Błogosławieństwa Chrystusa drogą do szczęścia
Katecheza wstępna
Cele operacyjne:
Uczeń potrafi:
- określić na czym polega prawdziwe szczęście,
- dowieść, że błogosławieństwa, które dał Pan Jezus są drogą do szczęścia możliwą dla każdego człowieka,
- wybierać w życiu Jezusa i Jego Królestwo,
- zaproponować innym wartości wskazane przez Chrystusa w Kazaniu na Górze.
Wstęp:
Człowiek w swoim życiu nieustannie dąży do tego, aby być szczęśliwym. Podejmuje wiele wysiłku, trudzi się, zabiega, choć może nawet nieświadomie, aby osiągnąć ten cel.
Aktywizacja:
Zachęcam was dzisiaj do tego, abyśmy wspólnie zastanowili się nad tym co znaczy być szczęśliwym? Kiedy jesteśmy naprawdę szczęśliwi?
Metoda prezentacji: słoneczko
Puenta:
Odpowiedź na pytanie : co znaczy być szczęśliwym wcale nie jest łatwe. Każdy do tego problemu podchodzi inaczej. Wpływa na to bardzo wiele czynników. Czasami w poszukiwaniu prawdziwego szczęścia błądzimy. To co wydawało nam się, że będzie dla nas bardzo dobre, w momencie, gdy to osiągamy okazuje się, że nie spełnia naszych pragnień i nie przynosi już radości,
Narracja:
Posłuchajmy ballady o szczęściu:
Był sobie las, zielony las, a w lesie sejm burzliwy,
Bo zwierząt chór prowadził spór, co znaczy być szczęśliwym
Wiec bury miś, kudłaty miś pomedytował krótko:
Szczęśliwym być to miodek pić i mieć porządne futro.
Pracować wciąż i piąć się wzwyż – orzekła mała mrówka,
A ślimak rzekł: mieć własny dom z garażem i ogródkiem.
A polny wiatr – obieżyświat przyleciał z końca świata:
Szczęśliwym być to znaczy żyć, nie robić nic i latać.
Zasępił się posępny sęp i rzecze zasępiony: a czy ja wiem?
Szczęśliwy ten, kto ma silniejsze szpony.
Przyleciał kos i zabrał głos, i rzekł niewiele myśląc:
Szczęśliwym być to z losu drwić i gwizdać na to wszystko.
Aż nagle ktoś na pomysł wpadł wśród sporów i dociekań:
A może by, a może tak zapytać też człowieka?
I właśnie tu, aż mówić wstyd, skończyła się ballada,
Bo człowiek siadł, w zadumę wpadł i nic nie odpowiada.
Puenta:
Każdy ze swojego punktu widzenia patrzy na szczęście. Czasami dążymy do czegoś krzywdząc przy tym innych. Sami z siebie nie jesteśmy zdolni do osiągnięcia tego, co może nas naprawdę uczynić szczęśliwymi ludźmi. Nasze pragnienia zna Pan Jezus i on wskazuje prawdziwą drogę do tego, co sprawi, że zrealizujemy się w całej pełni. Tylko Bóg może wprowadzić ład i harmonię do naszego sera. Tylko On może otworzyć nam wspaniałe i szerokie perspektywy dla dobrego i szczęśliwego życia już tu na ziemi, a potem w wieczności.
Aktywizacja: Podróż w wyobraźni na tle muzyki.
Przenieśmy się w czasy, kiedy żył Jezus Chrystus.
Wyobraźmy sobie, że Jezus poszedł z uczniami na wybrzeże morskie. Wkrótce wokół nich zebrała się wielka gromada słuchaczy. Wybrzeże było wąskie, głos Jezusa nie mógł dosięgnąć wszystkich, dlatego postanowił wejść na górę. Uczniowie Jego – przekonani że stanie się coś nadzwyczajnego – otoczyli Go dookoła. Rzesza słuchaczy przybliżała się również do Niego, spodziewając się obwieszczenia czegoś bardzo ważnego. W tłumie znajdowali się faryzeusze i uczeni w Piśmie, biedni wieśniacy i rybacy, mężczyźni i kobiety, młodzi i starzy, zdrowi i chorzy. Wszyscy czekali na jakieś słowo, gest, które dałyby im otuchę i nadzieję. Wszyscy żyli nadzieją, że Chrystus jako Mesjasz zmieni ich dotychczasowe życie .
Starajmy się zgłębić myśli i uczucia, jakie napełniały Apostołów i uczniów zebranych u wzgórza położonego niedaleko Morza Galilejskiego, na którym Jezus wygłosił swoje historyczne kazanie.
W ciszy wsłuchajmy się w Jego głos, łagodny, pełen miłości i zrozumienia, że serce człowieka wciąż jest niespokojne i pragnie prawdziwego szczęścia .
Tekst błogosławieństw Mt 5, 3- 12 ( uroczyste odczytanie).
Metoda pracy z tekstem
– Jakie wartości, proponowane przez Jezusa w błogosławieństwach, winny być uwzględniane w relacjach międzyludzkich i relacjach człowieka z Bogiem?
Puenta:
Pan Jezus w błogosławieństwach daje nam osiem rodzajów szczęścia i radości. On żył tym, co głosił. Jego przesłanie, które przed chwilą usłyszeliśmy było stylem Jego życia. On nie tylko mówił o przebaczeniu, ale zawsze przebaczał: Piotrowi, Magdalenie. Kochał wszystkich: Apostołów, ubogich, chorych, grzeszników. Czynił dobro i w sercu swoim nie miał zakłamania. Dlatego może powiedzieć: „uczcie się ode Mnie”(Mt11,29).
Pan Jezus do Królestwa Bożego zaprasza wszystkich. Udział w tym Królestwie jest darmowy. Trzeba mieć tylko szatę godową, którą otrzymaliśmy na chrzcie świętym. Istota sprawy nie opiera się na rzeczach zewnętrznych, ale na radykalnej przemianie postawy życia, przemiany określonej jako „narodzenie na nowo”.
Aktywizacja:
Co to znaczy „narodzić się na nowo”?
Metoda pracy w grupach nad tekstem Ewangelii J 3, 1- 7
Relacja grup na forum klasy.
Puenta:
Narodzenie z Ducha Świętego polega na życiu w miłości względem bliźnich na wzór Jezusa, który przyszedł służyć, a nie aby Jemu służono.
Aktywizacja:
Co nam nie pozwala uczestniczyć w Królestwie Bożym? (praca w grupach i relacja na forum)
- Łk 18,9- 14 (uważanie się za sprawiedliwego i lepszego niż inni- faryzeusz)
- Mk10,23-27 (ufanie bogactwom – wielbłąd i ucho igielne)
- J8,34 (grzech, który zniewala człowieka- przeciwstawienie wolności)
Puenta:
Królestwo Boże jest tajemnicą.
Jan Paweł II w czasie Mszy św. dla młodych na Górze Błogosławieństw 24 marca 2000 roku w Korazim tak przemówił:
«Błogosławieni jesteście — mówi Jezus — wy wszyscy ubodzy w duchu, cisi i miłosierni, którzy się smucicie, którzy pragniecie sprawiedliwości, którzy jesteście czystego serca, wprowadzacie pokój i cierpicie prześladowania! Błogosławieni jesteście!» Te słowa Jezusa mogą się jednak wydawać dziwne. Dziwne jest, że Jezus wychwala tych, których świat zwykł uważać za słabych. Jezus mówi do nich: «Błogosławieni jesteście wy, którzy zdajecie się przegrywać, bo w rzeczywistości zwyciężacie: Królestwo niebieskie należy do was!» Te słowa, wypowiedziane przez Tego, który jest «cichy i pokornego serca» (por. Mt 11, 29), są wyzwaniem, domagają się głębokiej i trwałej, wielkiej przemiany serca .
Dzisiaj świat mówi: «Błogosławieni są pyszni i gwałtowni, dążący do sukcesu za wszelką cenę, pozbawieni skrupułów, bezlitośni, nieuczciwi, którzy wszczynają wojny miast ustanawiać pokój i prześladują tych, którzy stają im na drodze». Ten głos wydaje się mieć rację w świecie, w którym gwałtowni często zwyciężają, a nieuczciwi zdają się odnosić sukces. «Tak — mówi głos zła — to oni wygrywają. To oni są szczęśliwi!» ( Jan Paweł II).
Jezus przynosi zupełnie inne orędzie.
Zaufać Jezusowi znaczy uwierzyć wszystkiemu, co On mówi, choćby wydawało się to bardzo dziwne i odrzucić namowy zła, choćby wydawały się rozsądne i pociągające.
Jezus zresztą nie tylko głosi Błogosławieństwa. Jezus żyje nimi i sam jest Błogosławieństwami. Patrząc na Niego, zrozumiecie, co znaczy być ubogim duchem, cichym i miłosiernym, co znaczy płakać, pragnąć sprawiedliwości, być czystego serca, wprowadzać pokój, cierpieć prześladowanie. Dlatego Jezus ma prawo powiedzieć: «Pójdź za Mną!» Nie mówi jedynie: «Czyń, co ci każę», ale: «Pójdź za Mną!» ( Jan Paweł II).
Aktywizacja:
Jan Paweł II mówi, że „błogosławieństwa ukazują, jaki powinien być chrześcijanin. Kreślą one portret ucznia Jezusa, wizerunek tych, którzy przyjęli Królestwo Boże i chcą żyć wedle nakazów Ewangelii. Do tych właśnie osób zwraca się Jezus, nazywając je «błogosławionymi». Błogosławieni jesteście, jeśli naśladując Jezusa stajecie się ubodzy w duchu, dobrzy i miłosierni; jeśli naprawdę szukacie tego, co słuszne i sprawiedliwe; jeśli macie czyste serca, wprowadzacie pokój i miłujecie ubogich oraz im służycie. Błogosławieni jesteście!
Metoda pracy w grupach: Narysuj portret ucznia Jezusa, który żyje błogosławieństwami- model chrześcijanina ( pomocą może służyć modlitwa „ Ojcze nasz”).
Relacja na forum klasy.
Puenta:
Dzisiaj Jezus wzywa nas, byśmy wybierali dobro, żyli według zasad sprawiedliwości oraz stali się narzędziami miłości i pokoju. Jego wezwanie zawsze oznacza konieczność dokonania wyboru między dobrem a złem, między światłem a ciemnością, między życiem a śmiercią. Właściwe wybory „rodzą nas na nowo” i przyoblekają w szatę godową czyniąc szczęśliwymi już tu na ziemi.