8 niedziela zwykła, rok C
HOMILIA
1. Pewien uczony chciał powiększyć swoje laboratorium i wynajął dom graniczący z klasztorem karmelitanek. Pomyślał: Jak cudownie! Tutaj zawsze będę miał ciszę. I rzeczywiście tak było – poza godzinami rekreacji i uroczystości! Wtedy na terenie klasztornego ogrodu i w budynku wybuchały fontanny śmiechu, radość głośna jakby wciskała się do jego laboratorium drzwiami i oknami… To była dla niego zagadka – skąd ten śmiech, radość, wrzawa? Gryzło go to bardzo i pewnego dnia postanowił o to zapytać w klasztorze… W odpowiedzi usłyszał piękne świadectwo i doświadczeniu miłośc Zmartwychwstałego…
2. Ta sama radość promieniuje z dzisiejszego fragmentu Listu do Koryntian:
- Chrystusowe zwycięstwo pochłonęło śmierć,
- ościenia – przyrządu do łowienia i zabijania – nie ma! jego moc, moc grzechu – pokonana!
- Bóg dał nam odnieść zwycięstwo przez Jezusa Chrystusa,
- łaska i miłosierdzie we wspólnocie Kościoła zastąpiły Prawo,
- trudu codzienności to nie zlikwiduje, ale przeżywany z Jezusem „nie pozostaje daremny”.
3. Ten trud, zwłaszcza w tych dniach wybuchu wojny między Rosją a Ukrainą, na nowo się ożywił, bo płynie z troski o naszych wschodnich sąsiadów:
- drzazgi, belki, patyki zeszły na dalszy plan, w końcu z miłością możemy spojrzeć na siebie nawzajem,
- czas, paliwo, pieniądze, ofiarność po tych owocach widać, ile w nas dobra,
- ze skarbca serca, domowych półek wydobywamy to, czym można podzielić się z potrzebującymi, a choćby dobrym słowem z obfitości serca.
4. „Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali… trud wasz nie pozostaje daremny w Panu…”
Radonie, 8 niedziela zwykła, rok C, Syr 27, 4-7; Ps 92; 1 Kor 15, 54b-58; Łk 6, 39-45