Wspomnienie św. Marcina z Tours

Zachowywanie prawa przejawem miłości Boga i bliźniego w Starym i Nowym Testamencie

DRUGI I TRZECI LIST ŚW. JANA W KOMENTARZACH OJCÓW KOŚCIOŁA

WSTĘP

Marcin urodził się w Pannonii (dzisiejsze Węgry) około roku 316 z rodziców pogańskich. Mając 15 lat wstąpił do służby wojskowej, którą odbywał w Galii. Przyjął chrzest, porzucił służbę wojskową i założył klasztor w Liguge. Prowadził w nim życie monastyczne pod kierunkiem św. Hilarego. Z czasem został kapłanem i biskupem Tours. Był dobrym pasterzem swojego ludu, założył inne klasztory, pouczał duchowieństwo, gorliwie głosił Ewangelię. Zmarł w roku 397. Od razu dziękuję pięknie za najpyszniejsze rogale Marcińskie na świecie.

HOMILIA 1

1. Jedną z rozwijających zabaw w dzieciństwie było trzymanie patyczka na palcu, aby nie spadł, szukanie punktu równowagi. Potem zamiatając ulice wokół klasztoru robiliśmy tak z wielkimi szczotkami do zamiatania chodnika…
2. Dzisiejsza Ewangelia jest trochę podobna do tej zabawy. Dwa końce tego „kijka” to zgorszenie i przebaczanie. No i środek, punkt ciężkości…
3. Jest nim zdanie: „Uważajcie na siebie”.
4. Jeśli Jezus mówi to zdanie, niekoniecznie musi ono oznaczać taką psychologiczną uwagę, aby nic złego od tej pory, czy w ogóle nie zrobić.
5. Po ludzku warto uważać, przebaczać i nie gorszyć innych.
6. Przede wszystkim o zawierzenie chodzi, oddanie Jezusowi swojego życia, zaproszenie Go jako Pana i Zbawiciela.
7. To jest najważniejsze źródło równowagi w życiu.

Msza św. na Taczaka, poniedziałek 11 XI 2013, Wspomnienie św. Marcina z Tours, Mdr 7, 22-8,1; Ps 119; Łk 17, 20-25

HOMILIA 2

1. „Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny…” To po co w ogóle przychodzi, skoro go nie widać? Łatwo powiedzieć: „nie będzie dostrzegalne… nie powiedzą: tu jest… lub tam!” A przecież chcemy je zobaczyć! Tyle przypowieści mówi o nim w Ewangeliach!

2. Przypomnijmy kilka z nich. Królestwo niebieskie jest jak: ziarnko gorczycy, skarb ukryty w roli, kupiec szukający drogocennych pereł, skreślony dług, syn marnotrawny miny i talenty, miłosierny Samarytanin…

3. To tylko niektóre z wielu przypowieści. Coś niby pokazują, ale więcej przesłaniają. Jest pewien sens, ale i niewiadoma…

4. Lecz przecież w naszym życiu jest dużo więcej takich rzeczy, którymi żyjemy, a które nie są dostrzegalne/widzialne: patriotyzm, intuicja, tęsknota, wyobraźnia, nadzieja, powołanie zakonne…

5. Oczywiście – widać je po naszym postępowaniu, zachowaniu. Tak właśnie jest z królestwem niebieskim, które „jest pośród nas”.

6. KKK 763: KKK 763 „(…) Aby wypełnić wolę Ojca, Chrystus zapoczątkował Królestwo niebieskie na ziemi. Kościół jest „Królestwem Chrystusa obecnym już w tajemnicy” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 3). A jeśli coś jest tajemnicą, to oznacza, że im bardziej będę nią żył, tym więcej przestrzeni będzie się otwierało.

7. „Królestwo Boże pośród was jest!”. Nie ma co go szukać – MY nim jesteśmy! I wygląda przepięknie! Z dwóch powodów: o wielu rzeczach duchowych wie tylko sam Bóg; długo w kościele rozdaję Komunię świętą!

8. Ps 119 (fragm.): „Okaż Twemu słudze światło Twego oblicza i naucz mnie Twoich ustaw. Niech zyje moja dusza i niech Ciebie chwali, niech mnie wspierają Twoje wyroki”.

Radonie, 11 listopada 2021, wspomnienie św. Marcina z Tours, Narodowy Dzień Niepodległości, Mdr 7, 22-8,1; Ps 119; Łk 17, 20-25

HOMILIA 3

1. Słowa psalmu, który dzisiaj śpiewamy, pokazują człowieka poruszonego Bożą miłością: „Z całego serca swego szukam Ciebie, nie daj mi odejść od Twoich przykazań”.

2. Człowiek dotknięty Bożą miłością zawsze będzie jej szukał. Jak ewangeliczny kupiec szukający najpiękniejszej perły – odda za nią wszystko, co posiada.

3. Człowiek dotknięty Bożą miłością będzie chciał umocnić się w niej, utwierdzić. Stąd to przywiązanie do przykazań, które wskazują dobrą drogę ku Bogu, szczęściu, pełni.

4. Wzorem zanurzenia w miłości i przestrzegania zasad jest sam Pan Jezus. On nie przyszedł znieść Prawa, ale je wypełnić. W czasie Ostatniej Wieczerzy mówił: „Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje”.

5. Jezus przyszedł, aby wypełnić wolę Ojca. Św. Jan zapisał: ” Z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę tego, który Mnie posłał”.

6. To było możliwe aż po krzyż i zmartwychwstanie właśnie dzięki miłości Ojca i Syna. Podobnie i nasze wypełnianie przykazań jest możliwe dzięki odpowiedzi na miłość Ojca.

7. Dziś obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości. To święto miłości do Ojczyzny, miłości takiej, która przekracza własne korzyści, wygody, nierzadko posunięta aż po heroizm, przelanie krwi za kraj. O miłości do Ojczyzny mówi IV przykazanie – odwołując się do relacji łączącej dziecko z rodzicami.

8. Przez pracę dla dobra Ojczyzny, poznawanie własnego kraju, poszanowanie języka, świadectwo tożsamości narodowej na świecie, szacunek dla ziemi ojczystej, tradycji – tak wypełniamy przykazanie miłości, tak wypełniamy nasze serca dumą z polskości.

9. „Miłość zaś polega na tym, abyśmy postępowali według Jego przykazań”. Miłość do Ojczyzny także na tym polega.

10. Daj nam zawsze z całego serca szukać Ciebie i nie pozwól odejść od twych przykazań!

Radonie, 11 listopada 2022, Narodowe Święto Niepodległości, 2 J 4-9; Łk 17, 26-37

HOMILIA 4

1. „Od samego początku synodalna droga Kościoła jest ukierunkowana na Królestwo, które w pełni się urzeczywistni, gdy Bóg będzie wszystkim we wszystkich” (dok. syn. 2023). Aby to osiągnąć, tutaj, na ziemi, w sposób niedoskonały, Kościół żyje dialogiem, słowem i słuchaniem. Stawia pytania i daje odpowiedzi. Nie chodzi o odnowienie fasady Kościoła, ale o misję wobec świata.

2. Księga Mądrości, którą czytamy w tych dniach, to podręcznik dla studentów żydowskich, którzy zamieszkiwali Aleksandrię. Mądrość, którą mieli żyć i głosić, miała ich poprowadzić w kocioł wierzeń, kultur, języków, ale i nauki, która rozbrajała w tamtych czasach stare mity i bajki.

3. Co piąte słowo opisujące mądrość jest świeckie, zaczerpnięte spoza świata religijnego. A przecież odpowiadające, oddające Boże cechy mądrości.

4. Dlatego mądrze mamy głosić królestwo Boże pośród nas obecne już we wspólnocie Kościoła, aby w tym świecie, czasach, kulturze, być świadkami, misjonarzami Boga, którego wierność trwa przez pokolenia.

Radonie, 16 listopada 2023, Mdr 7, 22-8,1; Ps 119; Łk 17, 20-25 lub 2 J 4-9; Łk 17, 26-37