Początki Kościoła

Grupa docelowa: Studenci Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Adam Ewa, Browary wiary, Poczatki Kościoła, Wierzę w Kościół, Winda

Początki Kościoła, czyli: czy Adam i Ewa rzucali w raju na tacę?

Powtórzenie wiadomości. W czasie dwóch pierwszych spotkań poznaliśmy następujące wiadomości na temat Kościoła (pokaż plansze):

  • pochodzenie słowa KOŚCIÓŁ (KKK 751 Słowo „Kościół” (ekklesia, z greckiego ek-kalein – „wołać poza”) oznacza „zwołanie”), cele Kościoła: celem zwołania jest wprowadzenie wierzących w Boską komunię, niesienie słowa Chrystusa i daru Ducha, przeznaczenie eschatologiczne – nowy lud jest skierowany całkowicie ku wspólnocie niebieskiej,
  • trzy znaczenia słowa KOŚCIÓŁ: zgromadzenie liturgiczne, a także wspólnotę lokalną lub całą powszechną wspólnotę wierzących,
  • KKK 748 Kościół nie ma innego światła niż światło Chrystusa. Według obrazu drogiego Ojcom Kościoła jest on podobny do księżyca, którego całe światło jest odbiciem światła słońca,
  • Jesteśmy Kościołem widzialnym, który wyznaje wiarę we własną rzeczywistość jako Kościoła, rzeczywistość boską i ludzką: te dwa wymiary są tak nierozerwalnie ze sobą związane, że gdyby jednego z nich zabrakło, zostałaby zniweczona cała rzeczywistość Kościoła, ukształtowana zgodnie z zamysłem Założyciela, Jezusa Chrystusa,
  • sam Chrystus chciał, aby nasza wiara w Kościół zmierzyła się z tą trudnością i pokonała ją, gdy wybrał Piotra jako „Skałę, na której zbuduje swój Kościół”; ta wybrana opoka okazała się po ludzku niedoskonała i krucha w momencie wielkiej próby; trzykrotne zaparcie się Piotra wbrew zapewnieniom, które przedtem dawał Mistrzowi, nie przekreśliło jego wybrania ze strony Chrystusa; Piotr na nowo dojrzał poprzez swój wielki grzech, tak że po zmartwychwstaniu Chrystusa mógł swe trzykrotne zaparcie zrównoważyć trzykrotnym wyznaniem: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”.

1. Zamysł Ojca

WSTĘP

KKK 759 „Odwieczny Ojciec, najzupełniej wolnym i tajemniczym zamysłem swej mądrości i dobroci, stworzył cały świat, postanowił podnieść ludzi do uczestnictwa w życiu Bożym”…

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Metoda – panel windy. Zadanie: wyobrażamy sobie, że do tego „podniesienia” Bóg użył jakiejś specjalnej „windy”. Do nas należy wykonanie panelu windy i opisanie guzików oznaczających kolejne piętra w kabinie „windy”. Piętra będą symbolizowały etapy, przez które Bóg prowadził człowieka.

Inna wersja – poszukujemy odpowiedzi na pytanie: z czego będzie się składała ta „winda” i jak będzie działała? Posługujemy się w tym ćwiczeniu naszą wyobraźnią i dostępnymi przyborami.

Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Czym się różni życie człowieka od życia Boga?
  2. Co Pan Bóg ma z tego, że zaprasza człowieka do uczestnictwa w swoim życiu?
  3. Co człowiek ma zrobić z tym zaproszeniem do życia Bożego?
  4. Czy człowiek jest zdolny uczestniczyć w nim? Dzięki czemu jest na to szansa?
  5. Wynoszenie kojarzy się z coraz większym poziomem… co prawda widać z wysokości coraz lepiej, ale człowiek traci wtedy kontakt z ziemią… coś za coś… Ile można przebywać na takiej „wysokości” Bożego życia? Czy ziemskiego – przyziemnego nawet – „powietrza” tam nie zabraknie do życia?
  6. Jak funkcjonować we wspólnocie Kościoła, gdy wokół panuje nastawienie indywidualistyczne?
  7. Bóg „przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów”… kiedy to przybranie staje się kłopotliwe dla człowieka? Jak otworzyć się na łaskę tego przybrania? Skoro jesteśmy „przybrani”, to dla kogo jesteśmy „naturalni”?

PUENTA

KKK 759 „Odwieczny Ojciec, najzupełniej wolnym i tajemniczym zamysłem swej mądrości i dobroci, stworzył cały świat, postanowił podnieść ludzi do uczestnictwa w życiu Bożym”, do którego powołuje wszystkich ludzi w swoim Synu: „Wierzących w Chrystusa postanowił zwołać w Kościół święty”.

Ta „rodzina Boża” konstytuuje się i urzeczywistnia stopniowo w ciągu kolejnych etapów historii ludzkiej, według postanowień Ojca: Kościół więc

  • „zapowiedziany w figurach już od początku świata,
  • cudownie przygotowany w historii narodu izraelskiego i w Starym Przymierzu,
  • założony <<w czasach ostatecznych>>,
  • został ukazany przez wylanie Ducha,
  • a osiągnie swoje wypełnienie w chwale na końcu wieków”.

Pisze mianowicie sobór, że „Przedwieczny Ojciec, na skutek najzupełniej wolnego i tajemnego zamysłu swej mądrości i dobroci, stworzył świat cały, a ludzi postanowił wynieść do uczestnictwa w życiu Bożym; nie opuścił też ludzi po ich upadku w Adamie, dając im nieustannie pomoce do zbawienia przez wzgląd na Chrystusa, Odkupiciela”. W odwiecznym zamyśle Boga Kościół stanowi — w Chrystusie i z Chrystusem — istotny element powszechnej ekonomii zbawienia, która jest wyrazem Bożej miłości.

W tym przedwiecznym zamyśle zawiera się przeznaczenie ludzi, stworzonych na Boży obraz i podobieństwo, powołanych do godności synów Bożych przybranych przez Ojca niebieskiego w Jezusie Chrystusie. Jak czytamy w Liście do Efezjan, Bóg wybrał nas i „przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swojej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym” (1,5-6). A w Liście do Rzymian: „Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi” (8,29). [katecheza JP2]

2. Świat i Kościół

WSTĘP

KKK 760 „Świat został stworzony ze względu na Kościół” – mówili chrześcijanie pierwszych wieków. Bóg stworzył świat ze względu na komunię w Jego Boskim życiu, która realizuje się przez „zwołanie” ludzi w Chrystusie; tym zwołaniem” jest Kościół. Kościół jest celem wszystkich rzeczy i nawet bolesne wydarzenia, takie jak upadek aniołów i grzech człowieka, zostały dopuszczone przez Boga tylko jako okazja i środek do okazania całej mocy Jego ramienia, ogromu miłości, jakiej chciał udzielić światu.

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Dyskusja. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: skoro upadek aniołów i grzech człowieka zostały „okazją i środkiem” do okazania mocy Bożego ramienia i Jego miłości, to znaczy, że jest w nich coś, co można wykorzystać – także w naszym życiu… co takiego w nich jest? Przecież to zło – bodaj największe na świecie… Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Czy chrześcijanom trochę nie „odbiło”? Świat jest po to, aby mógł powstać Kościół? Skąd takie rozłożenie akcentów?
  2. Udział w Boskim życiu… czy nie można wymyślić czegoś doskonalszego od Kościoła? Przecież wszędzie widać jego słabości…
  3. Dlaczego Bóg chce przyciągnąć do siebie słabych i grzesznych ludzi? Co z tego będzie miał?
  4. Bóg „dopuścił” do tragicznych wydarzeń w dziejach świata – odejścia aniołów i grzechu człowieka… czy nie mógł „przyblokować” trochę tej wolności, abyśmy do dzisiaj żyli w totalnej łasce Bożej? Abyśmy nie grzeszyli i nie odczuwali konsekwencji grzechu?

PUENTA

Chyba nie chodzi o to, że w tym tragicznych wydarzeniach „coś” jest. To w Bogu jest coś, co pozwala Mu ze zła wyprowadzić dobro.

3. Pierwsze zwołanie

WSTĘP

KKK 761 Zwołanie ludu Bożego zaczyna się w chwili, w której grzech niszczy jedność ludzi z Bogiem oraz komunię ludzi między sobą. Zgromadzenie Kościoła jest w pewnym sensie reakcją Boga na chaos spowodowany przez grzech.

Rdz 3,1-24: A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu. Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść? Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę. Do niewiasty powiedział: Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą. Do mężczyzny zaś Bóg rzekł: Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: Nie będziesz z niego jeść – przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz! Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich. Po czym Pan Bóg rzekł: Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki. Dlatego Pan Bóg wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał tę ziemię, z której został wzięty. Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia.

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Metoda – formularz Adam i Ewa. Zadanie jest następujące: wyobrażamy sobie, że pewnego dnia na nasze spotkanie przychodzą pierwsi ludzie – Adam i Ewa… Poszukujemy odpowiedzi na pytanie: co chcielibyśmy im powiedzieć? Jakie pytania zadać? Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Czy pierwsi ludzie staliby się dzisiaj celebrytami?
  2. Czy raczej poczuliby nienawiść ludzką za to, co zrobili kiedyś?
  3. Czy byliby tacy, jak my? Czy są jednak inni?
  4. Czy byliby zdumieni konsekwencjami swojego odstępstwa, czy jednak nie?

PUENTA

KKK 761 Zwołanie ludu Bożego zaczyna się w chwili, w której grzech niszczy jedność ludzi z Bogiem oraz komunię ludzi między sobą. Zgromadzenie Kościoła jest w pewnym sensie reakcją Boga na chaos spowodowany przez grzech. To ponowne zjednoczenie dokonuje się tajemniczo w łonie wszystkich narodów: „W każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie” (Dz 10, 35).

KKK 762 Przygotowanie pośrednie do zgromadzenia Ludu Bożego zapoczątkowuje powołanie Abrahama, któremu Bóg obiecuje, że stanie się ojcem wielkiego narodu. Przygotowanie bezpośrednie następuje wraz z wybraniem Izraela jako ludu Bożego. Przez wybranie Izrael ma być znakiem przyszłego zjednoczenia wszystkich narodów. Jednak już prorocy oskarżają Izraela, że zerwał przymierze i że zachował się jak nierządnica. Zapowiadają oni nowe i wieczne Przymierze. „Chrystus ustanowił to Nowe Przymierze”