Jezus posłany

HOMILIA

1. Od chrztu w Jordanie do dnia wyboru 12 uczniów apostołów, Jezus sam prowadził służbę misyjną. Stopniowo wśród tych, którzy w niego uwierzyli, Jezus wzywał kolejne osoby, aby przyłączały się do Niego.
2. Oznaczało to rezygnację z pracy zawodowej, opuszczenie na stałe lub czasowo domu rodzinnego i przyjęcie warunków życia, jakie wyznaczał Jezus swoim stylem życia.
3. Mateusz „mógł być poborcą podatków na służbie Heroda, ściągającym podatek od rolników lub urzędnikiem celnym, pobierającym opłaty przywozowe od towarów, które kupcy przewozili przez Kafarnaum.”
4. Zajęcie celnika było bezpieczne i dochodowe, Mateusz porzucił je jednak, by pójść za Jezusem.
5. Faryzeusze na tym etapie służby Jezusa odnosili się do Niego pozytywnie, byli jednak zdziwieni, że Jezus jada z ludźmi, z którymi oni nie zasiedliby razem do stołu. Zwrócili się z pretensjami do uczniów – „Dlaczego je z poborcami i grzesznikami”? 
6. W oczach faryzeuszów „grzesznicy to ci wszyscy, którzy nie spożywali posiłków zgodnie z zasadami czystości rytualnej”, którzy przekraczali Prawo i nie troszczyli się o to, co pomyśli o nich religijna wspólnota.„
7. Jezus pokazuje im, że został posłany dla zbawienia wszystkich ludzi, a faryzeusze zajmują się jedynie ludźmi podobnymi sobie.
8. Ważniejszy od ofiar i pobożności jest bliski związek z Bogiem oraz miłość do ludzi potrzebujących, szczególnie biednych, uciśnionych i odrzuconych.
9. Jezus odnosi się do ludzi tak jak Bóg, z miłością, a przywódcy religijni dzielą ludzi na przestrzegających ich tradycje i je lekceważących. Celem Jezusa jest zbawienie ludzi, a celem faryzeuszy zachowanie tradycji.

Msza św. wieczorna św. Mateusza 21 września 2012