Drzwi
1. Drzwi
WSTĘP
Przywitaj wszystkich uczestników spotkania. Sprawdź, czy posiadasz wszystkie niezbędne materiały czy jest ich wystarczająca oraz czy jest możliwość (odpowiedniej wielkości przestrzeń) do pracy w grupach i prac plastycznych.
Wprowadzając w spotkanie powiedz: Wyobraźmy sobie, że człowiek jest jak… dom. Każdy z nas jest inny, i nawet jeśli z zewnątrz posiadamy podobne cechy, to jednak wewnątrz jesteśmy odmienni. Zupełnie jak domy, chociaż budowane według podobnych zasad konstrukcyjnych, to jednak wewnątrz urządzone z odmiennym zupełnie gustem.
W domu, w jego wyglądzie ważne są drzwi. W naszych czasach zmieniła się ich funkcja – mają być pewne, dawać poczucie bezpieczeństwa, a dopiero potem ewentualnie wskazywać na status człowieka za nimi zamieszkującego. Drzwi opowiadały o mieszkańcu.
Tutaj jest czas na przygotowane prezentacje uczestników. Oczywiście wczesniej muszą być zapowiedziane.
AKTYWIZACJA
Podziel uczestników na kilkuosobowe grupy. Wyjaśnij zadanie do wykonania: Zadanie będzie następujące: proszę wyobrazić sobie drzwi do domu następujących osobowości: staruszka, imprezowicza, człowieka poważnie chorego, hip-hopowca, wielbiciela zwierząt, modelki, sportowca, rolnika, rapera, biskupa, stolarza lub innej charakterystycznej osoby. W grupie wybieramy jeden projekt (ewentualnie można przydzielic go grupie np. w tajemnicy przed innymi). Wykonujemy takie drzwi za pomocą przyborów do kolorowania, starych gazet, innych materiałów.
Określ czas na wykonanie pracy, format pracy, rozdaj przybory. Przewidzieć trzeba także czasna uporządkowanie sali po zakończeniu pracy a także umiejętne i efektowne zaprezentowanie prac.
Prezentacja prac na forum. Dyskusja, wymiana wrażeń.
PUENTA
Podsumowując pierwszą część spotkania pokaż przygotowane wcześniej przez siebie (namalowane lub wykonane inna techniką) drzwi. Drzwi powinny się uchylać, aby ukazać to, co jest za nimi. W środku, za drzwiami natomiast jest… ściana z cegieł. Namalowane cegły muszą być dobrze widoczne.
Uczestnikom stawiamy pytanie: Co myślicie o tych drzwiach? Co myślicie o człowieku, który je zamurował? Daj chwilę czasu na refleksję i rozmowę. Zapytaj, czy uczestnicy potrafią przywołać z pamięci takie „drzwi” (a raczej bramę), która zapisała się w podobny sposób w powszechnej historii naszego kontynentu?
Puentując pierwszą część spotkania przekaż poniższe treści.
Jan Paweł II:
„Nigdzie indziej wczasach narzuconego przemocą podziału waszego kraju tęsknota za jednością nie była tak silnie związana z określoną budowlą jak właśnie tutaj.
Brama Brandenburska była okupowana przez dwie dyktatury. Władcom narodowosocjalistycznym służyła jako imponujące tło dla paradnych marszów z pochodniami; tyrani komunistyczni tę bramę w środku miasta zamurowali. Ze strachu przed wolnością ideologowie zamienili bramę w mur. Właśnie w tym miejscu Berlina, które w nienaturalnie podzielonej Europie stało się jednocześnie punktem stycznym między wschodem i Zachodem, ujawniło się wobec całego świata ponure oblicze komunizmu, dla którego podejrzane były ludzkie pragnienia wolności i pokoju. Przede wszystkim jednak komunizm bał się wolności i ducha. Także ją pragnęli zamurować brunatni i czerwoni dyktatorzy. Mury i złowieszcze granice rozdzieliły ludzi. W tej sytuacji Brama Brandenburska stała się w 1989 roku świadkiem dnia, w którym ludzie zerwali i odrzucili jarzmo ucisku.
Zamknięta Brama Brandenburska stała tu jako symbol podziału; kiedy wreszcie została otwarta, stała się symbolem jedności i oznaką że wypełniono zapis konstytucji, mówiący o dążeniu do zjednoczenia Niemiec wolnych i suwerennych. Tak więc można powiedzieć, że Brama Brandenburska stała się bramą wolności.
Czuję się zobowiązany, by w tym tak historycznym miejscu skierować gorący apel o wolność – do was wszystkich, do obecnych tutaj, do narodu niemieckiego, do Europy, która też powołana jest do jedności w wolności„.
2. Wolność
WSTĘP
Aby lepiej zrozumieć naturę wolności porównujemy ją czasami do różnych rzeczy – lotu balonem, jazdy motocyklem, zdobywania szczytu… poszukajmy dzisiaj takich porównań…
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Metoda – semantyka. Zadanie jest następujące: najpierw dokańczamy zdanie „Wolność jest jak…” i wypisujemy propozycje. Potem wybieramy jedną i szczegółowo ja opisujemy, na końcu elementy zestawiamy z wolnością i dopasowujemy do niej.
Prezentacja na forum, czas na dyskusję.
PUENTA
Jan Paweł II:
„Człowiek jest powołany do wolności. Wolność nie oznacza prawa do samowoli. Wolność nie daje nieograniczonych przywilejów. Kto ją tak pojmuje, naraża wolność na śmiertelny cios.
Człowiek wolny jest przede wszystkim zobowiązany do prawdy. Inaczej jego wolność nie będzie trwalsza niż piękny sen, który kończy się wraz z przebudzeniem. Człowiek nie zawdzięcza wszystkiego samemu sobie, lecz jest stworzeniem Bożym; nie jest panem swego życia ani też życia innych; jeśli pragnie być człowiekiem w prawdzie, musi słuchać i być posłusznym.
Jego wolne siły twórcze rozwiną się w pełni tylko wówczas, gdy będzie je opierał na prawdzie, która jest dana każdemu człowiekowi jako niewzruszony fundament. Tylko wtedy będzie mógł się w pełni zrealizować, a nawet przerosnąć samego siebie.
Nie ma wolności bez prawdy„.
3. Wolność i solidarność
WSTĘP
W dzisiejszych czasach często słychać głosy, że cenne są tzw. „wolne związki”. Że
są dużo bardziej trwałe, że ludziom zależy, że to nie od księdza zależy, nie od jakiegoś papierka czy dokumentu… itp.
AKTYWIZACJA
Praca indywidualna. Metoda – kręgi wolności. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: na ile jesteśmy zainteresowani troską o wolność ludzi nam bliskich i dalekich? Nastepnie w centralnym miejscu kartki umieszczamy swoje imię i w kręgach rozchodzących się wokół wpisujemy ludzi, na których wolności nam zależy. Im dalej od centrum – tym mniejsze zaangażowanie w ich wolność.
Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.
PUENTA
Podobne relacje występują między ludźmi w społeczeństwie. Aby wolność w społeczeństwie nie była fikcją musi być oparta na solidarności.
Jan Paweł II:
„Człowiek jest powołany do wolności. Idea wolności może być przeniesiona w realia życia tylko tam, gdzie ludzie wspólnie są przekonani i nią przeniknięci, świadomi niepowtarzalności i godności człowieka oraz jego odpowiedzialności przed Bogiem i ludźmi. Tam – i tylko tam – gdzie wspólnie opowiadają się za wolnością i walcząc nią solidarnie, może ona zapanować i przetrwać. Wolności jednostki nie da się oddzielić od wolności wszystkich ludzi. Wolność jest w niebezpieczeństwie tam, gdzie ludzie ograniczają swe spojrzenie tylko do kręgu własnego życia i nie są gotowi angażować się bezinteresownie na rzecz innych. Natomiast wolność przeżywana solidarnie wyraża się w działaniu na rzecz sprawiedliwości w dziedzinie politycznej i społecznej i kieruje wzrok ku wolności innych. Nie ma wolności bez solidarności”.
3. Wolność i ofiara
WSTĘP
Każda wolność ma swoją cenę, którą trzeba zapłacić. Czasem jest to bardzo
wysoka cena życia ludzkiego. Czasem to życie oddaje się powoli, czasem przez całe życie. Czasem wolność przychodzi dopiero na samym końcu…
AKTYWIZACJA
Metoda – licytacja. Uczniowie wchodzą w rolę prowadzących licytację WOLNOŚCI. Trzeba zachęcić ludzi do ofiarowania jak największej ceny, do jej podbijania. Wolność może być np. zapakowana itp. to zależy od inwencji uczniów… Chodzi tu głównie o styl i inwencję prowadzącego licytację – grupa może wybierać spośród siebie prowadzącego – to może być konkurs na prowadzących licytację… Czas na podsumowanie i omówienie wrażeń uczestników po zakończonym ćwiczeniu.
PUENTA
Jan Paweł II
„Człowiek jest powołany do wolności. Wolność jest niezwykle cenną wartością za którą trzeba zapłacić wysoką cenę. Wymaga wielkoduszności i gotowości do ofiar; wymaga czujności i odwagi wobec zagrażających jej sił wewnętrznych i zewnętrznych. W życiu codziennym wielu ludzi jest gotowych do ofiar i uważa za oczywiste, że trzeba czasem wyrzec się czegoś na rzecz rodziny czy przyjaciół. Ofiarę na rzecz wolności ponosząc, którzy w imię obrony przed zagrożeniami wewnętrznymi lub zewnętrznymi zgadzają się ponieść straty, które będą oszczędzone innym, narażając nieraz na szwank własne zdrowie lub życie. Nikt nie może się uchylać od osobistej odpowiedzialności za wolność. Nie ma wolności bez ofiar”.
Opracowano na podstawie tekstów z książki EUROPA JUTRA)