Chmurka i wydma

Grupa docelowa: Dzieci Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Katecheza dla dzieci

PDF Druk

Przygotuj materiały na spotkanie: rysunki wydmy i chmurki, klej i kolorowy papier, trochę kartonu dla wzmocnienia, nitka, nożyczki i plastelina.
Piosenka na rozpoczęcie,
Powitanie aniołka Gabrysia,
Przypomnienie tematyki poprzednich zajęć.

Opowieść o chmurce: była sobie pewna chmurka, jeszcze bardzo młoda i lekka, szybko gnana przez wiatr przelatywała nad pustynią Saharą,
Chciała trochę zwolnić, aby przyjrzeć się złotemu piaskowi, ale starsze chmury popędzały ją jeszcze mówiąc: Szybciej, szybciej, jeśli się tu zatrzymasz – jesteś zgubiona…
Ale chmurka była bardzo ciekawa i sfrunęła nisko nad ziemię, gdzie była wydma piaskowa, zaczęła z nią rozmawiać, aby się lepiej poznać,
Wydmie było bardzo smutno, ponieważ miała poczucie, że jest bezwartościowa, tylko stoi w miejscu i jest po prostu kupą piachu…
Chmurce też się zrobiło smutno, ale pocieszała wydmę, że chmurka też zamieni się kiedyś po prostu w deszcz i spadnie na ziemie i nie będzie po niej śladu…
Na słowo DESZCZ wydma się ożywiła… mówiła, że słyszała już kiedyś o nim, że jest bardzo piękny i że po deszczu na pustyni nawet rozkwitają kwiaty i trawa i różne rośliny…
Chmurka powiedziała, że może się nawet teraz zamienić w deszcz, a wtedy wydma rozkwitnie kwiatami…
Ale wydmie było smutno, że chmurka tak zginie…

Zastanawiamy się, co zrobić – czy chmurka ma co prędzej polecieć dalej, czy zostać i zniknąć i zamienić się w deszcz?
Dzieci prawdopodobnie wybiorą deszcz, więc siadamy do pracy i do chmurki (najlepiej podklejonej kartonem) doklejamy nitki, a na nich kropelki deszczu (z papieru lub plasteliny), a na piaszczystej wydmie stawiamy papierowe kwiatki, aby zakwitła niczym łąka…

Na tym właśnie polega przyjaźń, że jedna osoba dla drugiej potrafi zrezygnować z siebie i dać siebie, aby druga osoba zakwitła…
Przecież rośliny też oddychają i uwalniają tlen do powietrza, więc z roślinek, które wyrosły na wydmie i z ich tlenu utworzyła się nowa chmurka i poleciała dalej, aby gdzieś tam zamienić się w deszcz…