Jeden Bóg w trzech Osobach II
1. IN/OUT
WSTĘP
Zdarzyło Wam się coś założyć na lewą stronę? Dlaczego właściwie mówimy, że np. ubrania mają lewą i prawą stronę? Widziałem kiedyś pewną dziewczynę, która chodziła w swetrze zrobionym jej przez mamę. Nosiła ten sweter założony na… lewą stronę! Pełno było supełków, wzór był niewyraźny, ale w sumie wyglądał lepiej i bardziej kreatywnie niż założony na lewą stronę… Kto właściwie powiedział, że lewa strona ma być gorsza od prawej? Spróbujmy się o tym przekonać w pierwszej części naszego spotkania…
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Metoda IN/OUT. Opis metody: trzeba mieć ze sobą coś, co jest interesujące z zewnątrz i wewnątrz, na prawej i na lewej stronie… Np. sweter, instrument (w środku jest ciekawy), książka o ciekawej okładce… Coś, dzięki czemu można nawiązać „dialog” między tym, co zewnętrzne i wewnętrzne. Na tym polega owo IN/OUT! Człowiek jest czymś takim! Ciało jest fascynujące w środku! Dusza też 🙂
Zadanie do wykonania: wymyślamy dialog między Wnętrzem a Zewnętrzem. Może to być kłótnia, kto jest ważniejszy? Urodziny jednej ze stron, druga jest w gościach. Jakiś kłopot, szczęście, coś nietypowego – np. jedna strona chce pojechać sama na wakacje… ?
Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.
PYTANIA DO DYSKUSJI
- Doceniliśmy lewą stronę?
- Prawa wciąż jest ważniejsza?
- Liczy się to, co na zewnątrz, czy to, co w środku?
- Jakie może to mieć znaczenie dla naszego życia?
PUENTA
Istnieją dwa fascynujące sposoby poznania drugiej osoby:
- pierwszy – odsłonięcie przez nią samą jakiejś tajemnicy o sobie, powierzenie siebie w najgłębszym zaufaniu, podzielenie się swoim głębokim JA, otwarcie się siebie niejako ?od środka?,
- drugi – zobaczenie osoby w działaniu, czynie, zaangażowaniu, najlepiej jeszcze w kłopotach, wobec pewnego zadania, wyzwania, czasami na granicy wytrzymałości.
Dlaczego o tym dzisiaj mówimy? Ponieważ w dzisiejszej katechezie chodzi nam o to, aby spróbować zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa – tajemnicą istoty Boga ? czyli Trójcy Świętej.
KKK 236 Ojcowie Kościoła rozróżniają Teologię (Theologia) i Ekonomię (Oikonomia), określając pierwszym pojęciem tajemnicę wewnętrznego życia Boga – Trójcy, a drugim wszystkie dzieła Boże, przez które On się objawia i udziela swego życia. Przez Ekonomię objawiła się nam Teologia; i na odwrót, Teologia wyjaśnia całą Ekonomię. Dzieła Boga objawiają, kim On jest w sobie samym; i na odwrót – tajemnica Jego wewnętrznego Bytu oświeca rozumienie wszystkich Jego dzieł. Analogicznie jest również między osobami ludzkimi. Osoba ukazuje się w swoim działaniu, a im lepiej znamy osobę, tym lepiej rozumiemy jej działanie.
2. Przykład rodziców
WSTĘP
Pierwszymi osobami, które poznajemy w życiu są nasi rodzice. Wchodząc coraz bardziej w życie poznajemy ich dobre i słabe strony, odkrywamy ich i coraz bardziej chyba rozumiemy, przyglądając się ich zachowaniu, decyzjom, wartościom.
Właśnie do obrazu rodziców nawiązał Bóg, chcąc się „przedstawić” człowiekowi. Posłużył się tym pierwotnym wzorcem, aby jak najwięcej o sobie samym powiedzieć.
AKTYWIZACJA
Praca w grupach z tekstem biblijnym. Zadanie: po przeczytaniu tekstu odpowiedzieć na pytanie: co Bóg chciał nam o Sobie powiedzieć w tym tekście?
Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję. Poniżej przykładowe teksty.
Pwt 32, 8-13 Kiedy Najwyższy rozgraniczał narody, rozdzielał synów człowieczych, wtedy ludom granice wytyczał według liczby synów Izraela; bo Jego lud jest własnością Pana, dziedzictwem Jego wydzielonym jest Jakub. Na pustej ziemi go znalazł, na pustkowiu, wśród dzikiego wycia, opiekował się nim i pouczał, strzegł jak źrenicy oka. Jak orzeł, co gniazdo swoje ożywia, nad pisklętami swoimi krąży, rozwija swe skrzydła i bierze je, na sobie samym je nosi – tak Pan sam go prowadził, nie było z nim boga obcego. Na wyżyny świata go wyprowadził i żywił bogactwami pola. Pozwolił mu miód wysysać ze skały i oliwę z najtwardszej opoki.
Oz 11,1-4: Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Im bardziej ich wzywałem, tym dalej odchodzili ode Mnie, a składali ofiary Baalom i bożkom palili kadzidła. A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.
Ps 68, 5-11: Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu; wyrównajcie drogę Temu, co cwałuje na obłokach! Jahwe Mu na imię; radujcie się przed Jego obliczem! Ojcem dla sierot i dla wdów opiekunem jest Bóg w swym świętym mieszkaniu. Bóg przygotowuje dom dla opuszczonych, a jeńców prowadzi ku pomyślności; na ziemi zeschłej zostają tylko oporni. Boże, gdy szedłeś przed ludem Twoim, gdy kroczyłeś przez pustynię, ziemia zadrżała, także niebo zesłało deszcz <przed Bogiem>, przed obliczem Boga, Boga Izraela. Zesłałeś, Boże, obfity deszcz, swe wyczerpane dziedzictwo Ty orzeźwiłeś. Twoja rodzina, Boże, w nim zamieszkała; pokrzepiłeś w swej dobroci biednego.
Iz 66, 10-14: Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie! Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzyście się nad nią smucili, ażebyście ssać mogli aż do nasycenia z piersi jej pociech; ażebyście ciągnęli mleko z rozkoszą z pełnej piersi jej chwały. Tak bowiem mówi Pan: Oto Ja skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów – jak strumień wezbrany. Ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone. Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy. Na ten widok rozraduje się serce wasze, a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa. Ręka Pana da się poznać Jego sługom, a gniew – Jego nieprzyjaciołom.
PYTANIA DO DYSKUSJI
- Bóg mówi o sobie jasno?
- „Ojcze nasz” – jak nam brzmi?
- Jakie uczucia rodzicielskie można znaleźć w tych fragmentach?
PUENTA
KKK 238 Wzywanie Boga jako „Ojca” jest znane w wielu religiach. Bóstwo często jest uważane za „ojca bogów i ludzi”. W Izraelu Bóg jest nazywany Ojcem, dlatego że jest Stwórcą świata. Bóg jest Ojcem jeszcze bardziej z racji Przymierza i daru Prawa danego Izraelowi, Jego „synowi pierworodnemu” (Wj 4, 22). Jest także nazywany Ojcem króla Izraela. W sposób zupełnie szczególny jest „Ojcem ubogich”, sierot i wdów, którzy są objęci Jego miłującą opieką.
KKK 239 Określając Boga imieniem „Ojciec”, język wiary wskazuje przede wszystkim na dwa aspekty:
- że Bóg jest pierwszym początkiem wszystkiego i transcendentnym autorytetem
- oraz że równocześnie jest dobrocią i miłującą troską obejmującą wszystkie swoje dzieci.
Ta ojcowska tkliwość Boga może być wyrażona w obrazie macierzyństwa, który jeszcze bardziej uwydatnia immanencję Boga, czyli bliskość między Bogiem i stworzeniem. Język wiary czerpie więc z ludzkiego doświadczenia rodziców, którzy w pewien sposób są dla człowieka pierwszymi przedstawicielami Boga. Jednak doświadczenie to mówi także, że rodzice ziemscy są omylni i że mogą zdeformować oblicze ojcostwa i macierzyństwa. Należy więc przypomnieć, że Bóg przekracza ludzkie rozróżnienie płci. Nie jest ani mężczyzną, ani kobietą, jest Bogiem. Przekracza także ludzkie ojcostwo i macierzyństwo, chociaż jest ich początkiem i miarą: nikt nie jest ojcem tak jak Bóg.