Sodomscy i gomorejscy

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: Filakterie, Gomora, Iz 1, Katedra Mojżesza, Księga Izajasza, Mojżesz, Mt 23, Mt 7, Ps 50, Sodoma, Sodoma i Gomora

MOJŻESZ — JEGO WIELKOŚĆ

Katedra Jezusa i uczniowie

„Nie jak ich uczeni w Piśmie” (Mt 7,29). Autorytet Mojżesza i Jezusa według Mateusza

HOMILIA 1

1. Pan Bóg jest jak dobry rodzic. Wie, kiedy zachęcić. Wie, kiedy nakrzyczeć. Dzisiaj najpierw zwraca uwagę, dość ostro, dopiero potem wezwie do przemiany i poprawy.

2. Nazwanie wodzów Izraela „sodomskimi”, a ludu wybranego „ludem Gomory” było bardzo obraźliwe. BYŁOBY obraźliwe, gdyby oni na to nie zasłużyli swoim postępowaniem.

3. Żal i lament Pana Boga rozpoczyna Księgę Izajasza…

4. Wołajmy do Boga o przebaczenie, miłosierdzie. Aby żaden miecz, wirus czy coś innego nie czyniły nam krzywdy. Matko Boża Gidelska – wstawiaj się za nami.

Gidle, 10 marca 2020, Iz 1,10.16-20; Ps 50; Mt 22,1-12

HOMILIA 2

1. Zasiadaniem na katedrach, wydłużaniem filakterii, płaszczy nie wspomoże się uciśnionego, nie pomoże to też w obronie wdowy czy oddaniu słuszności sierocie.

2. Znalezienie właściwej miary rzeczy, postępowanie, rozsądzanie – to zadanie na całe życie.

3. Kieruj, Panie Boże, nasze kroki ku sprawiedliwości i ukaż nam swoje zbawienie.

Radonie, 7 marca 2023, Iz 1,10.16-20; Ps 50; Mt 22,1-12

HOMILIA 3

1. Od tysiącleci Sodoma i Gomora są symbolami moralnego rozprzężenia i niegodziwości. A tu Bóg sam nazywa tymi słowami swój lud wybrany i umiłowany.

2. Nie może być jednak inaczej, gdy ofiary składane Bogu są bardziej na część je składających! Skoro zasiadają oni potem do sytych uczt ofiarnych, ale zapomnieli o słuchaniu Boga!

3. Szok! Bóg nienawidzi świętowania! Wzywa, aby ich zaprzestać! Co wtedy!

4. Ręce pełne krwi to wyrzut Boga wobec uciemiężenia prostego ludu, wdów i sierot. Zamożni się bawią, ubodzy biedują coraz bardziej! Tak dłużej być nie może!

5. Droga do przemiany jest otwarta! Droga do nawrócenia stoi otworem. „Zaprawiajcie się w dobru!”

Gdańsk, Iz 1,10.16-20; Ps 50; Mt 22,1-12