5 niedziela Wielkiego Postu, rok C
HOMILIA 1
1. Starania uczonych w Piśmie i faryzeuszy przypominają trochę akcje z filmów o Kojocie i Strusiu Pędziwiatrze. Kojot wymyśla coraz to nowe zasadzki, które w sumie obracają się przeciw niemu. Na szczęście – jak to w filmach bywa – wielkiej krzywdy mu nie robią.
2. Podobnie jest dzisiaj Pułapka polega na tym, że prawo żydowskie nakazywało kamienować takie kobiety. Ale Palestyna była wtedy pod okupacją rzymską i obowiązywało prawo rzymskie. To drugie nie karało śmiercią takich uczynków. Nie wolno było poza tym Żydom wykonywać kary śmierci.
3. Za czym Jezus się opowie?… Kobieta jest tylko pretekstem, narzędziem w tej sprawie… Jeśli Jezus opowie się za Prawem żydowskim – można Go oskarżyć wobec Rzymian, jeśli natomiast opowie się za prawem rzymskim – jest skończony w oczach Żydów.
4. Nie o tę kobietę tu chodzi, ale o podstęp wobec Jezusa. Szkoda, że nie wiemy poza tym, co Jezus pisał na ziemi. Jeden z komentatorów twierdził, że Jezus mógł napisać zdanie: „A gdzie jest mężczyzna?” Prawo żydowskie bowiem nakazywało oboje cudzołożników ukarać śmiercią, a tymczasem na środku stoi sama kobieta…
5. Jezus mógł też pisać treść przykazania „Nie pożądaj żony bliźniego swego”, gdyby wtedy widział w ich oczach pożądanie wobec tej kobiety…
6. Poza tym pierwsi powinni rzucić kamieniami naoczni świadkowie, ale gdyby im udowodniono kłamstwo – sami powinni zginąć pod gradem kamieni.
7. Tymczasem wszyscy odchodzą. Nie osiągnęli swojego celu. Pułapka się nie udała. Ani ta kobieta nie była – prawdopodobnie – cudzołożnicą.
8. Ona – bez prawa do głosu czy obrony – zyskała najwięcej – spotkanie z Jezusem miłosiernym. I wezwanie do życia w miłości. To zachęta i zaproszenie także i dla nas na ten tydzień…
Gidle, 7 kwietnia 2019, 5 niedziela Wielkiego Postu, rok C, Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3,8-14; J 8,1-11
HOMILIA 2
- Pan Jezus został postawiony w trudnej sytuacji – jakby między młotem a kowadłem:
- jeśli opowie się za śmiercią cudzołożnicy – złamie prawo rzymskie, które zakazywało Żydom wykonywać wyroki śmierci,
- jeśli opowie się za ułaskawieniem kobiety – złamie Prawo Mojżeszowe.
2. Riposta: przerzuca ciężar odpowiedzialności na tych, którzy chcą sądzić i jego, i tę kobietę… Oni nie są wolni od grzechów. Dlatego odchodzą.
3. Św. Augustyn: „Zostają tylko ich dwoje: nieszczęśnica i miłosierdzie”.
Gidle, 3 kwietnia 2016, Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3,8-14; J 8,1-11