Wtorek wielkanocny

WSTĘP

Pan Jezus przyszedł na świat, aby nas zbawić. Zbawić to znaczy – przebaczyć nam grzechy oraz zaprosić nas do niezwykłej przyjaźni z Bogiem na całe życie. Przed świętami Bóg przebaczył nam grzechy w sakramencie pojednania, teraz jest czas na umacnianie przyjaźni z Bogiem…

Otwórzmy nasze serca na Boże miłosierdzie…
Panie, Ty zmartwychwstałeś i zwyciężyłeś zło,…
Chryste, Ty wciąż zwyciężasz w każdym z nas…
Panie, Ty zapraszasz nas do przyjaźni…

HOMILIA

1. Maria Magdalena przychodzi do grobu Jezusa, płacze nie mogąc znaleźć ciała Pana. „Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono” – odpowiada aniołom…
2. Nie ma ciała, ktoś je zabrał, nie wie, gdzie ono się znajduje – to jest dramat Marii Magdaleny u grobu.
3. Być może z powodu oczu pełnych łez, być może dlatego, że szukała ciała – nie rozpoznała w postaci stojącej koło niej Pana Jezusa. Reaguje dopiero na Jego głos, tak dobrze znany. I chce Go zatrzymać…
4. „Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca” – słowa zdumiewające, przecież Syn Boży w swoim bóstwie nigdy nie opuścił Ojca, nigdy nie stracił z Nim Boskiej Jedności…
5. Mistrz Eckhart, komentując ten watek, napisał, że Jezus jakby chciał powiedzieć: „Jeszcze w tobie nie zmartwychwstałem prawdziwie…” rzeczywiście, dopóki Maria Magdalena będzie szukała ciała, dopóty nie rozpozna Jezusa żyjącego… Zwycięzcę…
6. Módlmy się, aby w nas Chrystus prawdziwie zmartwychwstał, abyśmy rozpoznawali wciąż żyjącego, zmartwychwstałego Pana w Eucharystii, Kościele, i sobie nawzajem głosili Jego moc!
7. Aby każdy z nas mógł powiedzieć jak Maria Magdalena: „Widziałam Pana i to mi powiedział”!

Homilia wygłoszona, dominikanie, Poznań, wtorek wielkanocny 2012