Otępiały umysł

Msza św. południowa, 9 stycznia 2013

WSTĘP

Jezus mówi dzisiaj do uczniów: Odwagi! Mówi te słowa także do nas, abyśmy odważnie Jemu oddawali chwałę, w Niego wierzyli, wyznawali naszą wiarę i dziękowali Bogu za jej dar.

 HOMILIA

1. Każdy by się przestraszył widząc nad ranem, gdzieś na środku ogromnego jeziora postać sunącą po wodzie. Każdy by krzyczał ze strachu.
2. Ale ta sytuacja jest tylko pomostem do czegoś dużo ważniejszego – dzień wcześniej uczniowie byli świadkami naocznymi nakarmienia tłumu ludzi. Powinni w tym dostrzec moc Bożą.
3. Św. Marek – uczeń św. Piotra – mówi brutalną prawdę: „umysł ich był otępiały”.
4. Jak Jezus odpowiada na to otępienie?
5. Po raz kolejny pokazując, że jest Bogiem. Słowa: JA JESTEM, to słowa, które każdy Izraelita znał dobrze – tak mówił o sobie Bóg najwyższy do Mojżesza, do narodu wybranego. Jeśli Jezus tych słów używa to znaczy, że chce pokazać swoje bóstwo.
6. Po drugie – nastaje cisza, Jezus panuje nad mocami przyrody.
7. Co z tego dla nas jest ważne?
8. Po pierwsze – pamiętać o Jego darach, znakach w naszym życiu, nie pozwolić na otępienie duszy.
9. Po drugie – odkrywać nowe znaki – mimo wszystko Bóg będzie ich udzielał.
10. A poznany to po ciszy, która z nimi przyjdzie.