Czy wiarę się czuje?
1. Czujnik
WSTĘP
Zmysły – formy przyjmowania bodźców z otoczenia, oraz ich analizy i reagowania na nie, cechujące wszystkie zwierzęta, w tym człowieka. Na każdy ze zmysłów składają się odpowiednie narządy zmysłów, w których najważniejszą rolę odgrywają receptory wykształcone w kierunku reagowania na konkretny rodzaj bodźców oraz odpowiednie funkcje mózgu.
Zmysły u człowieka
U człowieka i większości zwierząt występują następujące zmysły:
wzrok – związany z okiem, umożliwia rozpoznawanie fal elektromagnetycznych w widzialnym zakresie (światła). Ponieważ jedne receptory odpowiedzialne są za rozpoznawanie koloru (częstotliwość fali), a inne za rozpoznawanie jasności, można wzrok uważać za dwa osobne zmysły.
słuch – związany z uchem
smak – związany z językiem i jamą ustną. Jeden z dwóch „chemicznych” zmysłów. Istnieją co najmniej cztery rodzaje receptorów na języku, dlatego można powiedzieć, że są to cztery różne zmysły, zwłaszcza, że każdy z receptorów przekazuje informacje do trochę innej części mózgu.
Cztery znane receptory wykrywają smak słodki, słony, kwaśny i gorzki. Piąty receptor, „umami”, został odkryty w 1908 i jego istnienie zostało potwierdzone w 2000. Receptor umami rozpoznaje kwas glutaminowy, występuje w mięsie i jako glutaminian sodu będący przyprawą.
węch – związany z nosem, to drugi „chemiczny” zmysł. W przeciwieństwie do smaku, zapach rozpoznawany jest przez setki różnych receptorów, z których każdy rozpoznaje inne cząsteczki.
Zmysły somatyczne
Zmysły te są związane z receptorami w skórze.
dotyk – bodźce czuciowe
nocycepcja – zmysł bólu
zmysł temperatury
Inne
zmysł równowagi – związany jest z uchem
propriocepcja – podświadoma orientacja w jakim położeniu znajdują się części ciała.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zmysły
AKTYWIZACJA
Praca na forum. Metoda – dyskusja. Zadanie: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: czy jest taka możliwość, aby czuć wiarę? Jeśli tak, to jakim uczuciem, albo jakim zmysłem? Jak wyglądałby wewnętrzny „czujnik” wykrywający wiarę, dostarczający podstawowych wiadomości na temat jej stanu?…
Czas na dyskusję.
PYTANIA DO DYSKUSJI
- Czy w ogóle potrzebujemy „czuć” wiarę? Co nam to daje?
- Czucie wiary ją umacnia czy osłabia? Przeszkadza czy pomaga?
- Kiedy człowiek bardziej zwraca uwagę na to czucie, a kiedy nie?
- Co w sytuacji, kiedy bardzo chcę poczuć, a nic się nie da zrobić?
- Jakie parametry mógłby wskazywać „czujnik wiary”?
PUENTA
KKK 150 Wiara jest najpierw osobowym przylgnięciem człowieka do Boga; równocześnie i w sposób nierozdzielny jest ona dobrowolnym uznaniem całej prawdy, którą Bóg objawił.
Jako osobowe przylgnięcie człowieka do Boga i uznanie prawdy, którą On objawił, wiara chrześcijańska różni się od wiary w osobę ludzką.
Jest więc słuszne i dobre powierzyć się całkowicie Bogu i wierzyć w sposób absolutny w to, co On mówi. Byłoby rzeczą daremną i fałszywą pokładać taką wiarę w stworzeniu.
2. Wiara – początek życia wiecznego
WSTĘP
Wiara – początek życia wiecznego
KKK 163 Wiara pozwala nam już w sposób uprzedzający doznawać radości i światła wizji uszczęśliwiającej, będącej celem naszej ziemskiej wędrówki. Zobaczymy wtedy Boga „twarzą w twarz” (1 Kor 13, 12), „takim, jakim jest” (1 J 3, 2). Wiara jest więc już początkiem życia wiecznego:
W chwili gdy kontemplujemy dobra zapowiadane przez wiarę, jakby odbite w zwierciadle, to jakbyśmy już posiadali te cudowne rzeczywistości, którymi, jak zapewnia nas nasza wiara, kiedyś będziemy się radowali.
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Metoda – zwierciadło. Pokaż uczniom różne zdjęcia z Internetu związane z korzystaniem z lustra. Porozmawiajcie na temat różnych sytuacji z nim związanych… Czas na dyskusję.
PYTANIA DO DYSKUSJI
- Lubicie lustro?
- Lubicie się z nim przeglądać?
- W czym pomaga, w czym przeszkadza?
- Na czym polega idealne lustro?
- Lustro przyszłości – jakie?
- Ograniczenia lustra (np. w samochodzie).
- Korzystanie z lustra a oświetlenie (np. garderoba artysty, salon fryzjerski).
PUENTA
KKK 164 Teraz jednak „według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy” (2 Kor 5, 7) i poznajemy Boga „jakby w zwierciadle, niejasno… po części” (1 Kor 13,12). Wiara, która jest pełna światła dzięki Temu, w którego wierzymy, często jest przeżywana w ciemności. Może być wystawiona na próbę. Świat, w którym żyjemy, bardzo często wydaje się daleki od tego, o czym zapewnia nas wiara. Doświadczenia zła, cierpienia, niesprawiedliwości i śmierci wydają się zaprzeczać Dobrej Nowinie; mogą one zachwiać wiarą i stać się dla niej pokusą.
KKK 165 Powinniśmy wtedy zwrócić się do świadków wiary: Abrahama, który „wbrew nadziei uwierzył nadziei” (Rz 4, 18); Maryi Dziewicy, która w „pielgrzymce wiary” 39 doświadczyła nawet „nocy wiary” 40, uczestnicząc w cierpieniu Syna i nocy Jego grobu; i tylu innych świadków wiary: „Mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, odłożywszy wszelki ciężar, a przede wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, winniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala” (Hbr 12,1-2).