Prorok i król

WSTĘP

Zima to czas, w którym przyroda odpoczywa. Kościół stawia nam dzisiaj przed oczy przypowieść o siewcy, trochę dziwnie brzmi, gdy jest zimno i śniegu napadało… ale podziękujmy Panu Bogu, że wciąż liczy na dobry plon naszego życia…

HOMILIA

1. Wczoraj zacząłem układać homilię o zmianie perspektywy. To znaczy, gdy człowiek jest młody, to nie wie, co Bóg dla niego przygotował.
2. Dopiero, gdy trochę posmakuje życia, widzi, skąd wyszedł, co osiągnął, jak bardzo się różniły jego oczekiwania i wyobrażenia od efektów.
3. Ale zanim skończyłem homilię, zmieniła się moja perspektywa, ponieważ na lodzie ukrytym pod śniegiem wyrżnąłem takiego orła, że hej…
4. Trochę mnie boli ręka, którą się podparłem…
5. Jak człowiek leży na chodniku, to rzeczywiście mu się zmienia perspektywa.
6. Dawidowi też to się przytrafiło – to znaczy – nie upadek na lodzie, ale zmiana perspektywy… ale sam tego nie widzi. Dopiero prorok Natan pójdzie i mu otworzy oczy w Bożym imieniu. Skąd wyszedł, jakie dary dostanie, kim Bóg sam go uczyni…
7. Jedno jest pewne – dobremu Bogu zależy na tym, aby mieć przede wszystkim świątynię w moim sercu. To jest właściwa perspektywa On jest we mnie. Po prostu, na zawsze. Bo tak chce. I nie narzeka….

Poznań, Msza św. na Taczaka, środa 29 I 2014, 2 Sm 11, 1-17; Ps 51; Mk 4, 26-34