Bóg jest mocą!

HOMILIA 1

1. Prorok to nie „ciepłe kluchy”. Prorok Jeremiasz to człowiek, któremu zależy, aby naród nie zginął.

2. Nie może siedzieć w spokoju. Urągają mu ludzie, słuchają bardziej fałszywych proroków. Bóg jest jego mocą! Prorok to nie jest człowiek, któremu jest wszystko jedno…

Gidle, 1 sierpnia 2018, Jer 15,10.16-21; Ps 59; Mt 13,44-46

HOMILIA 2

1. Burza. Potężna burza z piorunami. Tak można opisać to, co dzieje się w sercu Jeremiasza.

2. Chłonął słowo Boże. Z radością je przyjmował. W imię misji prorockiej zrezygnował z udziału w zabawach, imprezach – nie chciał narazić misji na śmieszność – choćby w oczach ludzi.

3. I co z tego? Nic. Wiele razy był obiektem kpin i żartów. Musiał stawiać czoła pogardzie, odrzuceniu, bywał w niebezpieczeństwie.

4. Oczekiwał spektakularnej kary dla narodu z rąk Bożych. A tu nic! Dlatego ma żal do Boga i pretensje. Ludzkie podejście do sprawy. Ale bez pokory.

5. Pokory i nawrócenia musi się jeszcze długo uczyć. Stąd słowa: „Jeśli się nawrócisz…” Jak to? Prorok musi się nawrócić? A czy może się w ogóle pogubić? Tal. Jest jak każdy człowiek – omylny i grzeszny.

6. Prośmy zatem z Jeremiaszem i wyznajmy: „Na Ciebie będę baczył, mocy moja…”

Radonie, Jer 15,10.16-21; Ps 59; Mt 13,44-46