Ewangelia wg św. Jana – Dobra nowina o miłości
ZOBACZYĆ OJCA W SYNU W EWANGELII ŚW. JANA
Z ZAGADNIEŃ ETYKI EWANGELII WEDŁUG ŚW. JANA
JEZUS JANOWY JAKO OBJAWICIEL OBLICZA OJCA
EWANGELIA ŚW. JANA KSIĘGĄ DLA SZUKAJĄCYCH PRAWDY
„A światłość w ciemności świeci…” Konfrontacja światłości z ciemnością w Ewangelii Janowej
SYMBOLIKA ŚWIATŁOŚCI W EWANGELII WEDŁUG ŚW. JANA NA TLE KULTURY STAROŻYTNEJ
Monografia nt. Ewangelii wg św. Jana i Listów św. Jana
STAUROLOGICZNO-REZUREKCYJNY CHARAKTER PROROCKIEJ MISJI JEZUSA Z NAZARETU
NOWE ŻYCIE UCZNIÓW JEZUSA W EWANGELII JANA
Kontemplacja Boga w Jezusie według czwartej Ewangelii
DAWNE NOTATKI SZKOLNE
1. Czas i miejsce napisania: Efez, około 95 roku.
2. Autor: św. Jan Apostoł, „syn gromu”, człowiek ambitny, zacięty, gwałtowny…
3. W życiu miał najwspanialszych wychowawców: najpierw sam zgłosił się do Jana Chrzciciela, u którego uczył się ascezy, pokory, hartował siłę woli. Potem został uczniem Jezusa, należał do jednego z pierwszych uczniów. Na Golgocie, pod Jego krzyżem Jan otrzymuje trzeciego wychowawcę – czyli Maryję. Ona potrafiła z tego ambitnego i czupurnego Jana zrobić wielkiego świętego.
4. Okoliczności powstania. Jan miał przed sobą trzy poprzednie Ewangelie i dużą perspektywę czasu. Jan miał już za sobą całe życie i na minione wydarzenia patrzył z perspektywy czasu. W innych Ewangeliach Jan jest młody i zacięty, gotowy ciskać gromy… Natomiast w jego Ewangelii widzimy Jana z długą siwą brodą, uśmiechem radości i o oczach odzwierciedlających głębię miłości.
5. Główne tematy teologiczne.
Bóg jest Ojcem. Chrystus przychodzi, aby objawić ludziom wielką prawdę, że Bóg jest prawdziwym Ojcem. Nikt Go nie zna, tylko Syn. Syn może objawić tę prawdę.
Ja jestem… Objawiając Ojca Jezus objawia również siebie. Jezu wiele razy mówi „Ja jestem…”: „Ja jestem chlebem życia…”, „Ja jestem światłością świata…”, „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem…”, „Ja jestem dobrym pasterzem…”, „Ja jestem drogą, prawdą i życiem…”
Kościół i sakramenty. Św. Jan pisze Ewangelię, kiedy Kościół się rozprzestrzenia i wielu ludzi już nie zna Apostołów. W Kościele Chrystus żyje i działa w sakramentach. Janowi chodzi o to, aby czytelnicy Ewangelii odkryli obecność Chrystusa w Kościele w sakramentalnych znakach. Dużo mówi o wodzie chrztu (rozmowa Jezusa z samarytanką przy studni, uzdrowienie paralityka przy sadzawce). Drugim znakiem jest tajemnica Eucharystii. Podejmuje ją w 6 rozdz., gdzie umieścił mowę Jezusa o tajemnicy chleba.
Całość tajemnicy Kościoła i Eucharystii została przez Jana ukazana w mowie wieczernikowej, zwłaszcza w pięknym obrazie o krzewie winnym i latoroślach. Tajemnica życia Bożego płynącego w serca wiernych: owoce zawsze są na gałązkach, a nie na pniu… gałązki jednak muszą tkwić całkowicie w pniu, aby mogły owocować… Każda Komunia św. to zaczerpnięcie życia z Pnia – Boga…
Obecność Ducha Świętego w Kościele. Chrystus jest obecny przez Ducha i Jego działanie. Działanie to jest jak ślady Boga w świecie – jakby „ślady na śniegu…” Widząc ten ślad warto za nim dążyć, spieszyć za Tym, który ten ślad zostawił, aby się z Nim spotkać. Niejednokrotnie Chrystus nie chciał czynić cudu dlatego, że ludzie zatrzymywali się na samym cudzie, a nie traktowali go jako znaku.
Ludzie ciągle zatrzymują się nad śladem, nie chcąc pójść dalej. To dlatego w Kościele jest tak mało cudów. One wielu przeszkadzają w spotkaniu z Bogiem. Gdyby kapłana zamiast władzy Konsekracji otrzymał władzę czynienia cudów, to w Kościele byłoby pełno ludzi. Lecz przychodziliby po cud, a nie po to, by spotkać się z Bogiem. Ludzi interesują cuda, a nie sam Bóg. Tymczasem zbawienie człowieka jest ukryte w spotkaniu z Bogiem, a nie w spotkaniu z cudem.
6. Ewangelia miłości
Ewangelia Jana jest Ewangelią miłości. To jest jej zasadniczy wątek. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał…” (J 3,16) Tylko ten potrafi odkryć piękno i bogactwo czwartej Ewangelii, kto zaczyna kochać prawdziwą ewangeliczną miłością.
Ten, kto nie kocha, może przebywać na co dzień w towarzystwie człowieka zakochanego, może go podziwiać, ale nie potrafi go zrozumieć. Jeśli natomiast chce wejść w głąb tajemnicy ukrytej w Ewangelii Jana, musi najpierw sprawdzić, czy jego serce zna smak prawdziwej miłości. To jest jedyny warunek owocnej lektury Ewangelii św. Jana.