Świętość

Msza św. popołudniowa 18 lutego 2013

WSTĘP

Dumni są rodzice, dziadkowie, kiedy najmłodsze pokolenie jest do nich podobne. Nie tylko z wyglądu, rysów twarzy, także z mądrego, wartościowego życia, relacji, zachowania wobec innych ludzi… Jesteśmy dziećmi Bożymi, módlmy się zatem o ta-kie życie, abyśmy byli podobni do Boga, naszego Ojca…

HOMILIA

1. Słowo ŚWIETOŚĆ ma w sobie coś nadludz-kiego. I dobrze, bo tylko Bóg jest święty, inny, ponad nami. A jednocześnie świętość jest czymś prostym, ludzkim aż do bólu… ma smak posiłku, picia, ciepło czegoś do ubrania, wielkość czasu poświęconego drugiej osobie, pomocy choremu.
2. Jest w zasięgu każdego z nas… dobrze jest co jakiś czas zdać sobie z tego sprawę, aby przestać się bać, czy wstydzić świętości, bo ona jest bar-dzo Boża i bardzo ludzka – czyli pasuje do nas zupełnie…
3. Czasami o kimś zmarłym myślimy – to był czło-wiek święty, mimo błędów, trudnego charakteru miał tyle serca dla ludzi, tyle czasu modlitwy, miłości…
4. Wtedy otwierają się nam oczy. Wtedy pojawia się pragnienie świętości. Czyli w sumie dobrego, normalnego życia w przyjaźni z Bogiem i ludźmi.