Tworzywo

Grupa docelowa: Młodzież Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Rok Eucharystyczny

1. Linie podziału

WSTĘP

Święty Paweł pisze do Kościoła w Koryncie o tym, co słyszał na temat podziałów, jakie pojawiają się, gdy chrześcijanie w tym mieście spotykają się na świętowaniu Eucharystii.

1 Kor 11, 18-22.33-34: (18) Przede wszystkim słyszę – i po części wierzę – że zdarzają się między wami spory, gdy schodzicie się razem jako Kościół. (19) Zresztą nawet muszą być wśród was rozdarcia, żeby się okazało, którzy są wypróbowani. (20) Tak więc, gdy się zbieracie, nie ma u was spożywania Wieczerzy Pańskiej. (21) Każdy bowiem już wcześniej zabiera się do własnego jedzenia, i tak się zdarza, że jeden jest głodny, podczas gdy drugi nietrzeźwy. (22) Czyż nie macie domów, aby tam jeść i pić? Czy chcecie znieważać Boże zgromadzenie i zawstydzać tych, którzy nic nie mają? Cóż wam powiem? Czy będę was chwalił? Nie, za to was nie chwalę (…) (33) Tak więc, bracia moi, gdy zbieracie się by spożywać [wieczerzę], poczekajcie jedni na drugich! (34) Jeżeli ktoś jest głodny, niech zaspokoi głód u siebie w domu, abyście się nie zbierali ku potępieniu [waszemu]. Co do reszty, zarządzę, gdy do was przybędę.

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Metoda – linie podziału. Zadanie jest następujące: na małych kartkach wypisujemy hasłami to, co potrafi podzielić ludzi w parafii? Nanosimy je potem na arkusz z konturami świątyni. Zaznaczamy także grupy ludzi, których dotyczą wypisane przez nas podziały. Prezentacja na forum. Czas na chwilę dyskusji i wymianę wrażeń po wykonanej pracy.

PUENTA

EDE, 40. Eucharystia tworzy komunię i wychowuje do komunii. Św. Paweł pisał do wiernych w Koryncie ukazując, jak bardzo ich podziały, które się objawiały podczas zgromadzeń eucharystycznych, były w sprzeczności z Wieczerzą Pańską, którą sprawowali. Konsekwentnie Apostoł zapraszał ich do refleksji nad prawdziwą rzeczywistością Eucharystii, aby mogli powrócić do ducha braterskiej jedności (por. 1Kor 11, 17-34).

Skutecznie nawiązywał do tego św. Augustyn, który, przypominając słowo Apostoła: «Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi [Jego] członkami» (1Kor 12, 27), zauważył: «Jeżeli jesteście Jego ciałem i Jego członkami, na ołtarzu Chrystusa zostało złożone to, co jest waszą tajemnicą; tak, otrzymujecie to, co jest waszą tajemnicą».

A z tego stwierdzenia wyprowadzał wniosek: «Chrystus Pan (…) konsekrował na swym ołtarzu tajemnicę naszego pokoju i jedności. Kto dostępuje tajemnicy jedności, a nie zachowuje więzi pokoju, nie otrzymuje tajemnicy dla swego dobra, ale dowód przeciw sobie».

2. Niedziela

WSTĘP

EDE, 41. Ta specyficzna skuteczność w tworzeniu komunii, właściwa Eucharystii, jest jednym z motywów znaczenia niedzielnej Mszy św.

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Korzystamy z planszy wykonanej w poprzednim ćwiczeniu. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: czy niedzielna Msza św. może w jakiś sposób pomóc w zaleczeniu i zlikwidowaniu tych podziałów? Odpowiedzi wypisujemy na karteczkach i przyklejamy na kartkach z wcześniej ukazanymi podziałami. Prezentacja na forum. Czas na chwilę dyskusji i wymianę wrażeń po wykonanej pracy.

PUENTA

EDE, 41. O jej wadze i powodach, które sprawiają, że ma ona fundamentalne znaczenie dla życia Kościoła i poszczególnych członków pisałem już w Liście apostolskim o świętowaniu niedzieli Dies Domini, przypominając między innymi, że dla wiernych uczestnictwo we Mszy św. jest obowiązkiem, pod warunkiem, że nie mają jakiejś poważnej przeszkody, na pasterzy zaś nakłada się w związku z tym obowiązek umożliwienia spełnienia przykazania

Ostatnimi czasy, w Liście apostolskim Novo millenio ineunte, nakreślając kierunki pasterskiego posługiwania Kościoła u początków trzeciego tysiąclecia, pragnąłem nadać niedzielnej Eucharystii szczególne znaczenie, podkreślając jej skuteczność w tworzeniu komunii: jak pisałem, jest ona «miejscem uprzywilejowanym, w którym nieustannie głosi się i kultywuje komunię.

Właśnie poprzez udział w Eucharystii dzień Pański staje się także dniem Kościoła, który dzięki temu może spełniać skutecznie swoje zadanie jako sakrament jedności».