Eleazar
HOMILIA 1
1. Izraelici nie zamierzali siedzieć z założonymi rękami w czasie prześladowania za wierność Przymierzu. Młodsi wybrali walkę. 1 i 2 Mch opowiadają o powstaniach, walkach, krwawym rozprawianiu się z odstępcami. Starsi wybrali świadectwo wierności przymierzu, przepisom Prawa. Ani o krok, ani o kęs ustępstwa czy udawania.
2. Dlatego czytamy dzisiaj o Eleazarze, który wybrał „śmierć chwalebną aniżeli godne pogardy życie”. Życie czy kęs zabronionego przez Prawo mięsa? – to nie ten dylemat. Chodziło o publiczne świadectwo wierności Bogu w czasie prześladowania. Nie można było inaczej postąpić.
Gidle, 19 listopada 2019, 2 Mch 6,18-31; Ps 3; Łk 19,1-10
HOMILIA 2
1. „Szlachetna powierzchowność” to mało powiedziane. Tu jest użyty przymiotnik „kalos” w stopniu najwyższym.
2. Kiedy Grek mówił, że coś/ktoś jest „kalos”, to znaczyło, że: jest piękny zewnętrznie, jest dobry moralnie, jest spójny, zintegrowany – to, co na zewnątrz wyraża to, co jest wewnątrz, uczciwy, szlachetny, bez zarzutu.
3. Taki był Eleazar. Daj i nam, Panie, i teraz, i na starość być „kalos”. A o poranku wielbimy Cię słowami: „Kładę się, zasypiam i znowu się budzę, ponieważ Pan mnie wspomaga”.
Radonie, 16 listopada 2021, 2 Mch 6,18-31; Ps 3; Łk 19,1-10
HOMILIA 3
1. Gdzie znajdują się źródła tak szlachetnej odwagi i cnoty Eleazara? Oto one:
- uznanie świętych praw jako pochodzących od Boga, a nie wymyślonych przez ludzi,
- unikanie wszelkich pozorów, autentyczność życiowej postawy,
- świadomość prawdy – Eleazar wie, kim jest, dlaczego musi się trzymać Bożego prawa,
- rozsądek – rozum potwierdza Boże nakazy, prawa i rozpoznaje je jako tajemnice, które rozumowi się nie sprzeciwiają,
- radość świadectwa – znana u męczenników.
2. Daj nam, Panie z tych samych źródeł czerpać w naszej codzienności, Ty jesteś naszą tarczą i chwałą.
Radonie, 21 listopada 2023, 2 Mch 6,18-31; Ps 3; Łk 19,1-10