Przyjacielskie wezwanie

Grupa docelowa: Młodzież Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Adhortacja o młodzieży, Formacja, Kapłaństwo, Papież Franciszek, Powołanie

1. Prezenty

WSTĘP

Prezenty bywają ważnym elementem życia, relacji, wdzięczności, kontaktów…

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Metoda – dyskusja. Pytanie na otwarcie: czym kierujemy się wybierając prezenty naszym bliskim? Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Jakie prezenty sami doceniamy najbardziej?
  2. Czego wyrazem może być prezent?
  3. Rozpakowywanie prezentu – celebrować czy nieważne?
  4. Przyjaźń i prezenty – na czym polega relacja?

PUENTA

CV 287. Aby rozeznać własne powołanie, należy wpierw uznać, że jest ono wezwaniem przyjaciela: Jezusa. A kiedy sprawia się prezent przyjaciołom, podarowuje się im to, co najlepsze. Niekoniecznie musi to być rzecz najdroższa albo trudna do znalezienia, ale taka, o której wiemy, że sprawi drugiej osobie radość. Przyjaciel ma co do tego taką jasność, że może wyobrażać sobie uśmiech przyjaciela, kiedy ten otwierać będzie otrzymany podarunek. To rozeznawanie przyjaźni jest tym, co proponuję jako wzór dla młodych ludzi, jeśli pragną zrozumieć wolę Boga względem swojego życia.

2. Stawać się

WSTĘP

Prezenty są znakiem życzliwości, przyjaźni, wdzięczności… Niektóre mobilizują, stwarzają szanse, inspirują… Bóg też obdarowuje człowieka, aby mógł się rozwijać… Kapłaństwo jest jednym z darów, które pokazują kierunek w życiu, kim może stać się człowiek, który ten dar przyjmuje… jakimi drogami może wędrować przez życie…

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Metoda –  buty plebana. Zadanie: rysujemy buty dobrego księdza, które już nie nadają się do użytku oraz ich historię. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Życie sprosta powołaniu?
  2. Dokąd powinny prowadzić dzisiaj drogi kapłana?
  3. Dobre buty to nie wszystko. Co jeszcze?
  4. Za jakie dary w kapłanach możemy dzisiaj Bogu szczególnie dziękować?

PUENTA

CV 288. Chcę, abyście wiedzieli, że kiedy Pan myśli o każdym z nas, o tym, co chciałby mu podarować, myśli o nim jako o swoim osobistym przyjacielu. A jeśli zdecydował się podarować ci łaskę, charyzmat, który pozwoli Ci żyć pełnią życia i przemieni cię w osobę pożyteczną dla innych, w kogoś, kto pozostawi ślad w historii, z pewnością pojawi się coś, co cię uszczęśliwi w twym najskrytszym wnętrzu i będzie ekscytować cię bardziej niż cokolwiek innego na tym świecie. Nie dlatego, że to, co ma zamiar ci podarować, to niezwykły lub rzadki charyzmat, ale dlatego, że będzie to na twoją miarę, na miarę całego twojego życia.

289. Dar powołania niewątpliwie będzie wymagającym darem. Dary Boże zakładają interakcję i aby się nimi cieszyć, musisz dużo włożyć, musisz podjąć ryzyko. Ale nie będzie to wymaganie obowiązku nałożonego przez kogoś z zewnątrz, ale coś, co pobudzi cię do wzrostu i dokonywania wyborów, które sprawią, że ten dar dojrzeje i stanie się darem dla innych. Kiedy Pan wzbudza powołanie, nie tylko myśli o tym, kim jesteś, ale o tym wszystkim, czym wraz z Nim i innymi możesz się stać.

290. Moc życia i siła własnej osobowości ubogacają się wzajemnie we wnętrzu każdej młodej osoby i nakłaniają ją do przekraczania wszelkich ograniczeń. Brak doświadczenia pozwala, aby to się działo, nawet jeśli prędko przekształca się w doświadczenie, często bolesne. Ważne jest, aby nawiązać kontakt pomiędzy tym pragnieniem „nieskończonego początku niepoddanego jeszcze próbie” a bezwarunkową przyjaźnią, którą Jezus nam ofiaruje. Wybór, który proponuje nam Jezus, ponad każdym prawem i każdym obowiązkiem, to podążanie za Nim, na wzór przyjaciół, którzy szukają siebie, podążają za sobą i odnajdują się ze względu na czystą przyjaźń. Wszystko inne pojawia się później, a nawet niepowodzenia życia mogą być nieocenionym doświadczeniem dla tej przyjaźni, która nigdy się nie zrywa.