Savoire vivre

1. Żyć! Tylko jak?…

WSTĘP

Sięgając po treść piątego przykazania Bożego szukaliśmy jego pozytywnego sformułowania… Proponowaliśmy zamiast „Nie zabijaj” określenia: „Żyj!”, „Żyj pięknie i mądrze!”, „Żyj i daj żyć innym”. Mnie kojarzy się to wprost z savoire vivre…

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Metoda – mała książeczka. Zadanie jest następujące: na małych karteczkach hasłami wypisujemy podstawowe zasady savoire vivre. Karteczki przekazujemy innej grupie, która zapoznaje się z hasłami, a następnie na odwrocie każdej z karteczek krótko opisuje, na czym polega dana reguła postępowania. Na końcu karteczki zszywamy zszywaczem. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Czy młodzież zna zasady savoire vivre?
2. Czy cieszą się one szacunkiem i poważaniem?
3. Jakie znamy obyczaje i formy towarzyskie?
4. Czy dzisiaj one jeszcze obowiązują? Czy może jednak zależy to od zasady „to zależy kiedy…”?
5. Czy dzisiaj istnieje jeszcze pojęcie ludzi dobrze wychowanych?
6. Co od zabicia ocalają zasady dobrego zachowania?
7. Co mają wspólnego zasady dobrego wychowania z 5 przykazaniem Bożym?

PUENTA

Zwrot pochodzi z języka francuskiego. Są to dwa czasowniki, oba w bezokoliczniku. Savoir – znaczy: umieć, potrafić, wiedzieć; vivre – znaczy: żyć.

Wzięte razem, tworzą popularny splot słów, który można rozumieć jako:
1 – znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności;
2 – umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych złożonych sytuacjach.

Najogólniej, zasady savoir-vivre’u to:

• uśmiech
• uprzejmość
• życzliwość
• punktualność
• dyskrecja
• lojalność
• grzeczność.

2. Zmiany

WSTĘP

Zasady dobrego zachowania podlegają też pewnym zmianom i ewolucji. Wpływa na nie moda, postęp cywilizacyjny, nowe formy komunikowania się między ludźmi i inne. Na umiejętność postępowania w różnych sytuacjach wpływają też nasze oczekiwania…

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Metoda – dyskusja. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: jakie zasady i normy zachowania chcielibyśmy ocalić od zapomnienia? Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Od czego zależą nasze osobiste wartości i zasady postępowania?
2. Jakie zasady zyskują naszą szczególną przychylność?
3. Czym chcemy pozyskać szacunek innych osób?
4. Które zachowania przychodzą nam z łatwością, które sprawiają nam więcej trudu?

PUENTA

Kultura towarzyska ma swe źródło w tradycyjnych, ogólnie przyjętych obyczajach i zwyczajach cywilizowanego świata i stanowi część składową kultury ogólnoludzkiej.

Jest ona zewnętrznym odbiciem cech charakteru, zasad moralnych, etycznych, obyczajowych, stylu życia. Słowem – osobistej kultury człowieka.

Formy towarzyskie ulegają pewnym przeobrażeniom pod wpływem zmian zachodzących w świecie, nowych upodobań, zainteresowań, mody, zwyczajów, postępu w różnych dziedzinach życia.

Nie powinny być więc sztywne. Nie mogą one jednak odrzucać podłoża, na którym wyrosły. Można je unowocześniać, przystosowywać, ale zasady kultury towarzyskiej pozostają niezmienne. Człowiek, który nie miał sposobności czy czasu zapoznać się praktycznie z podstawowymi zasadami savoir – vivre’u, wstydząc się własnej niezgrabności, nieporadności, zaczyna unikać towarzystwa i staje się odludkiem.

ZAPAMIĘTAJ:

• formy towarzyskie są po to, aby swoim zachowaniem nie obrażać innych,
• treścią form towarzyskich jest życzliwy stosunek do ludzi, grzeczność, uprzejmość, szacunek dla otoczenia, szczególnie dla osób starszych i kobiet, prostą naukę form towarzyskich rozpoczynamy od stosowania słów: proszę, dziękuję, przepraszam.

Anglicy zawarli złote zasady dobrego zachowania w przewrotnym akronimie „IMPACT” (wstrząs), utworzonym od wyrazów:

Integrity – prawość
Manners – maniery
Personality – osobowość
Appearance – wygląd zewnętrzny
Consideration – wzgląd na innych
Tact – takt.