Przepis

HOMILIA 1

1. Boża miłość, przykazania i radość pełna – to przepis na chrześcijańskie życie.

2. Aby się w nim umocnić czekamy na zesłanie Ducha Świętego, który utrwali dzieło Pana Jezusa w Kościele.

3. Mając już Jego dary stale prośmy o ich rozwój!

Gidle, 23 maja 2019, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11

HOMILIA 2 – na przyrzeczenia we fraterni w Radoniach

1. Już wiem, dlaczego ta Ewangelia dzisiejsza nam wciąż towarzyszy, „ciągnie się” za nami od naszych rekolekcji fraternianych.

2. Miłowanie = agapao jest w tekście oryginalnym wyrażone w aoryście – aoristus complexivus – oznacza miłość, która jest doskonała, trwa zawsze i pozostaje na zawsze. Dlatego w Bogu „być Ojcem” = kochać i być kochanym przez Syna! Ta miłość jest życiem Boga, jest zasadą wszystkiego, co Ojciec daje Synowi i Jego braciom, czyli nam! My jesteśmy włączeni w tę miłość. Mamy w niej trwać.

3. Trwać w miłości Boga = zachowywać Jego przykazania. czy wędrować drogą Jezusa.

4. Zaproszenie do wędrówki każdy z nas otrzymał na chrzcie św. Dlatego właśnie w czasie obrzędu odnowienia przyrzeczeń prosimy Boga, aby łaska chrztu została umocniona nowymi więzami i do szła do swojej pełni w tych, którzy składają profesję.

5. W naszych dokumentach od 800 lat słowo „profesja” oznacza decyzję, aby prowadzić życie ewangeliczne i być związanym z naszym zakonem i uczestniczyć w jego duchu i posłannictwie.

6. Tę decyzję każdy profes realizuje przez modlitwę. studiu i głoszenie we wspólnocie dominikańskiej rodziny!

7. Św. Paweł i Barnaba oraz św. Piotr otrzymali łaskę głoszenia Chrystusa wśród pogan. jest to także wyzwanie dla nas, abyśmy wg sposobu i stylu życia w naszej codzienności byli świadkami wiary wobec siebie nawzajem, a szczególnie wobec niewierzących, wątpiących i pogan XXI wieku.

8. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię! Każdego dnia głoście Jego zbawienie. Rozgłaszajcie Jego cuda i głoście wśród ludów, że Pan jest Królem!… Aby radość Jego w Was była i aby radość Wasza była pełna!

Radonie, czwartek, 19 maja 2022, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11

HOMILIA 3

1. Pierwotny Kościół stanął na rozwidleniu dróg i miał do wyboru dwie opcje: wybrać jarzmo legalizmu nakazanego przez ludzi – jarzmo zwyczajów, nakazów, obowiązków narosłych z czasem na Prawie, albo zbawienie w Jezusie Chrystusie przez chrzest i wiarę w Zbawiciela.

2. Wybór był jasny. Chrześcijanie judaizujący nie oponowali, co na pewno zauważyłby w swoim dokładnym opisie św. Łukasz.

3. Dwie sprawy warto przy tej okazji zauważyć:

• przywódczą rolę św. Piotra, który przedstawiając swoje racje odwołuje się do tradycji, a także przerośnięte zwyczaje nazywa „wystawianiem Boga na próbę”,
• obecność Barnaby i Pawła – potwierdzenie ich przyjaźni i zaufania oraz zaakcentowanie obecności i misji Pawła; wciąż byli tam ludzie pamiętający jego przeszłość.

4. Razem z nimi sławmy imię Pana!

Radonie, 11 maja 2023, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11

HOMILIA 4

1. O trwaniu i miłości można usłyszeć w pożegnalnej mowie Pana Jezusa wiele razy. Po co jednak o tym mówić tyle razy? Nie można raz, a dobrze?

2. Nie można raz to o wiele za mało.

3. Bo miłość, którą okazuje Jezus to miłość do końca, aż do ofiary za uczniów, za ludzi, za świat. Bo trwanie nie może być tylko TKWIENIEM lub przetrwaniem, ale ma być życiodajne, jak gałąź wszczepiona w pień. Bo uczniowie nie wiedzą jeszcze, że tej samej nocy Pan zostanie pojmany, oni zostaną sami, zdezorientowani, wystraszeni.

4. Trwajcie w miłości mojej!

Gdańsk, 22 maja 2025, Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11