Jan jest Eliaszem

Roraty w LSU, czwartek 12 XII 2013

 WSTĘP

Wczorajsza przygoda to drugi człowiek, który mi pomoże. To także ja sam, gdy chcę być dla drugiego oparciem i pomocą. Aby tak było – trzeba czasami spojrzeć na nowo na nasze życie. Po to także jest czas Adwentu! Czas przygody!

HOMILIA

1. Grzeczne dziewczynki idą do nieba, niegrzeczne idą… tam, gdzie chcą!
2. Naprawdę myślicie, że to prawda? Myślicie, że w niebie są tylko najpobożniejsi? Złożone rączki, skupienie na modlitwie, niedzielna Msza św., zero ściągania na klasówkach i żadnych problemów? To nieprawda! Dzisiejsza Ewangelia temu przeczy w sposób oczywisty!
3. Jezus mówi dzisiaj: „Ludzie gwałtowni zdobywają królestwo niebieskie!”
4. Do nieba nie idą grzeczne dziewczynki, czy ogólniej grzeczni ludzie! Co to właściwie znaczy „grzeczny”? Tam właśnie idą ci, którzy chcą! Ci, którym na tym zależy!
5. Przygoda dzisiejsza polega na tym, że zdaję sobie sprawę z tego, że celem wychowania w szkole i w domu nie jest uformowanie nas jako grzecznych ludzi, grzecznych dzieci, ale osoby, które chcą z charakterem, z jajem przeżyć pięknie życie, powiedzieć Jezusowi – zapraszam Cię, abyś był w moim życiu Kimś ważnym, najważniejszym….
6. Przygoda nazywa się niebo, które nie jest dla grzecznych, ale dla wiernych, kochających, mądrych, pełnych inicjatywy, poświęcenia, przyjaźni, przebaczających, powracających…
7. Nie wiem, gdzie idą grzeczni!… ale wiem, że święci grzeczni raczej nie są! Są zdobywcami Bożej miłości! Ludźmi przygody!
8. Na nich można polegać! A na nas?