SAKRAMENT POKUTY 3

Grupa docelowa: Dzieci Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Sakramenty, Sakramenty dla dzieci

Cele ogólne:

  • Kształtowanie w uczniach  potrzeby dobrego poznania znaczenia sakramentu pokuty
  • Uświadamianie uczniom, że sakrament pokuty to dar Boga Miłosiernego

Cele operacyjne: / uczeń po lekcji/ :

  • umie :     wymienić  główne części  sakramentu pokuty
  • rozumie   że powinien żałować za krzywdę wyrządzoną sobie i innym
  • potrafi wypowiedzieć formułę wypowiadaną  w czasie spowiedzi św.

Pomoce:

  1. plansza „ 7 sakramentów”- w kopercie odpowiadającej sakramentowi pokuty 2 serca:
  • serce czerwone jako symbol czystego serca
  • serce czerwone z czarnymi plamami jako symbol serca obciążonego grzechami
  1. Plansza „Przymierze”
  2. 2 szare papiery, z których przed lekcją katecheta formuje kule : 1 kula duża i 4 małe w nich wpisane są grzechy popełnione przez bohaterów opowiadania.

Metody i środki:

  1. Opowiadanie
  2. Analiza treści poparta działaniem uczniów.
  3. Modlitwa

Przebieg zajęć:

  1. Modlitwa
  2. Opowiadanie jako wprowadzenie w katechezę.
  3. Katecheza właściwa
  4. Zajęcia aktywizujące – analiza treści opowiadania
  5. Zadania w zespołach
  6. Modlitwa

Proponowany przebieg zajęć:

  1. Katecheta: Panie Jezu, Ty powiedziałeś : „ Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie”. Proszę Cię za tych uczniów, którzy przygotowują się do sakramentu pokuty. Otwórz ich serca, porusz sumienia, aby z wiarą wołali: Jezusie Chrystusie ulituj się nade mną grzesznikiem”/ uczniowie trzykrotnie powtarzają treść modlitwy/
  2. Katecheta: Posłuchajcie historii, która wydarzyła się w jednej ze szkół. Jasiek i Małgosia byli uczniami klasy drugiej. Pewnego dnia Jaś bardzo pokłócił się ze swoim kolegą. Najgorsze, że ich kłótnia zakończyła się bójką. Jaś dotkliwie pobił kolegę. Działo się to w czasie przerwy. Pani dyżurująca na korytarzu, przerwała tę bijatykę. Jasia, jako najbardziej winnego, zaprowadziła do pani dyrektor. Wezwano do szkoły rodziców, Jaś miał obniżoną ocenę z zachowania na koniec semestru.

Wspomniałam też o Małgosi, koleżance Jasia z klasy. Małgosia była uznawana przez wszystkich za wzorową uczennicę. Taką też ocenę miała z zachowania. Nigdy żadna pani nie zauważyła, aby Małgosia pyskowała, kłóciła się, lub rozrabiała.

Małgosia miała o sobie równie dobre zdanie. No, bo cóż ona takiego złego robiła?

Czasami w myślach nazywała Jasia durniem, który niewiele umie z matematyki. Ale on przecież na prawdę niewiele rozumiał z tego, co działo się na lekcji.

Zdarzało się, że wytykała język do córki sąsiadów, która przesiadywała na ławce przed domem w wózku inwalidzkim i dziwnie się wszystkim przyglądała. Rodzice Małgosi mówili, że jest upośledzona, więc pewnie nie rozumiała co znaczy wyciągnięty w jej kierunku język Małgosi. Nie lubiła też osób smutnych, bo psuli jej dobry humor. Nie interesowała się więc tymi koleżankami, które czasami były smutne, lub płakały.

Ale przecież zawsze ktoś się nimi zainteresował, jakaś inna koleżanka, kolega lub pani.

Opowiedziała kiedyś mamie o Ilonie, koleżance, która lepiej rysowała niż ona, że Ilona dostaje dobre oceny, bo wszystkie rysunki wykonuje za nią starsza siostra. Była to nieprawda, ale mama i tak o tym nie wiedziała. Nie domyślała się, że Małgosia po prostu Ilonie zazdrości.

  1. Katecheta: zastanówmy się nad zachowaniami Jasia i Małgosi. Co złego zrobił, jaki grzech popełnił Jaś? Jaki grzech popełniła Małgosia?

Dlaczego Jaś został ukarany obniżeniem oceny z zachowania, a Małgosia nie?

/ katecheta wysłuchuje opinii uczniów, sprawdza, czy wymieniły wszystkie złe uczynki. doprowadza do wniosku: czyn Jasia zauważyła nauczycielka, Małgosia udawała grzeczną dziewczynkę wobec nauczycieli i kolegów w klasie, stąd kara spotkała tylko Jasia./

Katecheta: ale my wiemy, że jest Ktoś, kto zna nie tylko nasze wszystkie zachowania, słowa, ale i myśli. Pan Jezus wie o nas wszystko. Dla Niego zarówno bójka jak i wytykanie języka, złe myśli o drugim, brak współczucia to rzeczy złe, grzechy, które popełnia wielu z nas. Jaś pobił kolegę, naraził jego zdrowie, a więc popełnił grzech ciężki. Małgosia nie zaszkodziła niczyjemu zdrowiu, popełniła więc grzechy lekkie.  Dlatego miała o sobie dobre zdanie. A jednak grzechy lekkie, które popełniamy częściej niż ciężkie, też oddalają nas od Pana Boga.

  1. Popatrzcie, mam pięć kul. Ta duża oznacza ciężki grzech Jasia. Te mniejsze, grzechy

Małgosi, tak zwane grzechy lekkie.

/katecheta rozdaje dzieciom kule, prosi, aby rozwinęły je.

Na planszy „ Przymierze” dzieci układają rozwinięty szary papier, na którym widnieje napis „ pobił kolegę – zgrzeszył uczynkiem”/  Papier przykrywa całą planszę, nie widać tęczy/ –Wniosek: grzech oddalił nas od Pana Boga

/ Podobnie czynią z pozostałymi czterema kulami papierowymi, na których widnieją napisy: zgrzeszyła myślą, mową , uczynkiem, zaniedbaniem/ Wielkość tych czterech rozwiniętych kul  równa jest wielkości kuli – symbolowi grzechu ciężkiego. Wniosek: grzechy lekkie popełniamy częściej, ranimy ludzi, zasmucamy Pana Boga.

       /  Papier przykrywa całą planszę, nie widać tęczy/ –Wniosek: grzechy oddaliły nas od

Pana  Boga/

  1. Katecheta rozdaje uczniom kartki z wypisanymi kategoriami grzechów ;

Grzech myślą         grzech mową      grzech uczynkiem       grzech zaniedbaniem

Zadaniem uczniów podzielonych na cztery zespoły jest podanie przykładów w oparciu o omówiona katechezę. Omawia wykonanie zadania.

Katecheta: Zanim pomodlimy się, chcę was jeszcze raz poprosić, abyście przyjrzeli się sercu symbolizującemu serce grzesznika.

/ katecheta wyjmuje serce „ zabrudzone grzechami ‘ z   koperty POKUTA , z planszy Znaki niewidzialne/

Katecheta: Każdego dnia popełniamy grzechy lekkie. Dlatego chcę was namówić do codziennego rachunku sumienia, rozmowy z Panem Jezusem. Ale taka rozmowa wymaga dwóch  rzeczy:

  • musimy chcieć przemyśleć nasze zachowanie, myśli, słowa wypowiedziane, którymi zraniliśmy innych i zasmuciliśmy Pana Boga
  • musimy również przyznać, że było to złe, żałować, że nie udało się nam być lepszymi i wierzyć, że Pan Jezus pomoże nam następnego dnia i przebaczy

Po takim rachunku sumienia możemy być pewni, że nasze serce Bóg obmyje swoją Łaską miłosierdzia i stanie się ponownie sercem czystym. / katecheta wyjmuje „serce czyste” z koperty POKUTA , z planszy Znaki niewidzialne/

Katecheta: Tak wygląda codzienny rachunek sumienia. Musimy go zrobić również przed przystąpieniem do sakramentu pokuty. Pamiętajcie, że podczas spowiedzi, gdy wyznajemy grzechy ciężkie musimy podać ile razy w taki sposób „zasmuciliśmy” Pana Boga np. trzy razy opuściłam Mszę Świętą niedzielną. I jeszcze jedna ważna rzecz: za grzechy lekkie możemy przeprosić Pana Jezusa w czasie każdej Mszy Świętej niedzielnej modląc się słowami: spowiadam się Bogu Wszechmogącemu…. Pan Jezus przebacza nam grzechy lekkie w czasie tej modlitwy i z radością zaprasza nas na Świętą Ucztę, jaką jest Komunia. Pamiętajcie o tym, gdy już będziecie mogli przyjmować Eucharystię.

W czasie sakramentu pokuty wypowiadamy słowa, w których pozdrawiamy i wielbimy Pana Boga, obecnego w kapłanie spowiadającym nas. Przeczytamy teraz treść formuły spowiedzi świętej. / katecheta odczytuje i tłumaczy znaczenie słów, rozdaje karteczki/ Karteczki te zabierzecie do domu i nauczycie się tych słów na pamięć.

  1. Katecheta: Przepraszamy Cię Panie Boże za wszystkie nasze grzechy popełnione myślą, słowem, uczynkiem i zaniedbaniem. Ty wiesz, ze pragniemy Cię kochać całym naszym sercem. Pomagaj nam stawać się lepszymi, abyśmy nigdy nie zwątpili w to, że Ty wybaczasz każdemu, kto Ciebie przyzywa. Ojcze nasz….