Europejskie puzzle
1. Puzzle
WSTĘP
Starannie przygotuj pomoce. Dołóż wszelkich starań, aby były efektowne. Wtedy przyjemniej się pracuje i łatwiej zaangażować się w działania. Przywitaj wszystkich uczestników spotkania, zadbaj o kontakt wzrokowy oraz wygodne miejsce do siedzenia i dopływ świeżego powietrza w pomieszczeniu. Zapytaj także o przygotowanie do zajęć ze strony uczestników – od niego wiele zależy w trakcie tego spotkania.
Rozpoczynając spotkanie powiedz: Mapa Europy przypomina puzzle, które – mimo bardziej skomplikowanego kształtu brzegów – pasują do siebie idealnie. Spróbujmy na chwilę się nad nimi pochylić i ułożyć z przygotowanych elementów mapę Europy. A przy okazji sprawdzić, na ile znamy mapę naszego kontynentu.
AKTYWIZACJA
Podziel uczestników na małe grupy. Musisz wcześniej przewidzieć ilość uczestników czy chociaż grup pracy, aby przygotować wystarczającą ilość kompletów mapy Europy.
Wyjaśnij zadanie do wykonania: Każda grupa otrzymuje mapę Europy pociętą wzdłuż granic. Trzeba z tych elementów ułożyć mapę. Rozdaj komplety elementów, określ czas na wykonanie ćwiczenia. Pomóż w razie potrzeby, doradź, gdy ćwiczenie będzie sprawiało zbyt wiele problemów.
Po zakończeniu pracy daj chwilę na wymianę refleksji – czy mapę składało się łatwo czy trudno?
Następnie powiedz: Złożyliśmy mapę Europy. Przy okazji przypomnieliśmy sobie państwa, granice, położenie krajów. Nie wyobrażamy sobie tej mapy bez Polski. Ma tutaj swoje ważne i niezastąpione miejsce.
Europa oczekuje od Polski tego, że wykorzysta ona nie tylko swoje położenie, ale także potencjał kulturowy i religijny, aby wnosić swoje bogactwo i zaznaczać jego rolę w kulturze europejskiej.
PUENTA
W puentę wpleć poniższe treści.
W tej wielkiej pracy, która stoi przed jednoczącym się kontynentem nie może zabraknąć wkładu polskich katolików. Europa potrzebuje Polski głęboko wierzącej i po chrześcijańsku kulturowo twórczej, świadomej swojej roli wyznaczonej przez Opatrzność.
2. Czy o to chodzi?
WSTĘP
Wprowadzając uczestników w następną część spotkania przekaż poniższe treści.
To, czym Polska może i powinna usłużyć Europie, jest w zasadzie identyczne z zadaniem odbudowywania wspólnoty ducha, opartej na wierności Ewangelii, we własnym domu. Nasz naród, który tak bardzo wycierpiał w przeszłości, a szczególnie w okresie II wojny światowej, ma wiele do zaofiarowania Europie, przede wszystkim swoją chrześcijańską tradycję i bogate współczesne doświadczenia religijne.
AKTYWIZACJA
Prezentacja na forum. Czas na prezentacje przygotowane przez uczniów. Prezentacje mają dotyczyć właśnie owej „chrześcijańskiej tradycji” i „bogatego współczesnego doświadczenia religijnego” naszego kraju.
Podziękuj za przygotowanie każdej prezentacji. Daj czas na dyskusję zamykającą prezentacje – postaw pytania, np. Co uznalibyście za najbardziej wartościowe w naszej tradycji? Co jest naszym szczególnym bogactwem? Jaką rolę odgrywa tu młodzież?…
PUENTA
Podsumowując kolejną część spotkania przekaż poniższe treści.
Chciałbym podkreślić rolę polskiej kultury w procesie zjednoczeniowym z Unią Europejską. Należy zwrócić uwagę , aby ten proces nie został zredukowany tylko do aspektów czystko ekonomicznych i materialnych. Dlatego nabiera szczególnej wagi ustrzeżenie, zachowanie i rozwój tego cennego dziedzictwa duchowego, przekazanego przez chrześcijańskich ojców współczesnej Europy.
Bardzo wyraźnie powiedziałem to w homilii w Gnieźnie: „Do prawdziwego zjednoczenia kontynentu europejskiego droga jest jeszcze daleka. Nie będzie jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha. Ten najgłębszy fundament jedności przyniosło Europie i przez wieki go umacniało chrześcijaństwo ze swoja Ewangelią, ze swoim rozumieniem człowieka i wkładem w rozwój ludów i narodów. […] Jest bowiem historia Europy wielką rzeką, do której wpadają rozliczne dopływy i strumienie, a różnorodność tworzących ją tradycji i kultur jest jej wielkim bogactwem. Zrąb tożsamości Europy jest zbudowany na chrześcijaństwie”.
3. Kryzys i szansa
WSTĘP
Przechodząc do kolejnej części spotkania przekaż poniżą myśl Jana Pawła II.
Kościół w Polsce staje zatem wobec wielkich dziejowych zadań, do których spełnienia jest mu potrzebna misyjna świeżość i apostolski zapał.
AKTYWIZACJA
Wprowadzając uczestników w kolejne ćwiczenie powiedz: Sytuacje lubią się powtarzać. Myślę, że podobnie było wżyciu Jezusa i apostołów w momencie, który nazywa się czasami „kryzysem galilejskim”. Przed uczniami stanęło poważne zadanie ze strony Jezusa – wyjątkowe zaufanie Jego słowom i opowiedzenie się za Nim lub opuszczenie Mistrza.
Przypomnijmy ten moment z Ewangelii.
Poproś kogoś o przeczytanie fragmentu z Ewangelii (J 6,53-69).
(53) Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. (54) Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. (55) Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. (56) Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. (57) Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. (58) To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
(59) To powiedział ucząc w synagodze w Kafarnaum. (60) A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać? (61) Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: To was gorszy? (62) A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? (63) Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. (64) Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są , co nie wierzą, i kto miał Go wydać. (65) Rzekł więc: Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca.
(66) Odtąd wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. (67) Rzekł więc Jezus do Dwunastu: Czyż i wy chcecie odejść? (68) Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. (69) A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.
Powiedz następnie: Zadanie, które stoi przed Kościołem polskim jest również wyjątkowe – dać świadectwo o Chrystusie w historycznej chwili o wyjątkowym znaczeniu nie tylko dla Polski, ale i dla Europy. Można przed nim zdezerterować, można je podjąć. Polskiemu Kościołowi potrzebna jest „misyjna świeżość” i „apostolski zapał”.
Podziel uczestników na małe grupy. Przedstaw zadanie do wykonania: Opierając się na przygotowanych wcześniej prezentacjach, mając na względzie wielkie bogactwo polskiego Kościoła, poszukajmy motywów do rozpalenia owego „apostolskiego zapału”. W Jego świetle będziemy mogli podjąć misję głoszenia i świadectwa. Symbolem każdego motywu będzie namalowana przez nas i podpisana pochodnia.
Rozdaj potrzebne pomoce i określ czas na wykonanie ćwiczenia. Musisz przewidzieć także czas na posprzatanie pomieszczenia, zwłaszcza gdy były używane farby.
Czas na prezentację i dyskusję nad motywami, z których zaczerpnąć można apostolski zapał.
PUENTA
W puentę ostatniej części spotkania wpleć poniższe treści.
Trzeba znaleźć w sobie tyle siły, by nasz naród mógł skutecznie oprzeć się tym tendencjom współczesnej cywilizacji, które proponują odejście od wartości duchowych na rzecz nieograniczonej konsumpcji czy też porzucenie tradycyjnych wartości religijnych i moralnych dla kultury laickiej i etycznego relatywizmu.