Św. Hieronim

Msza św. wieczorna, poniedziałek 30 IX 2013

 WSTĘP

Hieronim urodził się około roku 340. Odbywał studia w Rzymie i tam został ochrzczony. Wybrawszy życie ascetyczne, udał się na Wschód i tam przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie do Rzymu został sekretarzem papieża Damazego i rozpoczął pracę nad łacińskim przekładem Pisma św. Następnie wyjechał do Betlejem i tam przez 35 lat studiował Pismo św., tłumaczył je na język łaciński i komentował, roztaczając równocześnie opiekę nad wieloma klasztorami. Organizował tam  działalność charytatywną, prowadził wykłady. Odznaczał się encyklopedyczną wiedzą, umiłowaniem ascezy, pracowitością, gorącym przywiązaniem do Kościoła, czcią do Matki Bożej, a przede wszystkim umiłowaniem Pisma Świętego. Współcześni mu odnotowali jednak, że miał wybuchowy charakter. Zmarł 30 września 420 roku w Betlejem. Daj nam, dobry Boże, więcej takich rozmiłowanych w Biblii nerwusów.

HOMILIA

1. Szukamy w życiu Bożej bliskości. Poznajemy ją po pokoju, błogosławieństwie, dobrych natchnieniach, wsparciu w trudnych chwilach, ciszy na adoracji…
2. Do tej listy można dodać jeszcze dużo innych znaków.
3. Słowo Boże podpowiada nam dzisiaj jeszcze jeden, dość dziwny, ale dziwny tylko na pierwszy rzut oka.
4. Tym znakiem są place miasta pełne staruszek i staruszków siedzących tam z laskami. I hałas bawiących się tam dziewcząt i chłopców.
5. Przecież takie były kiedyś nasze podwórka. Może są gdzieś jeszcze… może na nowo odżywają…
6. Spokojna starość i beztroska młodość są znakiem Bożej obecności i bliskości. To jest głęboka prawda nie tylko biblijna, ale i społeczna. Bóg chce w taki sposób do nas przychodzić i nam błogosławić.
7. Boże, dzięki Ci za Twoją obecność w hałasie zabawy i spokojnym wygrzewaniu się na słonku starszych spracowanych ludzi…