Zamęt

Czytania Ga 1, 6-12; Łk 10, 25-37

HOMILIA

1. Był rok 57. Św. Paweł odbywał swą trzecią podróż apostolską. Po blisko trzyletnim pobycie w Efezie znalazł się w Macedonii i tu właśnie doszły do niego złe wieści o Kościołach Galacji.
2. Reakcją na nie był List do Galatów, który będziemy czytać w tym tygodniu.
3. Kryzys, jaki zaistniał w Galacji, dotyczył dwóch spraw:
4. zaczęto tu głosić inną ewangelię niż on tam głosił,
5. był to również kryzys autorytetu apostolskiego Paw-ła, gdyż fałszywi nauczyciele podważali jego god-ność apostolską.
6. W dobrze rozwijającą się społeczność chrześcijańską w Galacji wprowadzili zamęt ludzie, którzy przyszli z zewnątrz ze swoimi naukami. Galaci tymczasem okazali się mało odporni na ich zgubny wpływ. Apostoł był zbyt daleko, by osobiście interweniować, dlatego napisał List.
7. Gwałtowna i impulsywna reakcja ukazała wielkość grożącego niebezpieczeństwa, a także gniew spowodowany podstępną i oszczerczą działalnością.
8. Kim byli owi fałszywi nauczyciele, przeciwnicy Pawła? Naukę i działalność swoich przeciwników Paweł określa jako sianie zamętu i fałszowanie ewangelii Chrystusowej.
9. Pisał o nich: „chcą sfałszować ewangelię„, „chcą was oddzielić, abyście wy im sprzyjali„, chcą przypodobać się ludziom. Przykłady te wskazują na złe zamiary, niezgodne z nauką Chrystusa.
10. Byli to zwolennicy starego, żydowskiego porządku i żydowskiej religii. Rzecznicy Prawa Mojżeszowego usiłowali zniszczyć owoce pracy św. Pawła, a nawet podważali jego autorytet apostolski, twierdząc, że on, nienależący do Dwunastu, samowolnie zmienia myśli i polecenia Boże.
11. Bardzo to dotknęło Pawła. Tym więcej, że Galaci, którzy tak go serdecznie przyjmowali u siebie – podczas jego drugiej podróży apostolskiej (r.50-53) – łatwo dali posłuch fałszywym głosicielom dobrej nowiny.
12. Co z tego dla nas wynika?
13. Wezwanie do wierności Ewangelii głoszonej w Kościele, umacnianie wiary, trwanie przy Jezusie, choćby ktoś przychodził z „lepszą” Nowiną…

Msza św. popołudniowa 8 X 2012