Trwać przy Chrystusie

HOMILIA 1

1. Apostołowie w rozmowie z Jezusem wydają się zbyt pewni siebie – oto do nich Jezus przemawia nie przez przypowieści, ale wprost… i wydaje się, że zasłużyli sobie na to, że ta wiedza da im zbawienie…

2. Pan Jezus gasi tę ich pewność przykrymi słowami „…Mnie zostawicie samego…”

3. Aby trwać przy Chrystusie nie wolno tylko wiele wiedzieć o Nim, znać się na tym, co mówi… trwanie przy Chrystusie to pokorne zawierzenie – uznanie własnej słabości i oparcie  na mocy Jego właśnie…

4. To On ma do powiedzenia ostatnie słowo, choćby świat cały twierdził, że jest inaczej…

Jarosław, 20 maja 1996, Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33

HOMILIA 2

1. Może to i dobrze, że uczniowie się rozproszą i zostawią Jezusa z Ojcem… Takich sytuacji sam na sam jest kilka w Ewangelii (modlitwa poza wsią, modlitwa na pustyni, narodzenie Jezusa, kuszenie i oczywiście zmartwychwstanie).

2. Czas tylko dla i między Ojcem i Synem to zapowiedź wyjątkowych dzieł.

3. Podobnie i dla nas – ta więź jest kluczowa, gdy „każdy w swoją stronę” idzie czy ciągnie, gdy przyjdą gorsze dni.

4. Jezu, Ty zwyciężyłeś świat. I w nas zwyciężaj!

Radonie, 30 maja 2022, Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33

HOMILIA 3

1. Jezus mówi dzisiaj: „Ja zwyciężyłem świat”. A zwycięstwo to jest wyjątkowe, bo dokonuje się nie w walce ze światem, ale w walce o siebie.

Radonie, 22 maja 2023, Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33

HOMILIA 4

1. W wyścigach pojazdów Formuły 1, gdzie bolidy mkną z prędkością 300 km/h, a koła zmienia się w 2-3 sekundy, jedną z kar jest przejazd aleją serwisową. A tam obowiązuje prędkość 60 km/h. To spora strata!

2. Taka jest kara min. za falstart. A a taki falstart zaliczają dzisiaj Apostołowie: „Dlatego teraz wierzymy, że od Boga wyszedłeś”. To jest ten falstart. Przechwałki. Zatem Jezus puści ich przez „aleję serwisową”, przez modlitwę w Ogrójcu, przez nich przespaną, przez zgraję z Judaszem, strach i ucieczkę uczniów.

3. Zwolnią. Może pojawi się myśl, że przegrają. Na szczęście Pan i Zbawiciel jest ich mocą! On zwyciężył świat.

Radonie, 13 maja 2024, Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33

HOMILIA 5

1. O ironio losu. Chwilę wcześniej Jezus mówi, że przyjdzie moment zrozumienia przez uczniów Zbawiciela. A oni Mu mówią: „Teraz wierzymy, że od Boga wyszedłeś”.

2. Ich słowa wydają się być wiarygodne. Cytują Jezusa: „Wyszedłem od Ojca”. Ale pominęli drugą część: „znowu opuszczam świat i idę do Ojca”.

3. Jeszcze widzą, że słowa o ich rozproszeniu, opuszczeniu Mistrza, spełnią się jeszcze tej nocy. Ale to musi się stać, to proces ich dojrzewania.

4. To musi się stać, aby Pan posłał swego Ducha. Przyjdź, Duchu Święty.

Gdańsk, 2 czerwca 2025, Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33