5 niedziela Wielkiego Postu, rok C
Jezus piszący po ziemi (J 8,6.8). Przegląd poszukiwań
HOMILIA 1
1. Starania uczonych w Piśmie i faryzeuszy przypominają trochę akcje z filmów o Kojocie i Strusiu Pędziwiatrze. Kojot wymyśla coraz to nowe zasadzki, które w sumie obracają się przeciw niemu. Na szczęście – jak to w filmach bywa – wielkiej krzywdy mu nie robią.
2. Podobnie jest dzisiaj Pułapka polega na tym, że prawo żydowskie nakazywało kamienować takie kobiety. Ale Palestyna była wtedy pod okupacją rzymską i obowiązywało prawo rzymskie. To drugie nie karało śmiercią takich uczynków. Nie wolno było poza tym Żydom wykonywać kary śmierci.
3. Za czym Jezus się opowie?… Kobieta jest tylko pretekstem, narzędziem w tej sprawie… Jeśli Jezus opowie się za Prawem żydowskim – można Go oskarżyć wobec Rzymian, jeśli natomiast opowie się za prawem rzymskim – jest skończony w oczach Żydów.
4. Nie o tę kobietę tu chodzi, ale o podstęp wobec Jezusa. Szkoda, że nie wiemy poza tym, co Jezus pisał na ziemi. Jeden z komentatorów twierdził, że Jezus mógł napisać zdanie: „A gdzie jest mężczyzna?” Prawo żydowskie bowiem nakazywało oboje cudzołożników ukarać śmiercią, a tymczasem na środku stoi sama kobieta…
5. Jezus mógł też pisać treść przykazania „Nie pożądaj żony bliźniego swego”, gdyby wtedy widział w ich oczach pożądanie wobec tej kobiety…
6. Poza tym pierwsi powinni rzucić kamieniami naoczni świadkowie, ale gdyby im udowodniono kłamstwo – sami powinni zginąć pod gradem kamieni.
7. Tymczasem wszyscy odchodzą. Nie osiągnęli swojego celu. Pułapka się nie udała. Ani ta kobieta nie była – prawdopodobnie – cudzołożnicą.
8. Ona – bez prawa do głosu czy obrony – zyskała najwięcej – spotkanie z Jezusem miłosiernym. I wezwanie do życia w miłości. To zachęta i zaproszenie także i dla nas na ten tydzień…
Gidle, 7 kwietnia 2019, 5 niedziela Wielkiego Postu, rok C, Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3,8-14; J 8,1-11
HOMILIA 2
- Pan Jezus został postawiony w trudnej sytuacji – jakby między młotem a kowadłem:
- jeśli opowie się za śmiercią cudzołożnicy – złamie prawo rzymskie, które zakazywało Żydom wykonywać wyroki śmierci,
- jeśli opowie się za ułaskawieniem kobiety – złamie Prawo Mojżeszowe.
2. Riposta: przerzuca ciężar odpowiedzialności na tych, którzy chcą sądzić i jego, i tę kobietę… Oni nie są wolni od grzechów. Dlatego odchodzą.
3. Św. Augustyn: „Zostają tylko ich dwoje: nieszczęśnica i miłosierdzie”.
Gidle, 3 kwietnia 2016, Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3,8-14; J 8,1-11
HOMILIA 3
1. Wprawdzie pośrodku w dzisiejszej Ewangelii stoi kobieta, ale w centrum jest Jezus! Na wielkie święto przybył do Jerozolimy, są także tłumy pielgrzymów, przybyszów. Jezus naucza w świątyni, coraz więcej ludzi wierzy Jego słowom. Lecz przeciwnicy już nie kryją z tym, że chcą Go zgładzić. Szukają tylko pretekstu. A takim pretekstem może być podważenie Bożego Prawa, które Mojżesz przekazał Izraelowi.
2. Mamy winowajczynię, mamy przepisy Prawa, mamy tłum przyglądający się tej sytuacji. Na celowniku jest Jezus. Jest On jakby między dwoma kamieniami… Z jednej strony to uczeni w Prawie poświęcający się studiowaniu Prawa. Z drugiej strony są faryzeusze, którzy chcieli jak najbardziej drobiazgowo przestrzegać tego Prawa.
3. „Mówili to wystawiając Go na próbę”. Ale to On pisał palcem na ziemi. Gest znany w Biblii, choćby przykazania pisane Bożym palcem na tablicach danych Mojżeszowi. Poza tym setki lat teolodzy zastanawiają się, co Jezus mógł pisać? Nie wiemy. I tutaj nigdy się tego nie dowiemy…
4. Nie tym będziemy się dzisiaj zajmować. To nie jest ważne, tak jak wiele innych spraw. I nas, i tę kobietę, i św. Pawła łączy to, co Paweł napisał: „Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Pana Jezusa”. To jest właśnie zaproszenie do więzi z Nim, pójścia za Nim.
5. Św. Paweł poznał Go nie tylko dlatego, że był wybitnym faryzeuszem, a potem przykładnym chrześcijaninem. Został po prostu „zdobyty” przez Jezusa, podobnie jak ta kobieta, jak inne postaci z dzisiejszej Ewangelii.
6. Podkreślam to „poznanie” – to jest treść czytań z drugiej połowy Wielkiego Postu. Pierwsza była pełna zachęty do pokuty, pojednania, nawrócenia. teraz jest czas rozpoznania w Panu Jezusie Chrystusie Zbawiciela i Syna Bożego!
Gdańsk, 5 niedziela Wielkiego Postu, rok C, 6 kwietnia 2025, Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3,8-14; J 8,1-11