Szabat
TEOLOGICZNO-LITURGICZNE ASPEKTY SZABATU
Szabat: odpoczynek formą świętowania
HOMILIA 1
- Rozmawiałem z uczniami o przykazaniach, o tym, jakie są ciężkie. Dostali zatem 100 kg do podziału i mieli przypisać poszczególnym przykazaniom „ciężar”.
- Wyniki mnie zaskoczyły… okazało się, że najciężej jest przestrzegać 3 przykazania! Odruchowo zapytałem, czy chodzi o chodzenie do kościoła? NIE…
- Chodzi o to, jak pogodzić niedzielną Eucharystię z na-stawieniem pralki, odrabianiem lekcji, prasowaniem, gotowaniem obiadu na dwa dni, przygotowaniem się do pracy, zrobieniem czegoś, co czekało na zrobienie, łącznie z pójściem do galerii handlowej, czego Kościół oczywiście „zabrania”…
- Ten problem jest dla mnie analogią z dzisiejszą Ewangelią. „Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy wolno źle czynić? Życie ocalić czy zniszczyć?”
- Tak pyta nie ekspert od prawa szabatowego, ale Pan szabatu, Jezus, Zbawiciel… jak mówi dzisiaj św. Paweł: „Chrystus pośród was, nadzieja chwały…”
- Także i my ku Niemu zwracamy nasze ręce, aby je uzdrowił… abyśmy mogli Go wychwalać i wielbić…
- Jezu, Tobie oddajemy cały ten tydzień… prowadź nas, umacniaj w wierze… uzdrawiaj…
Poznań, Msza św. na Taczaka, 9 września 2013
HOMILIA 2
- Szabat naprawdę był i jest ważny do dzisiaj. Jest dniem, w którym Bóg okazał swoją dobroć światu udzielając mu błogosławieństwa życia i dobra. Czytamy w Biblii, że Bóg – mówiąc obrazowo – nie tylko odpoczął po swym dziele, ale świat pobłogosławił. To znaczy – definitywnie dał mu moc świadczenia o Bogu, Jego miłości i mocy obecnej w tym świecie.
- Jezus swoim postępowaniem pokazuje, że Boże działanie się nie skończyło, że Bóg przez Syna chce wyzwolić świat ze zła i skutków grzechów. Także uzdrawiając, wskrzeszając umarłych i nauczając.
- Faryzeusze są wściekli. Dlaczego? Mieli Prawo, w którym była zasada, że jeśli coś nie zagraża życiu człowieka, to trzeba z tym poczekać do dnia po szabacie.
- Jezus, Syn Boży i Pan szabatu kieruje się zupełnie inną logiką – chce udzielać łaski i zdrowia i błogosławieństwa właśnie w dzień, w którym wypada to robić…
- A potem swoją męką, śmiercią i zmartwychwstaniem przypieczętuje to dzieło szabatu – przejścia od choroby do zdrowia, od grzechu do łaski i od śmierci do życia. To właśnie celebrujemy w czasie każdej Eucharystii…
Poznań, Msza św. popołudniowa 10 września 2012