Ziarno i mąka

Msza św. wieczorna, wtorek 29 X 2013

WSTĘP

W nadziei już jesteśmy zbawieni. Na dodatek widzimy to na własne oczy. Szczególnie w liturgii Kościoła, gdy Chrystus przychodzi w Słowie i Chlebie.

 HOMILIA

1. Jestem jak ogród, jestem jak mąka. To pokazuje dzisiejsza Ewangelia.
2. A królestwo Boże to nic innego jak sam Jezus, który w moim życiu chce być Panem i Królem.
3. On jest tym ziarnem, które bez mojego serca, beze mnie pozostanie tylko samo, zupełnie samo. Ja jestem ogrodem – czerpiąc z tego, kim jestem tutaj i teraz może rozwijać swoją obecność i moc w świecie. Nie muszę być idealnym ogrodem. Idealny ogród ma w sobie coś sztucznego.
4. Jezus chce we mnie przynieść owoce. On chce być w moim życiu, w moim sercu i uczynić je coraz piękniejszym…
5. Po co? Aby najpierw ze mnie wydobyć moc, pokazać mi, co potrafię, a potem aby dać życie innym – roślina i ptaki to symbol otwarcia się na swoje możliwości i potem na zewnątrz – wtedy ktoś przychodzi i chroni się w cieniu tego, co Bóg robi w moim życiu…
6. Jestem jak mąka… zaczyn plus mąka to obietnica chleba. To symbol podobnego działania – mnie najpierw przemienia moc Jezusa, potem może obdzielić innych…
7. Panie Jezu, działaj w nas… zapraszamy Ciebie do naszych serce…