Eliasz prosi o deszcz

Czytania: 1 Krl 18, 41-46; Mt 5, 20-26

WSTĘP

Od wczoraj pada deszcz, jedni się cieszą z tego powodu, inni narzekają. Ale o tym, jakim darem jest woda, można się przekonać, gdy jej brakuje…

Dzisiaj usłyszymy, jak kończy się klęska suszy za sprawą modlitwy proroka Eliasza.

Prośmy Pana o dar takiej modlitwy, aby i inne klęski, większe czy mniejsze, materialne czy duchowe także ustały za sprawą naszej dzisiejszej modlitwy…

HOMILIA

1. Opowieść o Eliaszu modlącym się o deszcz, a także Psalm i dzisiejsza Ewangelia mają wspólny mianownik. Nie jest nim deszcz, ale modlitwa pragnienia.
2. Jak bowiem prorok skulony prosi o zakończenie suszy, tak i Jezus namawia nas, aby między nami, ludźmi, w codziennych sprawach na nowo rozkwitło życie, aby pustynia zamieniła się w łąkę pełną kwiatów.
3. O tym, jak często jest to niemożliwe, dobrze wiemy my, ludzie. O tym, że często jest to możliwe wie Bóg, ku któremu kierujemy nasze pragnienia i modlitwę.

Homilia wygłoszona: dominikanie, Poznań, Msza św. wieczorna, czwartek 14 czerwca 2012