Przepis
HOMILIA 1
1. Boża miłość, przykazania i radość pełna – to przepis na chrześcijańskie życie.
2. Aby się w nim umocnić czekamy na zesłanie Ducha Świętego, który utrwali dzieło Pana Jezusa w Kościele.
3. Mając już Jego dary stale prośmy o ich rozwój!
Gidle, 23 maja 2019, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11
HOMILIA 2 – na przyrzeczenia we fraterni w Radoniach
1. Już wiem, dlaczego ta Ewangelia dzisiejsza nam wciąż towarzyszy, „ciągnie się” za nami od naszych rekolekcji fraternianych.
2. Miłowanie = agapao jest w tekście oryginalnym wyrażone w aoryście – aoristus complexivus – oznacza miłość, która jest doskonała, trwa zawsze i pozostaje na zawsze. Dlatego w Bogu „być Ojcem” = kochać i być kochanym przez Syna! Ta miłość jest życiem Boga, jest zasadą wszystkiego, co Ojciec daje Synowi i Jego braciom, czyli nam! My jesteśmy włączeni w tę miłość. Mamy w niej trwać.
3. Trwać w miłości Boga = zachowywać Jego przykazania. czy wędrować drogą Jezusa.
4. Zaproszenie do wędrówki każdy z nas otrzymał na chrzcie św. Dlatego właśnie w czasie obrzędu odnowienia przyrzeczeń prosimy Boga, aby łaska chrztu została umocniona nowymi więzami i do szła do swojej pełni w tych, którzy składają profesję.
5. W naszych dokumentach od 800 lat słowo „profesja” oznacza decyzję, aby prowadzić życie ewangeliczne i być związanym z naszym zakonem i uczestniczyć w jego duchu i posłannictwie.
6. Tę decyzję każdy profes realizuje przez modlitwę. studiu i głoszenie we wspólnocie dominikańskiej rodziny!
7. Św. Paweł i Barnaba oraz św. Piotr otrzymali łaskę głoszenia Chrystusa wśród pogan. jest to także wyzwanie dla nas, abyśmy wg sposobu i stylu życia w naszej codzienności byli świadkami wiary wobec siebie nawzajem, a szczególnie wobec niewierzących, wątpiących i pogan XXI wieku.
8. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię! Każdego dnia głoście Jego zbawienie. Rozgłaszajcie Jego cuda i głoście wśród ludów, że Pan jest Królem!… Aby radość Jego w Was była i aby radość Wasza była pełna!
Radonie, czwartek, 19 maja 2022, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11
HOMILIA 3
1. Pierwotny Kościół stanął na rozwidleniu dróg i miał do wyboru dwie opcje: wybrać jarzmo legalizmu nakazanego przez ludzi – jarzmo zwyczajów, nakazów, obowiązków narosłych z czasem na Prawie, albo zbawienie w Jezusie Chrystusie przez chrzest i wiarę w Zbawiciela.
2. Wybór był jasny. Chrześcijanie judaizujący nie oponowali, co na pewno zauważyłby w swoim dokładnym opisie św. Łukasz.
3. Dwie sprawy warto przy tej okazji zauważyć:
- przywódczą rolę św. Piotra, który przedstawiając swoje racje odwołuje się do tradycji, a także przerośnięte zwyczaje nazywa „wystawianiem Boga na próbę”,
- obecność Barnaby i Pawła – potwierdzenie ich przyjaźni i zaufania oraz zaakcentowanie obecności i misji Pawła; wciąż byli tam ludzie pamiętający jego przeszłość.
4. Razem z nimi sławmy imię Pana!
Radonie, 11 maja 2023, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11