Król Dawid

WSTĘP

Po wizycie krewnych Jezusa, którzy oczekiwali od Niego zaprzestania działalności – czytaliśmy o tym w sobotę – teraz uczeni w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy, mówią do ludzi zbierających się róż-nych miejscach, że On działa pod wpływem złego ducha, Belzebuba. Przybyli w celu skontrolowania albo rozbicia działalności Jezusa, aby poniżyć Go i podważyć Jego wzrastający autorytet w Galilei…

Panie, Ty dajesz nam światło Ducha Świętego, zmiłuj się nad nami…
Chryste, Ty wzywasz nas do nawrócenia, zmiłuj się nad nami…
Panie, Ty przebaczasz nam grzechy mocą Ducha Świętego obecnego w Twoim Kościele, zmiłuj się nad nami..

HOMILIA

1. Śledząc w czytaniach losy Dawida możemy dzisiaj powiedzieć z ulgą – nareszcie! Tyle lat czekał na moment oficjalnego uznania go za króla nad swoim narodem, otrzymania władzy królewskiej.
2. Dawid jest o tyle ciekawym królem, że widać jego efekty zewnętrznych działań (zwycięstwa, taktykę postępowania, organizację działań), można także prze-czytać o tym wszystkim, co działo się w jego sercu… modlitwy, psalmy, rozmyślania przed Bożym obliczem… widzimy jego sukcesy, ale i złe wybory, zawierzenie Bogu, ale i straszny egoizm…
3. jeśli Pismo mówi Dawid stawał się coraz potężniejszy, bo Pan, Bóg Zastępów, był z nim, to nie znaczy, że był zupełnie niewinny i doskonały… był taki, jak my sami…
4. Bóg zastępów jest z nami… jednym daje habit szary, innym biały; jednym przełożeństwo, innym posłuszeństwo; jednym siłę, innym słabość… nie o niewinność chodzi, ale o świadomość Bożej Obecności wśród nas…

23 stycznia 2012, Msza św. na Taczaka