Fatima

1. Ryba, o której dzisiaj czytamy, pochodzi z gatunku nazywanego „rybą św. Piotra”. Pielgrzymom przybywającym do Kafarnaum do dzisiaj podaje się ja na obiad.

2. Ta rybka ma ciekawy zwyczaj, ponieważ samce opiekują się narybkiem nosząc go w pyszczku. Kiedy młode podrosną i zdolne są do samodzielnego życia, opuszczają pyszczek, a samiec bierze wtedy jakiś kamyk czy drobny przedmiot leżący na dnie. Trzyma go w pyszczku, aby pomóc młodym w decyzji do opuszczenia pyszczka i podjęcia samodzielnego życia.

3. Cudem dzisiejszej Ewangelii nie jest więc to, że rybka złowiona miała w pyszczku monetę, ale że miała taką, która akurat w tej sytuacji wystarczyła na opłatę.

4. Pan Jezus jest Synem Bożym. Świątynia, na którą Izraelici płacili podatek, jest Jego domem. On jest wolny, ale nie chce siać zgorszenia. Jest odpowiedzialny za lud, który wokół Niego się gromadzi, słucha uważnie.

5. Stąd właśnie płynie dla nas nauka i zachęta:

• czujmy się odpowiedzialni za państwo, za wspólnotę Kościoła; podatki są tego znakiem; to nasza ziemia, nasz los, nasz polski Kościół,
• Maryję nazywamy Matką Kościoła – Ona troszczy się o nas, jak o dzieci swoje, wstawia się za nami, czuje się za nas odpowiedzialna; wzywamy Ją jako Królową Polski – w sierpniu naznaczonym wieloma polskimi rocznicami – prosimy o ducha odpowiedzialności,
• „synowie są wolni” – nazywamy się dziećmi Bożymi, ale nie po to, aby hołdować wolności źle pojętej, swobodzie, swawoli; wolność prawdziwa zawsze łączy się z odpowiedzialnością.

6. Matko Boża, Matko Jezusa – Zbawiciela świata, Matko Kościoła, Matko najmilsza – przyczyń się za nami, daj nam ducha odpowiedzialności za tę ziemię i Kościół.

Fatima, Gidle, 13 sierpnia 2018, Mt 17, 22-27