Jonasz znakiem
HOMILIA 1
- Co takiego zrobił Jonasz, że do dzisiaj, przed ponad 2 tysiące lat jego imię jest rozpoznawalne co najmniej wśród chrześcijan czytających Biblię? Czego dzisiaj może nas nauczyć?
- Nie zrobił niczego nadzwyczajnego. Nawet naprawdę nie istniał. Jego postać i jego dzieje to wymyślona przez natchnionego autora sprawa.
- Cel był jeden – pokazać… no właśnie CO? Uciekanie przed Panem Bogiem? Sztorm? Losy? Wielką rybę? Trzy dni w rybie? Fochy Jonasza?
- Poszukajmy kilku rzeczy, które łączą z Jonaszem i dzisiejszą Ewangelią.
- Po pierwsze – Jonasz kompletnie nie wierzył, że jego misja się uda, bał się swoje życie. Ono naprawdę wisiało na włosku. Bóg wybrał i wysłał na misję kogoś, kto w nią nie wierzył. Zgarnął jakiegoś cudaka, który Go wysłuchał, a potem spakował się i ruszył dokładnie w przeciwna stronę.
- Po drugie – tysiące ludzi z Niniwy, którzy się nawrócili, choć na zdrowy rozsądek było to niemożliwe.
- Po trzecie – Jonasz dla ludzi był czytelnym znakiem Bożego prowadzenia. Jezus – mimo swoich cudów, nauczania – miałby co chwilę udowadniać, że jest Synem Bożym.
- Co to ma wspólnego z nami?
- Wiele razy staniesz w sytuacji, w której wszystko będzie mówiło, że coś nie ma sensu, że się nie uda, że nie da rady, nie wyjdzie… idź lepiej na piwo, albo spać i daj sobie spokój…
- Albo JEGO, Jezusa, poproś w tej bezradności, żeby choć przegrał razem z Tobą… aby nie być samemu…
- Słuchaj w sercu Boga. ON da Ci misję, choć niebyt do niej pasujesz. Nawet się buntować możesz. To nie jest zabronione. Ale słuchaj. Zaufaj. Uwierz. Ruszaj…
- Bierz życie na zdrowy rozsądek. To dobry punkt widzenia. Pomaga uniknąć kilku kłopotów.
- Ale uważaj – on jest niebezpieczny. Rozsądek to glos sumienia. Jasno każe nazywać dobry i zło. Wymaga opowiedzenia się nie za większością, nie za grupą, nie za tym, co mi się chce. Za prawdą. Za dobrem. Za Bogiem. To rozsądek mówi, aby zachowywać się, jak trzeba… INKA!
- „Tu jest coś więcej niż Jonasz…”
- Tu jest Jezus. Tu i tu, w sercu.
- To coś dużo więcej niż ładna opowieść umoralniająca o Jonaszu. Tu jest Jezus… Ludzie domagali się znaków od Niego. ON ma i dzisiaj znaki dla nas. Od razu mówię, że ich nie znam. Ale TY je rozpoznasz, kiedy przyjdą. Bo przyniosą pokój w sercu…
- Co miał pokazać Jonasz swoim losem? Miał wskazać na Jezusa – zapowiedzieć symbolicznie Jego czas w Otchłani, w grobie. To nie wszystko – miał zapowiedzieć zwycięstwo! Zwycięstwo Jezusa nad naszymi grzechami i śmiercią.
- Pokazać, że sumienie zawsze jest w cenie. Nawet, gdy w oczach innych teraz przegrywam.
- Panie Jezu, pomóż nam odnaleźć samych siebie, nasze cele, misje w życiu…TY mieszkasz w naszych sercach… Pomóż nam wygrać życie, być wiernymi sumieniu, po prostu TOBIE!…
Poznań, Msza św. szkolna, 14 października 2013, imieniny S. Franciszki, Święto Komisji Edukacji Narodowej, Rz 1,1-7; Ps 98; Łk 11,29-32
HOMILIA 2
1. Rozpoczynamy lekturę Listu do Rzymian w codziennej liturgii.
2. List został napisany ok. 56-57 roku, Paweł przebywał wtedy w Koryncie. Wybierał się do Hiszpanii, szukał noclegu i wsparcia w gminie rzymskiej, wtedy nie był jeszcze w tym mieście – sercu ówczesnego świata zachodniego.
3. Tematyka wykracza poza szukanie noclegu. Celem listu jest załagodzenie sporu między Żydami a chrześcijanami pochodzenia pogańskiego o naturę Pana Jezusa. A także: w jaki sposób Chrystus jest drogą zbawienia dla Żydów jak i dla pogan.
4. Niech jak najwięcej ludzi odkryje w Jezusie Zbawiciela, aby „ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego”.
Radonie, 11 października 2021, Rz 1,1-7; Ps 98; Łk 11,29-32
HOMILIA 3
1. Ze św. Pawła to był wielki szczęściarz. Jako Szaweł z Tarsu był znakomicie wykształconym faryzeuszem, znał Stary Testament od podszewki, rozumiał, interpretował.
2. Z drugiej strony przeżył osobiste nawrócenie, osobiste spotkanie z Jezusem, otrzymał łaskę wiary, włączył się w tradycję apostolską.
3. Dlatego pisząc List do Rzymian już na początku mówi o powołaniu na apostoła do głoszenia Ewangelii zapowiedzianej i obiecanej w Pismach świętych, czyli w Starym Testamencie.
4. ST to obietnica NT, jego korzenie, obietnice, które wypełniły się w życiu Jezusa Chrystusa. Bóg to obiecał i wypełnił.
5. Lecz nawet najlepszy obraz ze ST nie wystarczy, gdy brak wiary w sercu ludzkim. Jezus wyrzucił demona z człowieka niemego, a widząc to tłum nadal domaga się znaku!
6. Wierny Bóg da ludziom znak pogrzebania i zmartwychwstania Jezusa! Ostateczny! Wtedy „ujrzały zbawienie wszystkie krańce ziemi”.
Radonie, 16 października 2023, Rz 1,1-7; Ps 98; Łk 11,29-32