SAKRAMENT POKUTY 2

TEMAT: SAKRAMENT POKUTY  CZ I.

Cele ogólne:

• Kształtowanie w uczniach  potrzeby dobrego przygotowania się do sakramentu pokuty
• Uświadamianie uczniom, że sakrament pokuty to dar Boga Miłosiernego

Cele operacyjne: / uczeń po lekcji/ :

• umie :      powiedzieć na czym polega rachunek sumienia

• rozumie   że powinien żałować za krzywdę wyrządzoną sobie i innym
• potrafi :   przepraszać Boga za grzechy

Pomoce:

1. plansza „ 7 sakramentów – znaki niewidzialne”- w kopercie odpowiadającej sakramentowi pokuty 2 serca:

• serce czerwone jako symbol czystego serca
• serce czerwone z czarnymi plamami jako symbol serca obciążonego grzechami

–     symbol „pokarmu dla wzrostu wiary” /opis poniżej/

1. Plansza „7 sakramentów – znaki widzialne”
2. Plansza przymierze
3. Rekwizyty do scenki  „ Sąd nad grzechami” :

• plansze z wypisanymi warunkami dobrej spowiedzi
• kartki z wypisanymi nazwami grzechów / w kopercie; dla uczniów odgrywających ławę przysięgłych/
• pytania dla sędziego
• wypowiedzi prokuratora
• tekst dla „ grzesznika” stającego przed sądem i pozostałych osób
• paski określające osoby grające zakładane przez dzieci na głowę

1. Rysunki ilustrujące historię Syna Marnotrawnego i rysunki -odnośniki z życia do nich

• Syn Marnotrawny żałuje, że był nieposłuszny ojcu

–     dziecko czyniące rachunek sumienia

• Ojciec wita Syna Marnotrawnego
• Chrystus obecny w sakramencie pokuty
• Ojciec wyprawia ucztę, Chrystus obecny w uczcie eucharystycznej – komunii św.
• daruje nową szatę Synowi Marnotrawnemu jako znak przebaczenia
• „ Nowy człowiek – w Łasce uświęcającej / dziecko odchodzące od konfesjonału/

1. Pismo Św. – Ew. Łk. 15, 11 – 19

Metody i środki:

1. Modlitwa
2. Drama
3. Rozmowa kierowana
4. Opowiadanie

Przebieg  zajęć:

1. Modlitwa
2. Wprowadzenie do dramy
3. Scenka  ad hoc  „ Sąd nad grzechami”
4. Omówienie scenki
5. Katecheza właściwa – Syn Marnotrawny- opowiadanie
6. Omówienie treści / położenie nacisku na :

• postawę Syna Marnotrawnego jako grzesznika
• postawę ojca wybaczającego z przeniesieniem na postawę Boga przebaczającego w sakramencie pokuty

1. Modlitwa przeproszenia – piosenka „ Przepraszam cię Boże”

Proponowany przebieg zajęć:

1.Katecheta: Panie Boże daj nam światło Ducha Świętego, abyśmy mogli zobaczyć nasze grzechy, które oddalają nas od Ciebie. Pomyślmy:

• jacy jesteśmy wobec Boga : czy i jak każdy z nas modli się każdego dnia- byle jak czy spokojnie, jak zachowuje się w czasie Mszy św. – może się wiercisz, rozmawiasz, żujesz gumę, nie słuchasz i nie uważasz / pomyśl o wszystkim, co jest złe i za co chcesz przeprosić Pana Jezusa, bo żałujesz/
• jacy jesteśmy wobec naszych rodziców, nauczycieli, koleżanek brata , siostry, czy ludzi, których spotykasz w autobusie, na ulicy – za co chcesz przeprosić Pana Jezusa, bo żałujesz/
• czy szanujemy swoje zdrowie, które jest darem od Pana Boga / może palisz już papierosy /

Katecheta: Przeprośmy Pana Boga w modlitwie: Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam bracia i siostry, ze bardzo zgrzeszyłem myślą mową i  uczynkiem. Moja wina / 3x/

2. Katecheta: naszą dzisiejszą modlitwę możemy nazwać rachunkiem sumienia, przypomnieniem naszych grzechów. Nie łatwo jest człowiekowi przyznać się do złych czynów, czy myśli. Lubimy się wszyscy usprawiedliwiać, „zwalać” winę na innych, prawda? A kochający nas Pan Jezus chce, abyśmy nauczyli się nazywać nasze grzechy po imieniu, wołać do Niego o przebaczenie, żałować za grzechy, chcieć stawać się  lepszym . Jest to możliwe, ale tylko z Panem Bogiem. Dlatego prosiliśmy o światło Ducha św. Kto wołał w modlitwie szczerze, ten zobaczył swoje grzechy. Nie jest to wcale takie proste. Zaraz postaram się wam to udowodnić. Potrzebuję jednak waszej pomocy. Zapraszam was od odegrania scenki. Na kartkach, które wam rozdam znajduje  się tekst, który za chwilę odegramy.

/Katecheta rozdaje teksty, które uczniowie odczytają, wyznacza role do odegrania.

Pozostali uczniowie tworzą „ Ławę przysięgłych”/

3. Wybrani: sędzia, prokurator, ława przysięgłych, GRZECH, Nauczycielka, rodzice – mama i tata

Przebieg scenki;

Prokurator : Na ławie oskarżonych siedzi GRZECH. Jego winą jest to, że nie chce powiedzieć prawdy o swoim złym czynie, oskarża innych za to co się  stało.

Sędzia:        Czy to prawda?

GRZECH    Tak winni są inni, nie ja.

Sędzia:        Proszę opowiedzieć Sądowi, co się stało.

GRZECH   Wczoraj otrzymałem jedynkę za nieodrobienie zadania domowego.

Sędzia:     Zwracam się do pani nauczycielki: czy to prawda?

Nauczycielka : Tak to prawda.

Sędzia:     Proszę mówić dalej panie GRZECH.

GRZECH:  Nie odrobiłem zadania, bo byłem na urodzinach babci. Winę mają rodzice,

bo wzięli mnie na te urodziny ze sobą.

Sędzia:     Zwracam się do rodziców: czy to prawda?

Rodzice: Tak. Syn pojechał z nami na urodziny.

Sędzia:     Zwracam się do rodziców: Czy to wasza wina, że syn nie odrobił lekcji?

Rodzice:       Nie. Syn powinien odrobić lekcje wcześniej.

Sędzia:    Proszę, aby GRZECH powiedział: Dlaczego GRZECH nie odrobił lekcji

wcześniej?

GRZECH:   Miałem inne zajęcia – grałem w piłkę.

Sędzia:    Zwracam się do rodziców: czy to prawda?

Rodzice: Tak

 Sędzia:    Proszę, aby GRZECH powiedział dlaczego nie przyznaje się do winy?

Kto jest winnym według GRZECHA?

GRZECH:  Rodzice, bo zabrali mnie do babci i pani, bo wstawiła mi jedynkę.

Sędzia:   Zwracam się do ławy przysięgłych. Jak grzech ma na imię? Co jest jego winą? W kopercie są wypisane imiona wielu GRZECHÓW. Jak na imię ma ten GRZECH?

/ uczniowie z ławy przysięgłych szukają imienia grzechu. Katecheta powinien wspierać ławę przysięgłych, po odczytaniu ława przysięgłych powinna stwierdzić, ze grzech ten nazywa się LENISTWO, OSZUSTWO/

Ława przysięgłych: LENISTWO.  Takie jest imię tego grzechu. GRZECH ma jeszcze jedno imię: OSZUSTWO. Oszukać chciał nas wszystkich zrzucając winę na rodziców i nauczycielkę.

Sędzia:   Zwracam się do ławy przysięgłych.  Jak powinien zachować się teraz GRZECH, aby jego winy zostały przebaczone?

Ława przysięgłych: Powinien najpierw przyznać , że był leniwy i chciał oszukać. Później powinien przeprosić tych, których skrzywdził swoimi obmowami i zachowaniem, a potem postanowić poprawę.

Sędzia:   Zwracam się do GRZECHA czy jesteś w stanie to zrobić?

GRZECH : Tak przyznaje się . Żałuję za wszystko i przepraszam / grzech podchodzi do rodziców , nauczycielki i podaje rękę mówiąc przepraszam./

Sędzia:   Czy GRZECH chce jeszcze coś powiedzieć?

GRZECH : Tak nie przeprosiłem jeszcze Pana Jezusa za swoje lenistwo i oszustwo. Żałuję, że tak postąpiłem. Przepraszam cię Panie Jezu.

Sędzia:   Czy przebaczamy GRZECHOWI?

Wszyscy: TAK, bo podał swoje imiona, przyznał się do winy, żałował i przeprosił wszystkich.

Sędzia:   A teraz jeszcze słowo. Zapamiętajcie wszyscy: gdy grzeszymy niszczymy również siebie, nie tylko innych.  Trudno odbudować zaufanie ludzi, których zraniliśmy w jakiś sposób. Tylko BÓG wybacza do końca, daje nam kolejną szansę.

4.Katecheta: Takim grzesznikiem jest każdy z nas, nie lubimy przyznawać się do grzechu. Nie chcemy mówić prawdy o sobie samym, a przecież Pan Jezus i tak wie o nas wszystko. On tylko chce, abyśmy żałowali za nasze grzechy i przyznawali się do nich. Za każdym razem On nam przebaczy. /Katecheta prosi o odsłonięcie na planszy „7 sakramentów – znaki widzialne” kolejnego koloru tęczy. Omawia z uczniami znaczenie symboli jakimi jest na planszy konfesjonał. Stanowi to krótki wstęp do katechezy właściwej/

Sakrament pokuty jest kolejnym darem dla każdego z nas. Spójrzmy na planszę „Przymierze” i Boży „pokarm” dla wzrostu naszej wiary.

 /katecheta wyjmuje symbole pokarmów gwarantujących wzrost wiary, uczniowie przypominają rodzaje tych duchowych pokarmów. Katecheta wskazuje kolejny pokarm – sakrament pokuty i omawia jego poszczególne elementy, które znajdują się w kopercie „Pokuta” na planszy „7 sakramentów – znaki niewidzialne”. Uwaga: opis wykonanego symbolu. Puzzle, które w całości dają kształt kropli wody. Na każdej z części wypisany warunek dobrej spowiedzi świętej. Układamy je na „kropli”, na której widnieje napis sakrament pokuty i pojednania. /

5. Katecheta: Powiedziałam wam, że Bóg jest miłosierny i zawsze przebacza skruszonemu grzesznikowi. Skąd o tym wiem? Od samego Pana Jezusa. ON opowiedział historię o Synu Marnotrawnym i przebaczającym Ojcu. Posłuchajcie: / katecheta streszcza treść Ewangelii posługując się rysunkami./
6. Następnie, wykorzystując ilustracje, prowadzi do porównania sytuacji biblijnej z sytuacją człowieka, który zgrzeszył. Pomocą są tu rysunki korespondujące z treścią przypowieści, a także ilustrujące zachowanie dziecka świadomego swego grzechu, przystępującego do sakramentu pokuty z wiarą, że Pan Jezus przebaczy i pobłogosławi./

Bardzo chciałabym, abyście w czasie przygotowywania się do sakramentu pokuty i pojednania przypominali sobie historię syna marnotrawnego i jego postawy wobec ojca. I tak jak on:

• Osądzali wasze grzechy w czasie rachunku sumienia
• Szczerze za nie żałowali i mocno postanawiali poprawę
• wyznawali grzechy,
• cieszyli się z otrzymanego rozgrzeszenia, Bożego przebaczenia
• wynagradzali Bogu za grzechy i naprawiali krzywdy wyrządzone bliźnim.

7. Katecheta: Przeprośmy Pana Boga za wszystkie nasze złe myśli, słowa i uczynki piosenką

„ Przepraszam Cię Boże „……

Uczyńmy na zakończenie znak krzyża świętego.