Rzeczy nowe i stare

HOMILIA

1. W ostatnich dniach słyszeliśmy wiele pięknych przypowieści o królestwie niebieskim… jest jak ziarno pszenicy, jak zaczyn w cieście, ziarnko gorczycy, plon rosnący wśród posianych przez nieprzyjaciela chwastów, jak skarb ukryty w roli, jak perła…
2. A dzisiaj królestwo Boże jest jak sieć zgarniająca wszystko, co spotyka na drodze…
3. Co jest optymistycznego w tej przypowieści? Przede wszystkim realizm – w sieć wpada wszystko, podobnie jak w życiu duchowym wiele rzeczy może się zdarzyć, chcianych, niechcianych… planowanych lub nie… Jezus nie każe być skrupulatnym w każdej chwili, aby robić tylko to, co poprawne…
4. Po drugie – optymistyczny jest przegląd tego, co się nabierało – czyli może to być rachunek sumienia przed spowiedzią… wieczorem… refleksja… odczytanie życiowych zawiłości z perspektywy czasu i mądrości… form może być wiele – jednak każda wymaga mądrości i spojrzenia Bożymi oczami…
5. W skarbcach naszego życia są rzeczy nowe i stare… to, co dobre, pożyteczne warto z nich wydobywać…

Poznań, Msza św. popołudniowa 2 sierpnia 2012