Imię – Bóg
1. To słowo jest!
WSTĘP
Człowiek posługuje się słowami. Jedne są ważniejsze, inne mniej ważne. Są słowa, które puszczamy mimo uszu, a znamy i takie, za które wiele jesteśmy w stanie oddać.
Są słowa, które brzmią jak dzwon i stanowią wyzwanie. Słychać także te, które podobne są do spranej koszulki, którą zakłada się do generalnego sprzątania. Pobrudzi się? To nic. Już i tak jest niewiele warta. Kiedyś była nowa i cenna, teraz jest już prawie szmatą. I tak pewnie skończy.
AKTYWIZACJA
Praca indywidualna. Metoda – notesik. Zadanie: na małych kartkach wpisujemy pojedynczo ważne dla nas słowa, następnie łączymy karteczki ze sobą w mały „notesik”. Każdy podpisuje swój „notesik”. Ważne jest, aby pisać te słowa na karteczkach z jednej i tej samej strony. Ważne jest także, aby uczestnik pamiętał słowa, które wpisał do swojego „notesika”.
„Notesiki” pokazujemy innym uczestnikom, a ci czytają słowa. Na pewno tak się zdarzy, że w czyimś „notesiku” znajdą słowa, które wcześniej umieścili w swoim „notesiku”. Wtedy składają swój podpis na odwrocie karteczki, na której znaleźli takie same słowo. Oczywiście w czyimś notesiku.
Na końcu zabawy notesiki wracają do właścicieli. Wtedy można sprawdzić, ile osób i na których karteczkach się podpisało. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.
PYTANIA DO DYSKUSJI
- Dlaczego właśnie te słowa umieściliśmy na karteczkach?
- Dlaczego one są cenne?
- Może wiążą się z nimi jakieś historie?
- Dzięki czemu utrzymują swoją wartość?
- Co im grozi w przyszłości? Co może podkopać ich wartość?
- W jakich sytuacjach mogą jeszcze bardziej nabrać wartości?
- Czy wśród słów wypisanych przez uczniów jest także słowo BÓG?
PUENTA
Bóg. To słowo istnieje w naszym języku. Jego istnienie jest nieustannie podtrzymywane przez ludzi wierzących, ale i przez ateistów, którzy zaprzeczają istnieniu Boga oraz przez agnostyków, którzy zakładają że nie wiadomo, czy On istnieje. Tak więc nawet ludzie niewierzący przyczyniają się do podtrzymania jego istnienia.[1]
Zabić je może tylko jedna sprawa: nie używanie go, nie posługiwanie się nim w ludzkim języku.
Słowo „Bóg” funkcjonuje jako imię własne. Jest jednak pewien kłopot – każde imię własne używane przez nas funkcjonuje jako „palec” wskazujący na coś, co znajduje się bezpośrednio poza słowem (np. ołówek, jogurt, góry). Natomiast słowo BÓG oznacza dla nas coś bardzo bezkształtnego, „pozbawionego oblicza”.
„Tak więc to, co stało się pozbawione oblicza, to znaczy słowo „Bóg”, samo w sobie nie odwołujące się do żadnego określonego doświadczenia indywidualnego, ma – właściwie ujęte – charakter dostosowany do tego, żeby nam mówić o Bogu, jest bowiem ostatnim słowem poprzedzającym całkowite milczenie”.
2. ZIOM?
WSTĘP
Dzisiaj jest tak, że aby trafić do młodego człowieka z Wielkimi Wartościami, to trzeba… właściwie czego trzeba? Na przykład, aby osiągnąć taki cel, by młody człowiek zaczął czcić Imię Boga? Aby miał do Niego szacunek?
Czy chodzi o to, aby mu Boga przybliżyć, niejako „podać na tacy”? Czy wręcz przeciwnie – postawić wysoko i wskazać jako cel do osiągnięcia?
AKTYWIZACJA
Praca z tekstem. Dyskusja na podstawie tekstu: „Dobra czytanka wg św. ziom’a Janka” – Gadka Jezusa z Samarytanką (czyli J 4, 1 – 54) ze strony www.bosko.pl.
PUENTA
Warto teraz zajrzeć do internetu na w/w stronę i poczytać opinie umieszczone pod tekstem, a także dopisać swoją… Więcej gadek ziomka Janka TUTAJ.
[1] Katecheza – zwłaszcza puenty – opracowane na podstawie: Kar! Ranner, Podstawowy wykład wiary, IW Pax, Warszawa 1987, s.42nn.