Mojżesz
1. Popularne imiona dzieci
Tekst i lista popularnych imion dla dzieci w ostatnim roku.
2. Pytania do dyskusji:
- Jak traktuje się dzisiaj nadawanie imion? Po kimś? Jak je rodzice wybierają? Są jakieś reguły? Czy ludzie dzisiaj lubią swoje imię?
- Czy imię jest w jakiś sposób ważne?
- Czy bywa także programem na życie?
- Zwracamy uwagę na świętych patronów dziecka? Kościół do tego zachęca, jaki jest stosunek ludzi?
- Czy imię jest częścią mnie samego? Może nawet wyraża istotę?
3. Komentarz:
- Mamy dzisiaj zupełnie inne podejście do słowa niż dawniej, niż w czasach biblijnych.
- Hebrajczycy wierzyli w słowo, jest wartość, wielkość, sakralność, świat został stworzony słowem, słowo wywodzi świat z chaosu, słowo jest czymś wielkim i czcigodnym.
- Wtedy można zrozumieć, dlaczego Adam odkrywa imiona stworzeń, dlaczego Jezus zmienia imię Szymona i czyni z niego Piotra, Kefasa, Opokę.
- Nazwanie rzeczy było przejęciem władzy nad nią i wzięciem odpowiedzialności, Bóg przekazuje człowiekowi swoją boską władzę. Imię było znakiem i odkryciem istoty nazwanego, wybaczenie było odnowieniem imienia.
- Nadać komuś nowe imię oznacza obdarzenie nowym życiem.
4. Imię Boga:
Z czym nam się kojarzy imię BÓG? Przywołujemy je często w sumie… na co dzień, czasami odruchowo wręcz… Jakie skojarzenia w nas wywołuje? ZADANIE DO WYKONANIA indywidualnie: na małej karteczce piszemy dwa skojarzenia z imieniem Bóg – anonimowo, potem odczytać je na forum klasy.
5. Komentarz do imienia Bożego:
- Bóg dla Hebrajczyków posiada wiele imion: El – bóstwo, Elohim – liczba mnoga, ale bez znaczenia politeizmu, raczej z wyczuciem jakiejś mnogości, El – Szaddaj – Bóg Wszechmcny, El – Elion – Najwyżzy, El – Roj – Widzący, El – Quadosz – Święty, El – Olam – Wieczysty lub Odwieczny, Adonai – Pan. W języku hebrajskim imię to ma postać tetragrammatonu JHWH.
- JHWH pochodzi z semickiego rdzenia HJH czyli BYĆ.
- JHWH jako forma rzeczownikowa oznacza TEGO, KTORY PODTRZYMUJE ISTNIENIE.
- JHWH w formie czasownikowej, a dokładniej w IMPERFECTUM QAL, oznacza ON JEST.
- Natomiast JHWH w formie HJFJL oznacza sprawczość, czyli JHWH w od-niesieniu do Boga oznacza TEGO, KTÓRY DAJE ISTNIENIE.
- W najstarszym kodeksie Starego Testamentu – Septuagincie – napisanym na przełomie II i I wieku przed Chrystusem w języku greckim JHWH oddane jest przez słowa: EGO EIMI HO ON. Wyrażenie to oznacza: BYT SAM W SOBIE, BYT ABSOLUTNY, ZASADA I ŻRÓDŁO WSZELKIEGO ISTNIENIA.
- Dla ścisłości. Tak zwany Kodeks Jerozolimski Starego Testamentu, na który powołują się Świadkowie Jehowy, pochodzi z I wieku PO Chrystusie. Natomiast Septuaginta, ktorą posługują się katolicy pochodzi z przełomu II i I wieku PRZED Chrystusem.
Autor wyjaśnienia – ks. Artur Katolo, Mateusz.pl
6. Mojżesz spotyka Boga w płonącym krzewie.
Wj 3, 1-15 Gdy Mojżesz pasał owce swego teścia, Jetry, kapłana Madianitów, zaprowadził [pewnego razu] owce w głąb pustyni i przyszedł do góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. [Mojżesz] widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: „Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?” Gdy zaś Pan ujrzał, że [Mojżesz] podchodził, żeby się przyjrzeć, zawołał [Bóg do] niego ze środka krzewu: „Mojżeszu, Mój-żeszu!” On zaś odpowiedział: „Oto jestem”. Rzekł mu [Bóg]: „Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą”. Po-wiedział jeszcze Pan: „Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: „Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie i nasłuchałem się narzekań jego na ciemięzców, znam więc jego uciemiężenie. Zstąpiłem, aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi żyz-nej i przestronnej, do ziemi, która opływa w mleko i miód, na miejsce Kananej-czyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty. Mojżesz zaś rzekł Bogu: „Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powie-dzieć?” 14 Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: „JESTEM, KTÓRY JESTEM”. I dodał: „Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was”. 15 Mówił dalej Bóg do Mojżesza: „Tak powiesz Izraelitom: „JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.
7. Ogień – jego rola w starożytnych kulturach i religiach:
- Ogień ma wymiar sakralny i religijny,
- Dotyka czegoś i to staje się zupełnie inne niż wcześniej,
- Ogień poddaje próbie i oczyszczeniu,
- Jego blask dla Hebrajczyka jest blaskiem światłości stojącej ponad światem,
- W jego płomieniach składa się dary dla Boga,
- Ogień jest podobny do mocy Bożej.
8. Mojżesz i Bóg – rozmowa:
- Mojżesz pyta się o imię Boga – pyta się KIM On jest?
- Wizja porzucenia wszystkiego, czym żył do tej pory, powrotu do świata, od którego uciekł wiele lat temu…
- Dlaczego pójdzie? Ponieważ uwierzy, że nie będzie sam…
9. Co się stało dalej:
- Bóg dał obietnicę dwóch cudów na potwierdzenie misji wobec Izraelitów (laska zamieniająca się w węża i ręka pokryta trądem),
- Mojżesz się wypiera jeszcze nieumiejętną wymową, ale przyjdzie mu na pomoc Aaron, jego brat,
- Idą do faraona, aby wypuścił naród na pustynię w celu obchodzenia święta, faraon się wkurza, daje nowe zarządzenie – ta sama ilość cegieł, ale bez dostarczania słomy, bicie nadzorców, chce wybić im z głowy wędrówkę – Izraelici są liczniejszym narodem od Egipcjan, faraon boi się o swój lud…
- Nadzorcy mają pretensje do Mojżesza i Aarona, że zrujnowali opinię Izraelitom w oczach faraona, że muszą cierpieć…
- Faraon zacina się w uporze i wtedy Pan spuszcza na Egipt 10 plag…
IKONOGRAFIA