Taniec króla Dawida

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: 2 Sm 6, Dawid, Dawid tańczy, Historia Dawida, Taniec, Taniec Dawida

PDF Druk

WSTĘP

Przykład radości daje nam dzisiaj król Dawid tańcząc przed Arką Przymierza zupełnie jak nie król… możemy sobie tylko wyobrazić jakąś dziką radość z przeniesienia Arki do miasta, w którym rozbito dla niej piękny namiot…
Ta Arka to znak obecności Boga – a namiot to nasze dzisiejsze Tabernakulum…
Jakże nie tańczyć z radości, gdy wszyscy wokół w procesji idą, huczą piszczałki i grzmią bębny, a wszyscy śpiewają ze wszystkich sił…
Król Dawid nie powinien w tym momencie tylko patrzyć i być dumnym… nie powinien oglądać tej radość z wysokości swojego królowania i dumy…
Bo KIM ON JEST? Był ostatnim synem w domu ojca, a został wtedy namaszczony… był powiernikiem i muzykiem króla Saula, a ten rzucał w niego oszczepem, aby się do pozbyć… uciekał przed nim, błąkał się z dala od ojczyzny, by wracać i zapewniać o swojej wierności i lojalności… tylko z procą i modlitwą na ustach szedł naprzeciw Goliata wydawałoby się na pewną śmierć, i zwyciężył… w końcu został uznany za króla, zdobył Jerozolimę, i dzisiaj dziękuje Bogu za to wszystko, co od Niego zupełnie bez swoich zasług otrzymał… szaleje więc w tańcu, aby wyrazić swą radość i uwielbienie…
A kim my jesteśmy? I jak to jest z naszym dziękczynieniem za to wszystko, co od Boga w życiu otrzymaliśmy?

Poznań, 24 stycznia 2012, Msza popołudniowa, 2 Sm 6, 21