Zgoda na króla

HOMILIA 1

1. Liturgia słowa taktownie pomija wers 3, który wyjaśnia sytuację i motyw potrzeby króla w Izraelu.

2. Była to historyczna potrzeba, aby się zjednoczyć, obronić przed wrogami, rozwijać w przyszłości.

3. Bóg – jedyny król i Pan Izraela zgadza się na to, poleca Samuelowi przedstawić realia życia pod rządami króla. To jest zdumiewające.

4. Król ma sądzić, narodowi przewodzić, wojny prowadzić. I tak będzie.

5. Izraelici jeszcze nie wiedzą, jakie będą tego skutki… opłakane!

6. A 2000 lat później Król królów i Pan panów powie: „Tak, jestem Królem… królestwo moje nie jest z tego świata”.

7. Króluj nam, Chryste. „A przychylność Twoja niech dodaje nam mocy”.

Radonie, 14 stycznia 2022, 1 Sm 8, 4-7.10-22a; Ps 89; Mk 2, 1-12

HOMILIA 2

1. Ewangelia wg św. Marka prowadzi nas – jak to się mówi – „wężykiem… wężykiem…”. Czyli od skrajności do skrajności.

2. Wczoraj był spryciarz, dzisiaj – człowiek zupełnie bezradny. Spryciarz – trędowaty. Człowiek z absolutnego marginesu społeczności musiał być sprytny, udać lżej chorego, aby podejść do Jezusa.

3. Dzisiaj jest człowiek chory i bezradny, nawet słowa nie powie. Tamten trąbił po okolicy o swoim oczyszczeniu, ten tylko wziął nosze i poszedł do domu. Bez słowa. Gdzieś między nimi i my jesteśmy oraz wszyscy, za których się modlimy.

4. Twoim ludem jesteśmy… Spraw, abyśmy chodzili w blasku Twej obecności.

Radonie, 12 stycznia 2024, 1 Sm 8, 4-7.10-22a; Ps 89; Mk 2, 1-12