Sakrament kapłaństwa
1. Księża za 100 lat?
WSTĘP
Na razie księża funkcjonują w społeczeństwie całkiem dobrze. Ciekawe, jak to będzie za np. 100 lat?…
AKTYWIZACJA
Praca w grupach, formularz „Księża za 100 lat będą potrzebni / / niepotrzebni, ponieważ…” Prezentacja przez odczytanie.
PUENTA
To, co ma być za 100 lat w pewnym sensie dokonuje się już teraz, już dzisiaj. Już to się zaczęło! Nie tylko w chrześcijaństwie, ale w różnych innych religiach także. Chrystus ustanawiając sakrament kapłaństwa wiedział o tym doskonale. Wiedział o tym, co czeka apostołów i ich następców oraz pomocników.
2. Budujemy mosty
WSTĘP
W języku łacińskim księdza – kapłana nazywa się PONTIFEX, czyli: budowniczy mostów. W jego osobie i misji jest wyrażone jakieś pośrednictwo między światami, jest wyrażone budowanie mostów. Ona sam jest „mostem”, po którym ludzie spokojnie i pewnie mogą przedostać się na tamten świat lub skontaktować się z tamtym światem, cos stamtąd otrzymać.
AKTYWIZACJA
Praca w grupach z tabelką wypisaną wcześniej oraz nowym, wesołym formularzem. Zwracamy uwagę na rubrykę „potrzebny, ponieważ…” zadanie jest następujące: uczniowie wypisują, jakimi cechami musi charakteryzować się ksiądz, aby sprostać wymaganiom dzisiejszych problemów, dzisiejszego świata, współczesnego człowieka, aby sprostać swojej misji w tym świecie i zamiarom Boga. Prezentacja przez przedstawicieli grup.
PUENTA
Istotne wymiary formacji kapłańskiej:
formacja ludzka
stanowi niezbędny fundament kapłaństwa; chodzi o odtworzenie w sobie, w miarę możliwości, ludzkiej doskonałości jaśniejącej w Synu Bożym, który stał się człowiekiem, a ta z kolei ujawnia się szczególnie jasno w postawie wobec bliskich ludzi; formacja ludzka okazuje się szczególnie ważna wobec tych, do których kieruje się jego misja; właśnie po to, żeby jego posługa była po ludzku jak najbardziej wiarygodna i łatwa do przyjęcia; osobowość kapłana ma być pomostem, a nie przeszkodą w spotkaniu z Chrystusem;
Kapłan musi mieć zespół ludzkich cech, bez których nie można kształtować osobowości zrównoważonych, silnych i wolnych, zdolnych dźwigać ciężary duszpasterskiej odpowiedzialności – potrzebne jest więc wychowanie do umiłowania prawdy, do prawości i rzetelności, do szacunku wobec każdej osoby, do poczucia sprawiedliwości, do wierności danemu słowu, do prawdziwego współczucia, do konsekwentnego postępowania, a zwłaszcza do zrównoważonego sądu i zachowania;
Konieczna jest zdolność do utrzymywania więzi z innymi (wartość wspólnoty); konieczna jest dojrzałość uczuciowa, konieczne jest pragnienie miłości, która obejmie całą osobę we wszystkich jej wymiarach: fizycznej (ciało), psychicznej i duchowej;
Konieczne jest wychowanie do przeżywania płciowości.
Konieczne jest wychowanie do wolności… a to domaga się kształtowania sumienia moralnego…
formacja duchowa
formacja ludzka otwiera się na formację duchową i w niej znajduje dopełnienie – tu znajdujemy intuicyjne otwarcie człowieka na Boga, niepokój i tęsknotę za Bogiem;
jest dziełem Ducha i angażuje całą osobę, ustanawia głęboką więź z Chrystusem, zażyłość, w którą trzeba wtajemniczać innych ludzi… jest to po prostu przyjaźń z Panem Jezusem; f.d. to również szukania Chrystusa w ludziach – często zapomnianego…
formacja intelektualna (zrozumienie wiary)
jest to zdobywanie mądrości, która uzdalnia i prowadzi do poznania i przylgnięcia do Boga; kontekst – obecna sytuacja charakteryzująca się obojętnością religijną i powszechną niewiarą w realną zdolność rozumu do poznania obiektywnej i uniwersalnej prawdy; jest to umiłowania prawdy – to nie człowiek stwarza i wyznacza miarę prawdy, lecz zostaje ona przekazana człowiekowi w darze przez Boga, rozum ludzki jest w stanie, choć do pewnych granic i nie bez trudności poznać pradę obiektywną i uniwersalną.
Stała formacja kapłanów. „Przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie” (2 Tm 1,6).