Apostolstwo małżonków

1. Nowa droga życia

WSTĘP

Kiedy dwie osoby wstępują w związek małżeński, to zaraz po ślubie przyjmują życzenia. W życzeniach często powtarzają się słowa „wszystkiego najlepszego… itp. na nowej drodze życia…”  Zastanówmy się przez chwilę, na czym polega ta droga?

AKTYWIZACJA

Praca indywidualna. Metoda – plastyka. Zadanie jest następujące: ukazujemy małżeńską drogę życia pod postacią dowolnej pracy plastycznej. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Co jest celem naszej drogi?
2. Na czym polega jej „nowość”?
3. Co można odnaleźć na nich odnaleźć?
4. Czy jest miejsce na świętość?
5. Czy świętość jest celem? Środkiem? Pomocą?

PUENTA

1. Życie małżeńskie jest drogą do świętości

Sobór Watykański II, dostrzegając „w rozmaitych rodzajach życia i powinnościach jedną świętość”, jasno określa życie małżeńskie jako jedną z dróg do świętości: „Małżonkom zaś i rodzicom chrześcijańskim przystoi, aby własną idąc drogą, przez całe życie podtrzymywali się wzajemnie w łasce z pomocą wiernej miłości, a przyjmowanemu z miłością od Boga potomstwu wpajali chrześcijańskie nauki i ewangeliczne cnoty. W ten sposób bowiem dają oni wszystkim przykład niestrudzonej i szlachetnej miłości; w ten sposób też budują braterską wspólnotę miłości i stają się świadkami oraz współpracownikami płodności Matki – Kościoła, na znak i na uczestnictwo w owej miłości, jaką Chrystus umiłował Oblubienicę swoją i wydał za nią siebie samego”.

2. Cele małżeństwa

W życiu pary małżeńskiej i rodziny można zatem wyróżnić dwa podstawowe aspekty: uświęcenie we wspólnocie wiernej miłości i uświęcenie przez płodność, z którą wiąże się zadanie chrześcijańskiego wychowania potomstwa.

Chcemy się dziś zastanowić nad drogą do świętości, którą idą chrześcijanie żyjący w związku małżeńskim, a więc wielka rzesza wierzących. Ta ważna droga podlega dziś szkodliwym wpływom pewnych nurtów myślowych, dla których pożywkę stanowi hedonizm, szerzący się w całym społeczeństwie.

2. Obowiązki i … prawa!

WSTĘP

Zacytujmy jeszcze raz wzniosłe słowa Soboru, które mówią, że małżeństwo jest drogą do świętości, ponieważ ma być ona „znakiem i uczestnictwem w owej miłości, jaką Chrystus umiłował Oblubienicę swoją i wydał za nią siebie samego”.

1. Miłość Chrystusa – fundament miłości małżonków

Według tej eklezjologicznej wizji miłość Chrystusa jest źródłem i fundamentem miłości łączącej małżonków. Wypada podkreślić, że chodzi tu o prawdziwą miłość małżeńską, a nie tylko o instynktowny poryw uczucia. Dziś przypisuje się tak wielkie znaczenie płciowości, że głęboka natura miłości zostaje przez to jakby przesłonięta.

Oczywiście, także życie płciowe ma swoją własną, realną wartość, którą trzeba docenić, jest to jednak wartość ograniczona, niewystarczająca jako fundament jedności małżeńskiej, opartej — z samej swej natury — na zaangażowaniu całej osoby. Nie może temu zaprzeczyć żadna zdrowa psychologia czy filozofia miłości.

2. Miłość na mocy sakramentu należy do rzeczywistości łaski

Także doktryna chrześcijańska uwypukla cechy miłości jednoczącej osoby i ukazuje, że na mocy sakramentu należy ona do wzniosłej rzeczywistości łaski i przekazywania Boskiej miłości przez Chrystusa. Taki jest sens słów św. Pawła o małżeństwie: „Tajemnica to wielka” (Ef 5,32) — w odniesieniu do Chrystusa i Kościoła. Ta teologiczna tajemnica stanowi dla chrześcijanina podłoże etyki małżeństwa, miłości małżeńskiej i samego życia płciowego: „Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” (Ef 5,25).

Łaska i więź sakramentalna sprawiają, że jako znak i uczestnictwo w miłości Chrystusa – Oblubieńca życie małżeńskie jest dla chrześcijańskich małżonków drogą do uświęcenia, dla Kościoła zaś skutecznym bodźcem do ożywienia właściwej mu komunii miłości. Jak powiada Sobór, małżonkowie „budują braterską wspólnotę miłości”.

AKTYWIZACJA

Praca indywidualna. Formularz – „masz gadane”. Zadanie: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: do czego nie zobowiązuje życie w małżeństwie? Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Czy obowiązki małżeńskie sprawiają kłopot, czy raczej poczucie nieobowiązkowości?
2. Które sprawy wymienione przez nas są do negocjacji, które są oczywiste?
3. Jakie sprawy należą do mężczyzny, jakie do kobiety?
4. Czy widać tu doskonale równość płci, czy już nie?

PUENTA

1. Obowiązki chrześcijańskich małżonków

Sobór wymienia i uzasadnia obowiązki, jakie ta wzniosła miłość nakłada na chrześcijańskich małżonków.

• Stwierdzając, że winni oni wzajemnie się wspomagać, podkreśla jej altruistyczny charakter: ta miłość wyraża się przez wzajemną pomoc i wielkoduszne poświęcenie.
• Mówiąc o „wytrwałej miłości […] na całe życie”. Sobór zwraca uwagę na obowiązek wierności opartej na absolutnej wierności Chrystusa-Oblubieńca. To napomnienie, zawsze potrzebne, jest szczególnie nieodzowne w obliczu jednego z wielkich schorzeń współczesnego społeczeństwa — a mianowicie powszechnej plagi rozwodów i wobec ich poważnych konsekwencji, które ponoszą sami małżonkowie i ich dzieci. Przez rozwód mąż i żona zadają sobie głęboką ranę, łamiąc dane przyrzeczenie i zrywając żywotną więź.

Jednocześnie szkodzą także dzieciom. Ileż dzieci cierpi z powodu odejścia jednego z rodziców! Trzeba wszystkim przypominać, że Jezus Chrystus przez swoją miłość absolutnie wierną obdarza chrześcijańskich małżonków mocą wierności i zdolnością oparcia się powszechnej dziś i przemożnej pokusie rozwodu.

3. Miłość małżeńska i łaska Odkupienia

WSTĘP

1. Miłość małżonków – udział w Odkupieniu

Trzeba przypominać także o tym, że jeśli miłość Chrystusa – Oblubieńca do Kościoła jest miłością odkupieńczą, to miłość małżonków staje się czynnym uczestnictwem w dziele Odkupienia.

2. Odkupienie wiąże się z krzyżem

Odkupienie wiąże się z krzyżem: pozwala to zrozumieć i docenić wartość trudnych doświadczeń, jakie z pewnością nie omijają małżonków, ale które według Bożego zamysłu mają umacniać miłość i zapewnić jeszcze większą płodność życia małżeńskiego.

Swoim uczniom wstępującym w związek małżeński Jezus Chrystus nie obiecuje bynajmniej raju na ziemi, ale…

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Metoda – dyskusja. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: co właściwie obiecuje Jezus chrześcijanom wstępującym w związek małżeński? Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Czy obietnice Pana Jezusa zmieniają się z czasem? Z biegiem lat?
2. Jak dochodzi do ich realizacji w życiu małżonków?
3. Czy te obietnice są bardzo wymagające?
4. Jak dużo jest tych obietnic?
5. Czy małżonkowie zdają sobie z nich sprawę?

PUENTA

1. Udział w dziele Odkupienia

Trzeba przypominać także o tym, że jeśli miłość Chrystusa – Oblubieńca do Kościoła jest miłością odkupieńczą, to miłość małżonków staje się czynnym uczestnictwem w dziele Odkupienia. Odkupienie wiąże się z krzyżem: pozwala to zrozumieć i docenić wartość trudnych doświadczeń, jakie z pewnością nie omijają małżonków, ale które według Bożego zamysłu mają umacniać miłość i zapewnić jeszcze większą płodność życia małżeńskiego. Swoim uczniom wstępującym w związek małżeński Jezus Chrystus nie obiecuje bynajmniej raju na ziemi, ale uzdalnia ich i powołuje, by wraz z Nim szli drogą, która przez przeciwności i cierpienia umacnia ich związek i prowadzi do radości bardziej doskonałej, czego dowodzi doświadczenie wielu współczesnych par małżeńskich.

2. Wzrost Kościoła przez dzieci

Samo wypełnianie zadania prokreacji przyczynia się do uświęcenia życia małżeńskiego, jak to już stwierdziliśmy mówiąc o macierzyństwie: miłość małżonków, która nie zamyka się w samej sobie, ale zgodnie z nakazem prawa naturalnego otwiera się na nowe życie, z pomocą łaski Bożej staje się praktyką miłości świętej i uświęcającej, poprzez którą małżonkowie wspomagają wzrost Kościoła.

3. Wychowanie chrześcijańskie

To samo dotyczy obowiązku wychowania potomstwa, a więc zadania związanego z samą prokreacją. Jak mówi Sobór Watykański II, chrześcijańscy małżonkowie winni „wpajać potomstwu chrześcijańskie nauki i ewangeliczne cnoty”. Jest to najważniejszy apostolat w środowisku rodziny. To dzieło duchowej i moralnej formacji dzieci uświęca jednocześnie samych rodziców, którzy zaznają dobrodziejstwa odnowy i pogłębienia własnej wiary, jak tego dowodzi doświadczenie wielu chrześcijańskich rodzin.

Raz jeszcze zatem możemy stwierdzić, że życie małżeńskie jest drogą świętości i apostolatu. Dzisiejsza katecheza przyczynia się więc do pogłębienia naszej wizji rodziny, co ma szczególne znaczenie w tym roku, obchodzonym w Kościele i na świecie jako Rok Rodziny.