Te trzy

Grupa docelowa: Młodzież Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Dekalog, miłość, Nadzieja, Przykazanie pierwsze, Wiara

1. Co nas łączy?

WSTĘP

Wiemy, że ludzie związują się ze sobą z różnych przyczyn… podobają się sobie, pasują do siebie, lubią się, obdarzają miłością. Przyczyny związków między nastolatkami mogą być banalne i nietrwałe, ale mogą też być poważne i znaczące. Wypiszmy sobie dzisiaj te poważne i znaczące…

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Formularz – „na barana”. Szukamy odpowiedzi na pytanie: co poważnego może połączyć ze sobą swoje młodych ludzi? Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Jak odróżnić poważny motyw od rozrywkowego?
  2. Czy trzeba w związkach „zapłacić frycowe”?
  3. Łączą rzeczy piękne czy trudne?
  4. Co najbardziej łączy człowieka z innym człowiekiem?

PUENTA

  1. Mój komentarz zaczerpnąłem z książki mówiącej o małżonkach, ale zrobiłem to tylko dlatego, że uważam, iż pasuje on doskonale i do nastolatków, zwłaszcza tych bardziej dojrzałych osobowością. Ale – rzecz jasna – nie tylko ich…
  2. „Praktycznie bardzo wiele małżeństw zawiera się z motywów poza uczuciowych, a również wiele zawartych „z miłości” w rzeczywistości wystartowało z uczucia tak prymitywnego, że trudno je obdarzyć tym najpiękniejszym słowem. Najczęściej jest to tylko głód miłości, nadzieją na miłość, złudzenie miłości zwarte w pragnieniu zdobycia na własność drugiego człowieka, wzbogacenia siebie posiadaniem drugiego człowieka”.[1]
  3. Mam wrażenie, że i młodzi ludzie, kiedy wybierają sobie partnerów, przyjaciół, sympatie kierują się takimi samymi potrzebami i złudzeniami… wierzą w spełnienie oczekiwań i marzeń, mają nadzieję na to, że bycie z kimś, jakiś związek podniesie ich poczucie własnej wartości, kochają dlatego, aby ktoś odwzajemnił tę miłość…

 

2. Te trzy…

WSTĘP

W ostatnim zdaniu użyłem trzech ważnych słów, które są pomostem, jaki łączy pierwsze przykazanie ze światem młodego człowieka – WIARA, NADZIEJA, MIŁOŚĆ. „Pierwsze z przykazań obejmuje wiarę, nadzieję i miłość”.[2] A te trzy są pomostem między dwojgiem ludzi, a także między ludźmi i Bogiem. Rzecz w tym, że nie mogą być one niedojrzałe i ulotne…

Trzy największe zagrożenia związane z relacjami między młodymi lub dorosłymi ludźmi są następujące…. (prezentacja napisów i komentarz)

AKTYWIZACJA

Praca na forum klasy. Dyskusja. Napisy ukazują trzy poważne choroby, na które mogą zachorować ludzie żyjący w związkach lub tęskniący za nimi. Poszukujemy odpowiedzi na pytania: 1 – jak można zapobiec zachorowaniu na te przypadłości? 2 – czy są na to jakieś sposoby?

PUENTA

Teraz czas wyjaśnić, skąd się wzięła dzisiejsza katecheza. Wzięła się ze spotkania przed tygodniem, kiedy ktoś na początku zaproponował porozmawianie o młodych ludziach i ich sprawach… pierwsze przykazanie w zasadzie dotyczy czci dla Pana Boga. Zastanowiłem się – w jaki sposób może dotyczyć relacji między młodymi ludźmi… Zauważyłem, że istotną rolę w nich odgrywają właśnie wiara, nadzieja i miłość.

DLACZEGO TE TRZY CHOROBY SĄ GROŹNE DLA CZŁOWIEKA?

  1. Dziewczyna pragnie żyć dla kogoś. Czasami wystarczy, aby mężczyzna okazał, że jest mu potrzebna, i ona wtedy się cieszy z tego, że może żyć dla kogoś. Tę radość bardzo łatwo pomylić z miłością.
  2. Równie podstępne jest przeżycie zadowolenia, że jest się z kimś – to wobec cichej obawy pozostania w samotności. Czasami niestety bardziej małżeństwo jest przedmiotem pragnień niż drugi człowiek.
  3. Złudą jest pasowanie człowieka na dojrzałego, dorosłego, gdy jest się na stałe w związku z drugim człowiekiem. Poczytuje się to często jako awans społeczny.
  4. Małżeństwo lub jakakolwiek przyjaźń nie może być celem – konieczne jest wypracowywanie pewnych wartości, które nie przychodzą same w chwili pierwszego pocałunku lub zamieszkania razem.
  5. Czasami ludzie bardziej koncentrują uwagę na swoich oczekiwaniach, więcej aniżeli na odczytywaniu oczekiwań drugiego człowieka i spełnianiu ich. Poza tym zdarza się, że zamiast komunikować te oczekiwania czekamy, aż partner się ich domyśli.
  6. Najwięcej jednak mówi o miłości przeżycie pierwszego kryzysu. Wtedy powracają osobiste przyzwyczajenia, nawyki, zaczyna uwierać ograniczenie drugą osobą. Zaczyna się obustronna próba narzucenia swojego stylu, targowanie się o czas i prawo nieobecności w domu.

Wszystko to, co napisane jest powyżej ma dokładne przełożenie na życie religijne i duchowe, na osobistą relację z Bogiem…

[1] Elżbieta Sujak, Kontakt psychiczny w małżeństwie i rodzinie, Wrocław 1991, s.101.

[2] KKK 2086