Nowy człowiek i atrofia
1. Kara śmierci
WSTĘP
W dzisiejszych czasach powraca co jakiś czas poważna dyskusja na temat zasadności kary śmierci. Jedni są za, inni przeciw. W zasadzie chyba obok tego tematu nie można przejść obojętnie, zwłaszcza gdy doświadczyło się z czyjejś strony poważnego zagrożenia (np. nieodpowiedzialna jazda pijanego kierowcy) i ma się wewnętrzne przekonanie, że kara za poważne przestępstwo musi być poważna i skuteczna. Czy zatem śmierć?
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Zadanie jest następujące: szukamy argumentów „za” i „przeciw” karze śmierci. Wypisujemy je na karteczkach z bloczku, potem przyklejamy na dużym arkuszu papieru – w odpowiednich rubrykach.
Prezentacja na forum klasy – odczytanie wszystkich argumentów przez wybrana osobę. Podziękowanie za wykonanie ćwiczenia.
PUENTA
Polskie prawo nie przewiduje wykonywania kary śmierci. Jednak mam wrażenie, że mimo tego prawa i mimo wszystkich wypisanych przez was argumentów PRZECIW, kara ta jest jednak stosowana, i to nie gdzieś daleko stąd, ale w naszej codzienności.
Dlaczego tak sądzę? Otóż karę śmierci można wykonywać w bardzo różny sposób. Również w sposób symboliczny… wykonujemy ją na rodzicach, gdy przyczyniamy ich o nerwy, na samych sobie, gdy odżywiamy się nieracjonalnie, zabieramy sen lub korzystamy z używek.
Zresztą zabić człowieka można na kilku poziomach, podobnie jak i człowiek posiada w sobie kilka poziomów życia:
- poziom biologiczny (ciało i jego funkcjonowanie),
- poziom psychiczny (uczucia, wyobraźnia, pamięć, wola, rozum),
- poziom duchowy (rozeznania dobra i zła, moralność, wiara, nadzieja i miłość),
- nadprzyrodzony (życie Boże w człowieku otrzymane na chrzcie świętym – NIEUSUWALNE).
2.Nowy człowiek
WSTĘP
W czasie liturgii chrztu świętego celebruje się obrzęd, który polega na włożeniu białej szaty. Udzielający chrztu mówi wtedy do ochrzczonego: „stałeś się nowym stworzeniem i przyoblekłeś się w Chrystusa, dlatego otrzymujesz białą szatę”.
Obrzęd ten oznacza, że życie człowieka w momencie chrztu zostało wzbogacone o jeszcze jeden wymiar – o życie Boże w człowieku.
Potem jest jeszcze obrzęd zapalenia świecy – przekazując zapaloną świecę rodzinie, celebrans mówi: „przyjmijcie światło Chrystusa, podtrzymywanie tego światła powierza się wam, rodzice i chrzestni, aby wasze dziecko oświecone przez Chrystusa postępowało zawsze jak dziecko światłości, w trwając w wierze mogło wyjść na spotkanie przychodzącego Pana razem ze wszystkimi świętymi w niebie”.
Przez całe swoje życie człowiek powinien rozwijać je w sobie oraz pielęgnować i troszczyć się, aby nie zanikało.
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Formularz – rysunek zgaszonej i dymiącej świecy (uczniowie mogą ją również narysować samodzielnie).
Zadanie jest następujące: nie będziemy wymieniać tutaj sposobów na rozwijanie życia… odwróćmy sytuację – poszukajmy sposobów, jak je zniszczyć i jak je zagasić w człowieku… Wpisujemy odpowiedź hasłami w polu świecy.
Prezentacja przez odczytanie na forum klasy.
PUENTA
Życiu duchowemu i religijnemu może także grozić ATROFIA, czyli zjawisko zanikania narządów, z których się nie korzysta (np. mięśni).