Wspomnienie świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa

HOMILIA 1

1. Św. Paweł wędruje przez wiele lat, głosi Ewangelię, naucza, chrzci, zakłada wspólnoty chrześcijańskie.

2. Idzie dalej. Musi mieć zatem pomocników, którzy przejmą jego zadanie, gdy on pójdzie dalej. Aby poprowadzili modlitwę, byli świadkami na miejscu.

3. Może zaufać i oprzeć się na Tymoteuszu, swoim uczniu, któremu w liście daje ważne wskazówki. Co z tego wszystkiego wynika dla nas? Na pewno pozytywne cechy, wymienione przez św. Pawła, zawsze są cenne w życiu społecznym. „Pewność w wierze”, łaska i wypracowana stałość – to w pewnym sensie zadanie także i dla nas.

4. Bądźmy świadkami pewności i stałości w wierze.

Gidle, 17 września 2019, 1 Tm 3, 1-13

HOMILIA 2

1. Św. Paweł pisze do swojego ucznia, towarzysza wędrówek i przyjaciela. Mógł się oprzeć na Tymoteuszu i powierzyć mu różne zadania. Nie zawiódł się.

2. Wezwanie do modlitwy za sprawujących władzę jest szczególnie aktualne, przeżywamy przedwyborczy czas w naszej ojczyźnie.

3. Św. Paweł jest nauczycielem pogan „w wierze i prawdzie” – o nie prośmy dla nas wszystkich.

Gidle, 16 września 2019, 1 Tm 2, 1-8

HOMILIA 3

1. Tymoteusz był rzeczywiście młodym człowiekiem, skoro nawet w liście jest o tym mowa – także o lekceważeniu jego osoby z tego powodu.

2. Ale św. Paweł daje mu znakomity program rozwoju: bądź wzorem, nie zaniedbuj darów, ćwicz się w wierze, uważaj na siebie, bądź wytrwały.

3. Owoce takiej formacji przypadną nie tylko jemu, ale i innym: „siebie zbawisz i tych, którzy cię słuchają…”

4. I tak się stało. Dzięki wierze, działalności biskupa Tymoteusza wielu ludzi uwierzyło w Jezusa Chrystusa.

5. Prośmy młodych ludzi, aby życiem przyciągali innych do Boga i zbawienia.

Gidle 19 września 2019, 1 Tm 4, 12-16

HOMILIA 4

1. Tymoteusz, jako młody Grek, nie powinien spędzać czasu przy księgach, lecz – wzorem rówieśników – na stadionie, i uprawiać sport.

2. Ma jednak inną misję. Jej finałem nie będzie posiadanie idealnej sylwetki, ale… idealnej więzi z Bogiem i z lokalnym Kościołem.

3. Otrzymał charyzmat – wyjątkowy dar, który żyje wtedy, gdy jest używany. Dla dobra jego samego, ale przede wszystkim wspólnoty Kościoła.

4. Być w nim biskupem wyśmianym i nieszanowanym – rzecz trudna. Ale całkowite oddanie będzie procentować. Zbawieniem – swoim i innych.

Radonie, 16 września 2021, 1 Tm 4, 12-16

HOMILIA 5

1. Drugi List do Tymoteusza to właściwie testament św. Pawła Apostoła. Pisze go pod koniec 2-letniego uwięzienia w Rzymie, ok. 63 roku. Apostoł liczy sobie wtedy 55 lat.

2. Odchodzi z tego świata, pewien skazującego wyroku, na jaki oczekuje. Osamotniony, opuszczony, wielu chrześcijan odwróciło się od niego, tylko garstka go wspierała.

3. Jak wielu wielkich ludzi, on także odchodzi z tego świata, lecz w taki sposób, który można określić słowem „życiodajny”. Rozpal na nowo charyzmat Boży, masz ducha mocy, miłości i trzeźwego myślenia, nie wstydź się świadectwa ani Pana Jezusa, ani mnie – pisze do młodego biskupa Tymoteusza. To jest jak siła słońca, ciepła ziemi, deszcz, dzięki którym ziarno wyda swój plon.

4. „Każdego dnia głośmy Jego zbawienie”.

Radonie, 26 stycznia 2023, 2 Tm 1,1-8; Ps 96; Łk 10,1-9

HOMILIA 6

1. Podziemia katedralne pełne są różnych pięknych grobowców, w których spoczywają ciała biskupów – pasterzy diecezji. Chwała im za to, czego dokonali.

2. Poruszająca jest dzisiaj to, że oddajemy cześć Bogu razem z biskupami z pierwszego pokolenia!

3. Św. Paweł tak szkicuje ich misję w Kościele: szczerzenie i umacnianie wiary dla wybranych przez Boga, stąd potrzebne jest nieustanne poznawanie prawdy – czyli żywa więź z Jezusem Chrystusem we wspólnocie Kościoła, to prowadzi do autentycznej pobożności – życia opartego na więzi z Bogiem i ludźmi, a to wszystko w nadziei życia wiecznego z prawdomównym, jedynym Bogiem.

4. Jemu oddajmy chwałę i uznajmy Jego potęgę, oddajmy chwałę należną Jego imieniu!

Radonie, wspomnienie świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa, 26 stycznia 2024, Tt 1,1-5; Ps 96; Łk 10,1-9