Sposób patrzenia

Msza św. popołudniowa 6 września 2013

 WSTĘP

Piękno wiary polega na tym, że co jakiś czas, w róż-ny sposób zdajemy sobie sprawę z Bożej bliskości. Jeśli wędrowanie Jezusa z uczniami ON sam określa jako świętowanie gości z panem młodym, to czas obecny można nazwać „poprawinami”. Niech obecność Jezusa w liturgii, Słowie, Kościele, kapłaństwie, Komunii „poprawia” naszą radość, stale nas odnawia…

HOMILIA

1. Powiedz mi, jakich słów używasz mówiąc o Bo-gu, a powiem Ci, Kim On jest dla Ciebie… poję-cia, których używamy mówiąc o Bogu sprawiają, że tak właśnie Go sobie wyobrażamy…
2. Pojęcia i słowa pomagają lub przeszkadzają w Niego uwierzyć. Tak jest, ponieważ ON sam w sobie jest do końca niepoznawalny dla naszego umysłu.
3. Co w takim razie robimy, aby Jezusa zrozumieć, aby stał się bliższy i poznawalny? Poznać tego, o którym dzisiaj czytamy, że „jest obrazem Boga niewidzialnego”.
4. Uczłowieczamy Go. Antropomorfizujemy.
5. W takiej postaci Bóg mówi, tęskni, kocha, ma długie włosy, je, śpi, bawi się, przebacza…
6. W zasadzie chyba robi wszystko dokładnie tak, jak człowiek, ale jeszcze lepiej….
7. Nie ma w tym nic złego, o ile człowiek się tylko na tym nie zatrzyma… warto bowiem iść dalej jeszcze. W jaki sposób?
8. Papież Franciszek w swojej encyklice o wierze LUMEN FIDEI mówi, że „wiara nie tylko patrzy na Jezusa, ale patrzy z punktu widzenia Jezusa, Jego oczami; jest uczestnictwem w Jego sposobie patrzenia”.
9. Jezus, ucz nas Twojego spojrzenia… niech to pomaga nam coraz bardziej wierzyć w Ciebie i ufać Tobie…