Duch ewangelicznej wspólnoty, cz.1

Grupa docelowa: Młodzież Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Duch wspólnoty, Kościół, Wspólnota

1. Opłaca się być uczciwym?

WSTĘP

W naszej refleksji nad tajemnicą Kościoła rozumianego jako wspólnota posłużyłem się trzema obrazami:

  • orzecha, który składa się z twardej łupiny i cennego środka,
  • ogniska, przy którym gromadzą się ludzie,
  • naczyń połączonych – serca człowieka i Boga.
  • Teraz czas na pytanie: jakie elementy decydują o tym, że człowiek może twórczo uczestniczyć we wspólnocie ewangelicznej? Powiedzieliśmy też, że modlitwa może być pompą, która utrzymuje stałe ciśnienie między serce Boga i sercem człowieka. Aby serce człowieka mogło jak najlepiej funkcjonować, w miarę bez awaryjnie i wydajnie potrzeba następnych wskazówek. Można przeczytać w Dziejach Apostolskich o wartościach, którymi żyli chrześcijanie. Dokumentem mniej znanym, a wiele mówiącym o pierwszych chrześcijanach jest pochodzące z II wieku DIDACHE, czyli NAUKA DWUNASTU APOSTOŁÓW. Według tego pisma jest kilka podstawowych warunków, które spełniać musi ludzkie serce, aby twórczo uczestniczyć w ewangelicznej wspólnocie.

    Pytanie postawione w tytule „Opłaca się być uczciwym?” jest gorące i aktualne w dzisiejszym świecie. Stawiają je sobie ludzie będący pracownikami oraz pracodawcami. Każdy z nich zarabia na życie. A życie stwarza okazję do uczciwości i nieuczciwości. Na tej drugiej można wiele zarobić. Opłaca się więc być uczciwym?…

    AKTYWIZACJA

    Praca w grupach. Metoda – szczepionka. Istotą tej metody jest koncentracja na sytuacji kryzysu, pokusy. Charakterystyczne są dla niej dwa etapy. Najpierw uczniowie mają za zadanie spotęgowanie kryzysu, wyolbrzymienie trudności, zagrożeń i pokus. Wypisują je na kartkach z tekstami z Dziejów Apostolskich. Następnie na każdy wyolbrzymiony element Z PAMIĘCI mają znaleźć fragment słowa Bożego, który byłby antidotum, szczepionką przeciw danej trudności, czy pokusie.

     

    PUENTA

    W ewangelicznej wspólnocie mogą uczestniczyć ludzie, którzy spotkają się przy uczciwej pracy. Już na początku chrześcijanie dostrzegli, że na Chrystusie można robić interes – idąc za nim, a potem się wyrzekając, i przestrzegają przed takim postępowaniem.

    1 P 3, 13-18: Kto zaś będzie wam szkodził, jeżeli gorliwi będziecie w czynieniu dobra? Ale jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie obawiajcie się zaś ich gróźb i nie dajcie się zaniepokoić! Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem – jeżeli taka wola Boża – cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle. Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem.

    1 P 4, 13-16: Ale cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały. Błogosławieni [jesteście], jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa. Nikt jednak z was niech nie cierpi jako zabójca albo złodziej, albo złoczyńca, albo jako [niepowołany] nadzorca obcych dóbr! Jeżeli zaś [cierpi] jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, ale niech wychwala Boga w tym imieniu!

    2. Doskonalenie sumienia

    WSTĘP

    Sumienie jest aparatem odbiorczym, musi być wrażliwe na głos Boga. troska o sumienie pozwala w konsekwencji tworzyć wspólnotę ludzi otwartych na słowo Boga, gotowych do wykonania jego poleceń.

    Istnieją dwie metody doskonalenia sumienia:

    • spotkanie z człowiekiem wartościowym,
    • angażowanie się po stronie dobra,

    AKTYWIZACJA

    Pracujemy w grupach przy pomocy kart PERSONA lub wyciętych z gazet zdjęć ludzi. Wybieramy spośród nich dwie osoby: człowieka po lewej i prawej stronie Chrystusa wiszącego na krzyżu. Uczniowie demonstrują swój wybór i uzasadniają swój wybór.

    Pracujemy z kartami HABITAT. Wybieramy spośród nich jedną, która będzie obrazem dobrego sumienia. Uczniowie komentują swój wybór w grupach, następnie wypisują cechy dobrego sumienia na podstawie cech znalezionych w kartach.

    PUENTA

    Pewne sumienie pomaga w życiu uczciwym i dobrym, podobnie jak człowiek, który wspiera swoją dobrocią drugiego.