Wybór i różne rodzaje zła

HOMILIA 1

1. Przed laty wiele razy słuchałem pretensji moich uczniów, którzy mieli żal do Pana Boga: dlaczego nie zgasił pożaru, w którym zginęli ludzie, nie zatrzymał sztormu… bakterii… szaleńca…

2. Zło, które się działo, dotykało ludzi, sprawiało cierpienie – budziło słuszny sprzeciw. Tak być nie powinno. A skoro Bóg jest Panem tego świata, to ON za to wszystko odpowiada.

3. Zgadzając się z młodzieżą zaproponowałem, abyśmy pozwolili Panu Bogu zacząć od drobniejszych rzeczy niż trzęsienie ziemi cudownie zatrzymane. Chcesz kogoś obrazić – niech cię ząb rozboli. Napisałeś ściągę – pozwól Bogu, abyś ją zgubił. Wyzywałeś kogoś – pozwól, aby wygrał milion w Lotto. Jechałeś za szybko – wpadnij do rowu. Na to jednak chętnych nie było.

4. Różne są rodzaje zła. Ale to, o którym mówi Ewangelia, pochodzące z zewnątrz, jest z Bożą pomocą do opanowania.

5. Skoro oddajemy cześć Maryi – żyjmy upodabniając się do Niej. Skoro rozważamy różańcowe tajemnice – czyńmy je tajemnicami obecnymi w naszym życiu.

6. Pan Bóg nie ogrodził drzewa wiadomości dobrego i złego. Zabronił tylko jeść z niego owoców. Podobnie i nam Bóg dał wolny wybór, przez sumienie pokazuje, co dobre i złe, i stale uczy nas wybierać dobro.

7. Dziś prosimy Cię, Maryjo, abyś – jako dobra Matka – pomagała nam wybierać to, co dobre, co warto, co trzeba…

Gidle, 13 lutego 2019, 1 Krl 10,1-10; Ps 37; Mk 7,14-23

HOMILIA 2

1. Rytualna czystość lub rytualna nieczystość oznacza zasadniczo: zbliżam się do Boga lub oddalam się od Niego. Co decydowało o czystości lub nieczystości? Przepisy Prawa!

2. Lecz w dzisiejszej Ewangelii dzieje się coś, co przykuwa uwagę uczniów i prowokuje pytania do Jezusa. Jezus chce, aby uczniowie zrozumieli, że decyzja i rozróżnienie między tym, co czyste i nieczyste leży w sercu człowieka, a nie w przepisach.

3. Człowiek mówi: chcę oddać Tobie, Boże, chwałę, chcę żyć na Twoją chwałę, dlatego wybieram, czynię to, co prawe, uczciwe, mądre, a zatem czyste.

4. Jak zło wychodzące z człowieka czyni go nieczystym i nieprawym, tak dobro czyni go czystym, zbliża do Boga i uświęca jego życie. Dlatego właśnie „usta sprawiedliwego głoszą mądrość, język mówi to, co słuszne, Prawo Boże jest w jego sercu, nie zachwieją się jego kroki”.

Radonie, 7 lutego 2024, 1 Krl 10,1-10; Ps 37; Mk 7,14-23