4 niedziela zwykła, rok A

HOMILIA 1

1. Kontynuujemy czytanie 1 Listu do Koryntian w czasie niedzielnej liturgii.

2. Dzisiaj przychodzi taki moment, w  którym Koryntianom – podzielonym i porównującym się między sobą – Paweł przypomina, że Bóg nie wybrał ich na chrześcijan z powodu ich zalet i pochodzenia, ale TYLKO ze względu na swoją Boską decyzję, miłosierdzie i miłość.

3. Ale to akurat dostali zupełnie za darmo, no i chyba tego daru nie docenili.

4. Podobnie bywa z nami – wybór, chrzest i wejście w świat wiary Kościoła dostajemy w pakiecie z rodziną, wychowaniem rozwojem. Chrześcijaństwo nic, albo niewiele nas osobiście kosztuje…

5. Chyba, że ktoś na serio, na poważnie uczyni wiarę i więź z Bogiem kręgosłupem swojego życia. Wtedy wie, że Bóg rzeczywiście wybrał to, co niemocne, nieszlachetne, wzgardzone… że ukochał nas wielką miłością… że daje nam siebie rzeczywiście za darmo…

6. To jest dla nas największy powód do dumy i radości. A także zachęta, aby nauczyć się cenić to, co w życiu dostajemy za darmo…

Inni modlą się o to, co w Tobie nie budzi wdzięczności… (Internet)

HOMILIA 2

1. Zapytano kiedyś przedszkolaka, czy chciałby pójść do nieba? Odpowiedział: Nie… bo bym spadł!

2. Czasem pytałem o to moich uczniów w wieku szkoły średniej. Ale entuzjazmu nie było… Dlaczego? Skoro sam Jezus obiecuje nam dzisiaj wielka nagrodę i zachęca do radości!

3. Na czym miałaby polegać ta wielka nagroda w niebie? CO możemy o niej powiedzieć? Dwie rzeczy są ważne:

• Bóg nam obiecuje, że będziemy zbawieni w naszych ciałach, że je przemieni, jak ciało zmartwychwstałego Chrystusa, że ważna jest dusza i ważne jest ciało,
• niewyobrażalna bliskość z Panem Bogiem, będziemy Go wiedzieli „twarzą w twarz”.

4. To przekracza możliwości naszego zrozumienia. Opiera się jedynie na Bożej mocy, a ona wybiera właśnie to, co niemocne, nie jest szlachetnie urodzone, głupie, nie jest…

5. Tobie, Boże, powierzamy się, twojej mocy i nieskończonemu miłosierdziu. Daj nam szczere pragnienie nieba.

Gidle, 29 stycznia 2017, rok A, So 2,3; 3,12–13; Ps 146; 1 Kor 1,26–31; Mt 5,1-12a

HOMILIA 3

1. „Szukajcie Pana, wszyscy pokorni ziemi, którzy wypełniacie Jego rozkazy”. Niestety, niewielu było ich w tamtym czasie. Wołanie na puszczy – tak można powiedzieć o głoszeniu proroka Sofoniasza. Powszechne były w Izraelu pogańskie praktyki, budowanie ołtarzy bożkom na pagórkach i wzniesieniach. Zaledwie reszta Izraela wierna pozostała przymierzu z Bogiem.

2. „Szukajcie Pana!” Wezwanie Sofoniasza także dzisiaj brzmi aktualnie. Wierzymy w Boga, przychodzimy na liturgię do Jego domu, oddajemy Mu cześć w Eucharystii. Dlaczego jeszcze mamy Go szukać? Ten czasownik z Biblii nie oznacza tylko rozglądania się za kimś, lecz słowo „szukać” – hebr. „deresz” oznacza także: pytać, śledzić, żebrać.

3. Szukamy Ciebie, nasz Boże, pytamy o Ciebie, śledzimy Twoje ślady, żebrzemy o łaskę. Dlaczego?

• ponieważ jesteś Inny niż nasze wyobrażenia o Tobie, Bogu żywym,
• ponieważ od grzechu pierworodnego samo chowamy się przed Tobą z powodu naszych grzechów,
• ponieważ jesteś Miłością, która daje nam wolność; z tego powodu jakbyś wycofał się w Miłość…

4. Oczywiście, że są sposoby, aby Cię odnaleźć. Te najprostsze: modlitwa, post, jałmużna, rekolekcje, Biblia, pustynia, przyroda/góry, spotkanie z człowiekiem, z samym sobą…

5. Lecz nieprzypadkowo kilkakrotnie prorok Sofoniasz odwołuje się dzisiaj do pokory. Czyli do poczucia swojej wartości, godności i oddania tego z wdzięcznością Twojej woli – dla szczęścia swojego i świata.

6. Coś się nazbierało wśród chrześcijan w Koryncie, że tej pokory im zabrakło. We wspólnocie byli tam ludzie z różnych warstw społecznych, osoby różnych stanów. Być może było to źródło wywyższania się, porównywania z innymi. Czym chełpili się wobec siebie nawzajem? Wobec Boga?

7. Paweł pisze i niewielu mędrcach, możnych, szlachetnie urodzonych: „według oceny ludzkiej”. To Bóg sam przewrócił, odwrócił sposób wartościowania i wybrał to, co w oczach świata głupie, niemocne, nieszlachetne. Wybrał, aby napełnić łaską Chrystusa odkupieńczą, uświęcającą, pełną sprawiedliwości.

8. Wtedy można spokojnie porównywać się, lecz nie z innymi, a z błogosławieństwami i ideałem życia, który z nich wynika.

Radonie, 4 niedziela zwykła, rok A, 29 stycznia 2023, So 2,3; 3,12–13; Ps 146; 1 Kor 1,26–31; Mt 5,1-12a